Comparison of Learning and Teaching Styles of Successful and Unsuccessful Students in Physics Lessons

Yıl 2013, Cilt: 3 Sayı: 5, 31 - 48, 23.07.2016

Şükran Erdoğan , Hatice Güzel

Öz

There is a general complaint about the low achievement level in physics lessons in many countries of the world. Differences among the students require different educational environments which consider the individual differences. Indeed, while some students prefer crowded classes, some prefer to study in less crowded ones. Yet, some students learn better when the audio materials are presented while some others are better when visual materials are presented. These cases present the ways of learning which the individuals prefer. In other words, these are their learning styles. Another individual difference which has an impact on the success of individuals is thinking styles. The purpose of this study is to investigate whether the learning and thinking styles of students taking General Physics lesson at education faculty differ according to success in General Physics lessons or not. The study has been conducted with a total number of 159 students, 89 (56%) female and 70 (44%) male, studying at education faculty and taking General Physics – I lesson. In order to determine the success of students in General Physics – I lessons, the final grades of the students has been obtained from the administration. In an attempt to obtain information about learning style of these students, 12 -point Kolb Learning Style Inventory (KLSI) which was developed by Kolb (1985) and adapted into Turkish by Askar and Akkoyunlu (1993) has been used. To determine the thinking style of students, Thinking Styles Scale which was developed by Sternberg and Wagner (1992) and revised by Sunbul (2004) has been used. Independent t-test has been used to analyze the data obtained.

Anahtar Kelimeler

Success in Physics, Learning Style, Thinking Style.

Fizik Derslerindeki Başarılı ve Başarısız Öğrencilerin Öğrenme ve Düşünme Stillerinin Karşılaştırılması

Öz

Fizik derslerindeki başarının düşük olduğu hususunda dünyanın pek çok ülkesinde genel bir şikâyet bulunmaktadır. Öğrenciler arasındaki farklılıklar, bireysel farklılıkların göz önünde bulundurulduğu farklı öğretim ortamlarını gerektirir. Nitekim bazı öğrenciler kalabalık sınıflarda öğrenimi tercih ederken bazıları daha az kalabalık olan sınıfları tercih ederler. Yine bazı öğrenciler, materyaller işitsel olarak sunulduğunda, bazıları ise görsel olarak sunulduğunda daha iyi öğrenirler. Bu durumlar ise bireylerin öğrenmede tercih etmiş oldukları yollardır. Bir başka ifade ile onların öğrenme stilleridir. Yine öğrencilerin başarıları üzerinde etkili olan bir diğer bireysel farklılık da düşünme stilleridir. Bu çalışmanın amacı, eğitim fakültesinde Genel Fizik dersi alan öğrencilerin öğrenme stillerinin ve düşünme stillerinin, Genel Fizik dersi başarılarına göre farklılaşıp farklılaşmadığını araştırmaktır. Araştırmanın katılımcıları, eğitim fakültesinde öğrenim gören ve Genel Fizik-I dersini alan, 89’u (%56) kız ve 70’i (%44) erkek olmak üzere toplam 159 öğrenciden oluşmaktadır. Öğrencilerin Genel Fizik-I derslerindeki başarılarını belirlemek için okul idaresinden dönem sonu başarı notları temin edilmiştir. Öğrencilerin öğrenme stillerini belirlemek için de Kolb (1985) tarafından geliştirilen, Aşkar ve Akkoyunlu (1993) tarafından Türkiye'de uygulanabilirliğine yönelik çalışması yapılan 12 maddelik Kolb Öğrenme Stili Envanteri (KÖSE) kullanılmıştır. Öğrencilerin düşünme stillerini belirlemek için de Sternberg-Wagner (1992) tarafından geliştirilen ve Sünbül (2004) tarafından revize edilen Düşünme Stilleri Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada verilerin analizi için bağmışız ttesti kullanılmıştır

Anahtar Kelimeler

Fizik Başarısı, Öğrenme Stili, Düşünme Stili

Kaynakça

• Aşkar, P. & Akkoyunlu, B. (1993). Kolb Öğrenme Stili Envanteri. Eğitim ve Bilim Dergisi, 17(87), 37-47.
• Balkıs, M. & Işıker, B.G. (2005). The relationship between thinking styles and personality types. International Journal of Social Behavior and Personality, 33(3), 283-294.
• Bernardo, A.B.I., Zhang, L.F., & Callueng, C.M. (2002). Thinking styles and academic achievement among Filipino students. Journal of Genetic Psychology, 163(2), 149-164.
• Buluş, M. (2006). Assessment of Thinking Styles Inventory, Academic Achievement and Student Teachers’ Characteristics, Eğitim ve Bilim, 31(139), 35-48.
• Chapelle, C. (1995). Field-dependence/field-independence in the second language clasroom. In J. Reid (ed.), Learning styles in the ESL/EFL classroom. Boston: Heinle and Heinle Publishers.
• De Bello, T.C. (1990). Comparison of eleven major learning styles models: Variables, appropriate populations, validity of instrumentation and the research behind them. Journal of Reading, Writing, and Learning Disabilities, 6, 203-222.
• Duru, E. (2004). Düşünme Stilleri: Kavramsal ve Kuramsal Çerçeve. Eğitim Araştırmaları, Sayı 14.
• Grigorenko, E. & Sternberg, R.J. (1997). Styles of thinking, abilities and academic performace. Exceptional Children, 63, 295-312.
• Holland, J.L. (1973). Making vocational choices: A theory of careers. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall.
• Kaf Hasırcı, Ö. (2006). Sınıf Öğretmenliği Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri: Çukurova Üniversitesi Örneği. Eğitimde Kuram ve Uygulama Dergisi, 2(1), 15-25.
• Kagan, J. & Kagan, N. (1970). Individual variation in cognitive processes. In P. Mussen (Ed.), Carmichael’s manual of child psychology (3rd Ed. Vol. 1). New York: Wiley.
• Kaptan, S. (1991). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Bölümü, Ankara.
• Kolb, D.A. (1984). Experiental Learning: Experience as the Source of Learning and Development, New Jersey: Prentice-Hall.
• Kolb, D.A. (1985). Learning Style Inventory and technical manual. Boston: McBer & Company.
• Oral, B. (2003). Ortaöğretim öğrencilerinin öğrenme stillerinin incelenmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 35, 418-435.
• Özçelik, D.A. (1998). İnsan Nitelikleri ve Okulda Öğrenme. Ankara: Milli Eğitim Yayınevi.
• Peker, M. (2003). Kolb öğrenme stili modeli. Milli Eğitim Dergisi, 157, [Online]: 25.04.2006 tarihinde http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/ 157/peker.htm adresinden indirilmiştir.
• Post, T.R. (1998). Teaching Mathematics in Grades K-8. Allyn and Bacon Massachusetts.
• Reiff, J.C. (1992). Learning Styles. Washington, DC: National Education Association.
• Renzulli, J.S. & Smith, L.H. (1978). Learning styles inventory. Storrs, Conn: Creative Learning Press.
• Riding, R., ve Cheema, I. (1991). Cognitive styles: An overview and integration. Educational Psychology, 11, 193-215.
• Sternberg, R.J. & Wagner, R.K. (1992). Thinking Styles Inventory. (Unpublished test, Yale University).
• Sternberg, R.J. (1997). Thinking Styles. New York: Cambridge University Press.
• Sünbül, A.M. (2004). Düşünme Stilleri Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirliği. Eğitim ve Bilim, 29(132), 25-42.
• Veznedaroğlu, R.L., Özgür, A.O. (2005). Öğrenme Stilleri: Tanımlamalar, Modeller ve İşlevleri. İlköğretim-Online, 4(2), 1-16.
• Zhang, L. F. & Sternberg, R. J. (1998). Thinking styles, abilities and academic achievement among Hong Kong University students. Educational Research Journal, 13(1), 41-62.