Bone and joint tuberculosis was endemic in Europe and The United States throughout the 19 th century and the first half of the 20 the century. The introduction of Strepto¬mycin in 1950 marked the beginning of the rapid decline in incidence of skeletal tubercu¬losis. Although now rare, the disease is far from eradicated, even in developed countries. Tubercule bacilli often lodge in the metaphyses or epiphyses of long bones and frequently involve the adjacent joint. The spine is the common site of skeletal tuberculosis, accoun¬ting for 50 percent of the cases.
Kemik ve eklem tüberkülozu 19. asırda ve 20. asrın ilk yansında, Avrupa ve Amerika'da endemik olarak görülmekte idi. Streptomisinin 1950 yılında keşfi ile, iskelet tü¬berkülozu insidansında hızlı bir düşüş görüldü. Şimdi daha nadir görülmesine ragmen, gelişmiş ülkelerde dahi henüz eradike edilmekten uzaktır.
Tüberküloz basili çoğunlukla uzun kemiklerin metafız ve epifiz bölgesine yerleşir ve sıklık¬la bitişik eklemi de etkiler. İskelet tüberkülozu %50 oranı ile, en sık vertebraları tutar.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Basic Medical Sciences |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 23 Aralık 2009 |
Gönderilme Tarihi | 13 Aralık 2009 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 1996 Cilt: 13 Sayı: 4 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.