VİYOLA DERSLERİNE GİREN KEMAN ÖĞRETMENLERİNİN DERSE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ: ANKARA ÇANKAYA GÜZEL SANATLAR LİSESİ ÖRNEĞİ
Öz
Türkiye’ de müzik eğitimi veren kurumların genelinde viyola eğitimci
sayısının yetersiz olması nedeniyle viyola derslerini öncelikli olarak keman
öğretmenlerinin yürüttüğü gözlenmektedir. Yapılan bu araştırma ile viyola
derslerine giren keman öğretmenlerinin derse ilişkin görüşlerinin neler olduğu
sorusuna yanıt aranmıştır. Bu araştırmanın amacı, viyola derslerine giren keman
öğretmenlerinin yaşadıkları zorlukların ve sorunların ortaya çıkarılmasıdır.
Önemi ise yapılan araştırma sonucunda ortaya çıkan zorlukların ve sorunların
çözümüne ilişkin yapılacak olan bilimsel çalışmalara ışık tutmasıdır. Bu
araştırmanın evrenini Türkiye’deki Güzel Sanatlar Liseleri’nde viyola
derslerine giren keman öğretmenleri oluştururken örneklemini ise Ankara Çankaya
Güzel Sanatlar Lisesi’nde viyola derslerine giren keman öğretmenleri
oluşturmaktadır. Bu araştırma durum saptamaya yönelik betimsel bir çalışmadır.
Verilerin elde edilmesinde görüşme tekniği kullanılmıştır. Elde edilen veriler
içerik analizi yöntemi ile yorumlanmış ve sonuca gidilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Keman Viyola Viyola Eğitimi Keman Eğitimi Güzel Sanatlar Lisesi
Kaynakça
- 1. Başdan, F., (2008). Keman Eğitimi ve Viyola Eğitimi Arasındaki Benzerlikler ve Farklılıkların Karşılaştırmalı Araştırması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Edirne: Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- 2. Çalgan, G., (2015). Kemandan Viyolaya Geçiş Süreci. U.Ü. Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:1, Sayı:28, ss:1-9.
- 3. Say, A., (1992). Müzik Ansiklopedisi. Cilt:4, ss:1256 Ankara:Başkent Yayınevi.
- 4. Sencer, M., (1989). Toplum Bilimlerinde Yöntem. İstanbul: Beta Yayın.
- 5. Varış, A., (2006). Kemandan Viyolaya Geçişte Karşılaşılan Güçlüklerin Viyola Eğitimine Yansımaları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- 6. Yağışan, N. ve Aydın, N., (2013). Kemanın Tarihsel Gelişim Süreci ve Eğitimci Yorumcular. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı:30, ss:213-221.
- 7. Yıldırım, A. Ve Şimşek, H. (2016). Nitel Araştırma Yöntemleri Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Öz
Kaynakça
- 1. Başdan, F., (2008). Keman Eğitimi ve Viyola Eğitimi Arasındaki Benzerlikler ve Farklılıkların Karşılaştırmalı Araştırması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Edirne: Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- 2. Çalgan, G., (2015). Kemandan Viyolaya Geçiş Süreci. U.Ü. Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:1, Sayı:28, ss:1-9.
- 3. Say, A., (1992). Müzik Ansiklopedisi. Cilt:4, ss:1256 Ankara:Başkent Yayınevi.
- 4. Sencer, M., (1989). Toplum Bilimlerinde Yöntem. İstanbul: Beta Yayın.
- 5. Varış, A., (2006). Kemandan Viyolaya Geçişte Karşılaşılan Güçlüklerin Viyola Eğitimine Yansımaları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- 6. Yağışan, N. ve Aydın, N., (2013). Kemanın Tarihsel Gelişim Süreci ve Eğitimci Yorumcular. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı:30, ss:213-221.
- 7. Yıldırım, A. Ve Şimşek, H. (2016). Nitel Araştırma Yöntemleri Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 16 Ekim 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 13 Sayı: 4 |