Öz
Dival work technique which has a important place in The Turkish Embroidery still exist in our times. It is necessary to transfer this important culturel heritage to other generations. However, the samples of embroidery are kept in chests, in bundles and the ones are worn through usage, archives and documentation are not available and these circumstances cause a great loss for regional embroidery and posea problem for the future of traditional embroidery. This study was conducted to specify the tools, techniques, patterns, and composition features of the embroidery which has reached our times from history and observed in the Ayaş region where there is a concentration of the rich cultural values of Anatolia.
Anahtar Kelimeler
Öz
Kuşaktan kuşağa aktarılarak gelen ve geleneksel Türk işleme sanatı içerisinde özel bir yeri olan dival işleme tekniği günümüzde halen varlığını korumaktadır. Bu önemli kültür mirasımızın bizden sonraki nesillere taşınması gerekmektedir. Ancak anadan evladına emanet edilerek gelen ve sandıklarda, bohçalarda saklanan dival işleme ürünleri zamanla yıpranmakta, parçalanmakta ve kaybolmaktadır. Ayrıca konuyla ilgili yeterli araştırma ve arşiv çalışmasının yapılmaması ise dival işlemeciliğinin geleceği açısından önemli bir problem oluşturmaktadır. Bu çalışmada, Anadolu'nun zengin maddi kültür değerlerinin yoğun olarak bulunduğu Ayaş ilçesinde tespit edilen, geçmişten günümüze ulaşmış dival işlemelerin gereç, teknik, renk, motif, kompozisyon özellikleri incelenmiş ve fotoğraflarla desteklenerek sunulmuştur.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Çocuk Gelişimi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2009 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2009 Cilt: 4 Sayı: 3 |