The Updated Vocation-Specific Law of Tourist Guiding from the Students' Perspective: A Comparison of Foundation and Public Universities

Yıl 2025, Cilt: 26 Sayı: 3, 1229 - 1254, 28.11.2025

Kartal Doğukan Çıkı , Filiz Gümüş Dönmez , Ramazan İnan

Öz

This research aims to reveal the perspective of tourism guiding students towards the Vocation-Specific Law of Tourist Guiding updated in 2024. The comparison between foundation and public universities has been made using the semi-structured interview technique, which is one of the qualitative research methods. In order to achieve the purpose of the research, data were collected by conducting face-to-face interviews with 26 participants from the Tourism Guidance departments of Istanbul Gelişim University (IGU) and Muğla Sıtkı Koçman University (MSKU). Within the scope of the research, 7 questions were asked to tourism guidance department students and the obtained data were examined through content analysis. As a result of the research, it was found that some changes were supported by the participants, while others were opposed based on the view that they would negatively affect the profession. The participants stated that the changes in the law would increase the number of unqualified guides in the sector and could damage the prestige of the profession and negatively affect their career prospects.

Anahtar Kelimeler

Tourism Guidance , Updated Vocation-Specific Law of Tourist Guiding , Tourism Guidance Students , Professional Law

Güncellenen Turist Rehberliği Meslek Kanununun Öğrencilerin Bakış Açısından Değerlendirilmesi: Vakıf ve Devlet Üniversitesi Karşılaştırması

Öz

Bu araştırma, 2024 yılında güncellenen Turist Rehberliği Meslek Kanunu'na yönelik turizm rehberliği öğrencilerinin bakış açısını ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Nitel araştırma yöntemlerinden yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile vakıf-devlet üniversitesi karşılaştırması yapılmıştır. Araştırmanın amacına ulaşmak için İstanbul Gelişim Üniversitesi (İGÜ) ve Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi (MSKÜ) Turizm Rehberliği bölümlerinden 26 katılımcı ile yüz yüze görüşmeler gerçekleştirilerek veriler toplanmıştır. Araştırma kapsamında turizm rehberliği bölümü öğrencilerine 7 adet soru yöneltilmiş ve elde edilen veriler içerik analizi ile incelenmiştir. Araştırma sonucunda, vakıf ve devlet üniversitelerinde öğrenim gören turizm rehberliği öğrencileri, güncellenen meslek kanununun mesleğin profesyonelliği ve hizmet kalitesi üzerinde olumsuz etkiler yaratabileceği konusunda ortak bir görüşe sahiptir. Katılımcılar kanundaki değişikliklerin sektörde niteliksiz rehber sayısını artıracağını ve mesleğin prestijini zedeleyerek kariyer beklentilerini olumsuz etkileyebileceğini belirtmektedir.

Anahtar Kelimeler

Turist Rehberliği , Güncellenen Turist Rehberliği Meslek Kanunu , Turist/Turizm Rehberliği Öğrencileri , Meslek Kanunu

Destekleyen Kurum

yoktur

Teşekkür

yoktur

Kaynakça

• Ahipaşaoğlu, H. (2006). Turizmde rehberlik. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Akgunduz, Y., & Eser, S. (2022). The effects of tourist incivility, job stress and job satisfaction on tourist guides’ vocational commitment. Journal of Hospitality and Tourism Insights, 5(1), 186-204.
• Ap, J., & Wong, K. K. (2001). Case study on tour guiding: Professionalism, issues and problems. Tourism Management, 22(5), 551-563.
• Arslan, A., & Polat, H. A. (2016). Guidance services and legal regulations aimed at interpreters and guides in the 19th Century Ottoman Empire, Tourism Management Perspectives, (19), 40-47.
• Avcı, U., Gümüş-Dönmez, F., & Artun, C. (2017). Mesleki doyum ve mesleği bırakma niyeti ilişkisi: turizm çalışanları üzerine görgül bir araştırma. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 3(3), 111-127.
• Aymankuy, Y., & Aymankuy, Ş. (2013). Turizm işletmeciliği eğitimi alan öğrencilerin turizm sektöründeki istihdamla ilgili görüşleri ve sektördeki kariyer beklentileri (Balıkesir Üniversitesi Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksekokulu örneği). Akademik Bakış Dergisi, 35, 1-21.
• Balcı, A. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler, 12. Baskı, Ankara: Pegem Akademi.
• Berg, B. L., & Lune, H. (2019). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (Çevirmenler: H. Aydın). Konya: Eğitim Yayınevi.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi.
• Can, B., & Korkmaz, H. (2025). Turist rehberi adaylarının 6326 sayılı Turist Rehberliği Meslek Kanununda yapılan değişiklik hakkındaki değerlendirmeleri. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 13(2), 1855–1874.
• Cansu, E., & Tanrısever, C. (2020). Turist rehberlerinin yabancı dil eğitimleri üzerine bir araştırma. Turizm ve Araştırma Dergisi, 9(1), 26-44.
• Çıkı, K. D., İnan, R. & Vergül, A. M. (2023). Turist Rehberlerinin markalaşma sürecinde kişisel web sitelerinin rolü. Kent Akademisi, 16(4), 2337-2352.
• Çokişler, N. (2021). Turist rehberliği mevzuatının tarihsel değişimi. Uluslararası Türk Dünyası Turizm Araştırmaları Dergisi, 6(1), 17-28.
• Çokişler, N. (2023). Türkiye’de turist rehberliği mesleği: Tarihsel bir bakış açısı. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 34(3), 80-108.
• Değirmencioğlu, A. Ö. (2001). Türkiye'de Turizm rehberliği eğitimi üzerine bir araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 12(2), 189-196.
• Düzgün, E. (2020). Örnek olaylarla turist rehberliği. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Düzgün, E. (2021). Türkçe rehberlik önerisinin paydaşlar tarafından değerlendirilmesi: Doğu Karadeniz Bölgesi örneği, Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(1), 239-258.
• Eker, N., & Zengin, B. (2016). Turizm rehberliği eğitimi müfredatlarının uygulama yeterliliğinin profesyonel turist rehberleri bakış açısıyla irdelenmesi. Turar Turizm ve Araştırma Dergisi, 5(2), 4-19.
• Eser, S., & Haşimoğlu, N. (2020). Turist rehberliğinde dil seçimi ve nadir dillerin önemi. Turizm Akademik Dergisi, 7(2), 225-240.
• Glesne, C. (2016). Becoming qualitative researchers: An introduction. Pearson. One Lake Street, Upper Saddle River, New Jersey 07458.
• Gümüş-Dönmez, F., Gürlek, M., & Karatepe, O. M. (2024). Does work-family conflict mediate the effect of psychological resilience on tour guides’ happiness? International Journal of Contemporary Hospitality Management, 36(9), 2932-2954.
• Gürbüz, S., & Şahin, F. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Hacıoğlu, N., & Güdü Demirbulat, Ö. (2014). Türkiye’de turizm rehberliği eğitiminin ilgili mevzuat çerçevesinde kavramsal analizi. 15. Ulusal Turizm Kongresi. Ankara.
• Ilgaz, B., & Güzel, Ö. (2019). Turist rehberliği bölümü öğrencilerinin kariyer devamlılığı: Çoklu uyum analizi çalışması. Turizm Akademik Dergisi, 6(2), 61-74.
• Inan, R. & Ciki, K. D. (2025). Illegal tour guiding and travel agency activities: current status of inspection and regulation in Türkiye. Journal of Tourism and Gastronomy Studies. 13(2), 1193-1206
• Kılınçarslan, Ö., & Avcı, U. (2021). Aile işletmelerinin devamlılığında nepotizm uygulamalarına yönelik bir araştırma. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 18(1), 56-84.
• Koç, D. E. (2023). Turist rehberliğine dünyadan genel bir bakış. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 34(1), 128–140.
• Liu, P., Wang, X.T., Li, A., & Zhou, L. (2019). Predicting work-family balance: A new perspective on person-environment fit. Frontiers in Psychology, 10(1804), 1-13.
• Maher, C., Hadfield, M., Hutchings, M., & de Eyto, A. (2018). Ensuring rigor in qualitative data analysis. International Journal of Qualitative Methods, 17(1), 160940691878636. https://doi.org/10.1177/1609406918786362
• Metin, O., & Ünal, Ş. (2022). İçerik analizi tekniği: İletişim bilimlerinde ve sosyolojide doktora tezlerinde kullanımı. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22 (Özel Sayı 2), 273-294.
• Öz, M., & Ceylan, U. (2024). Türkiye ve Avrupa’daki turist rehberliği meslek eğitim sisteminin karşılaştırılması. Turist Rehberliği Nitel Araştırmalar Dergisi, 5(1), 19-38.
• Resmi Gazete (2012). Turist rehberliği meslek kanunu. https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/06/20120622-2.htm (Erişim Tarihi: 13.02.2025).
• Resmi Gazete (2024). Turist rehberliği meslek kanunu. https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2024/04/20240427-1.htm (Erişim Tarihi: 13.02.2025).
• Tanrısever, C., Bektaş, İ., & Koç, D.E. (2019). Dünyada turist rehberliği eğitimi. Turist Rehberliği Dergisi (TURED), 2(1), 44-56.
• Tascı, A.D.A., Meydan, U. S., & Cavusgil, S.T. (2006). Destination image: The case of Turkey. Tourism Analysis, 11, 79–93.
• Temizkan, S. P., Temizkan, R., & Tokay, S. (2013). Turist rehberliği meslek kanunu ve turist rehberi eğitiminde yeni bir paradoks. İçinde; K. Karamustafa (Editör) 14. Ulusal Turizm Kongresi Bildirileri Kitabı (ss. 5-8). Ankara: Detay Yayıncılık.
• Toksöz, D., & Öter, Z. (2022). Turist rehberlerinin yabancı dil konuşma zorunluluğu olmalı mı? Seçilmiş ülkeler üzerine bir değerlendirme. Journal of Gastronomy, Hospitality and Travel, 5(4), 1643-1654.
• Tsaur, S. H., & Lin, W. R. (2014). Hassles of tour leaders. Tourism Management, 45, 28-38.
• TÜRSAB (2024). Turist rehberliği meslek kanunundaki değişikliklere ilişkin duyuru. TÜRSAB Duyurular. https://www.tursab.org.tr/duyurular/turist-rehberligi-meslek-kanunundaki-degisikliklere-iliskin-onemli-duyuru (Erişim Tarihi: 15.04.2024).
• Yenipınar, U., Bak, E., & Çapar, E. (2014). Turist rehberliği meslek kanununun, meslek örgütleri ve öğretim elemanlarının bakış açısı ile değerlendirilmesi. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 86-114.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, A., & Tanrıverdi, H. (2017). Aşçıların meslek uyumu ve meslek algısı düzeyleri üzerine bir araştırma. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 621-639.
• Yılmaz, İ. (2021). Osmanlı’da turizmin doğuşu ve gelişimi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23(3), 1149-1158.
• Zengin, B., Eker, N., & Bayram, G. E. (2017). Turist rehberliği meslek kanununun profesyonel turist rehberlerince değerlendirilmesi. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 14 (2), 142-156.