The Effect of Emotional Intelligence Level on Psychosocial Symptoms Due to Hospitalization in Children

Yıl 2019, Cilt: 14 Sayı: 20, 743 - 762, 31.12.2019

Müge Seval , Aylin Kurt

https://doi.org/10.26466/opus.556805

Cited By: 2

Öz

This study was conducted to investigate the effect of emotional
intelligence on psychosocial symptoms due to hospitalization in children as a correlational relational screening model. The
study was carried out with 99 children aged 11-12 years who were in public
hospital at Zonguldak between January-April 2019. “Personal Information Form”,
“Psychosocial Symptom Diagnosis Scale for Inpatient Children” and “Trait
Emotional Intelligence Questionnaire–Adolescent Short Form Adaptation” were
used. 42,4% of the children were female and %57,6 were male. 31,3% of the
children had complaints for five days, all of them were hospitalized for an
acute reason, 41,4% were on the third day of hospitalization. The emotional
intelligence levels of the children were moderate and the psychosocial symptoms
were low. Psychosocial symptoms such as anxiety, regression, hopelessness and
communication weakness were found to be decreased as the emotional intelligence
level of the children increased. It has been determined that the
probability of psychosocial symptoms decreases as the time of onset of
complaints increases, and the probability of psychosocial symptoms increases as
the hospitalization day increases.

Anahtar Kelimeler

Hospitalized Child, Psychosocial Aspects, Emotional Intelligence, Pediatric Nursing

Duygusal Zekâ Düzeyinin Çocuklarda Hastanede Yatmaya Bağlı Psikososyal Semptomlar Üzerindeki Etkisi

Öz

Bu çalışma, çocuklarda duygusal zekânın hastanede
yatmaya bağlı psikososyal semptomlar üzerindeki etkisini incelemek amacıyla korelasyonel
ilişkisel tarama modeli niteliğinde yapılmıştır. Araştırma, Zonguldak ilinde
bir devlet hastanesinde Ocak-Nisan 2019 arasında çocuk servisinde yatan 11-12
yaşındaki 99 çocuk ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak “Kişisel Bilgi Formu”, “Hastanede Yatan Çocuklar için Psikososyal
Semptomları Tanılama Ölçeği” ve “Duygusal Zekâ Özelliği Ölçeği- Adölesan Kısa
Formu” kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde istatistiksel analizler
kullanılmıştır. Çocukların %42,4’si ve %57,6’sı erkekti. Çocukların %31,3’ünün
beş gündür şikayetlerinin olduğu, tamamının akut bir nedenle hastaneye yattığı,
%41,4’ünün yatışının üçünü günü olduğu tespit edilmiştir. Çocukların duygusal
zekâ düzeylerinin orta düzeyde olduğu, hastaneye yatmaya bağlı psikososyal
semptomlarının az olduğu tespit edilmiştir. Çocukların duygusal zekâ düzeyi
arttıkça hastane ile ilgili anksiyete, regresyon umutsuzluk ve iletişim
güçsüzlüğü gibi psikososyal semptomların görülme olasılığının azaldığı tespit
edilmiştir. Şikayetlerin başlama zamanı arttıkça psikososyal semptomların
görülme olasılığının da azaldığı, hastanede yatış günü uzadıkça psikososyal semptomların
görülme olasılığının da arttığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Hastanede Yatan Çocuk, Psikososyal Yönler, Duygusal Zeka, Çocuk Hemşireliği

Kaynakça

• Akkavak, D. T., ve Karabudak, S. S. (2019). Hastanede Yatan okul çağı çocukların hemşireyi ve hastaneyi algılama durumlarının incelenmesi. DEUHFED, 12(1), 46–56.
• Arslan, G. (2015). Ergenlerde psikolojik sağlamlık: Bireysel koruyucu faktörlerin rolü. Türk Psikolojik ve Danışmanlık ve Rehberlik Dergisi, 5(44), 73–82.
• Aslan, Ş., ve Güzel, Ş. (2018). Duygusal zeka , problem odaklı stresle başa çıkma , İyileşme ve duygusal tükenme ilişkileri. Journal of Administrative Sciences, 16(31), 59–82.
• Atay, G., Eras, Z., ve Ertem, I. (2013). Çocuk hastaların hastane yatışları sırasında gelişimlerinin desteklenmesi. Çocuk Dergisi, 11(1), 1–4. http://doi.org/10.5222/j.child.2011.001
• Bar-On, R., Brown, J. M., Kirkcaldy, B. D., and Thome, E. P. (2000). Emotional expression and implications for occupational stress ; an application of the Emotional Quotient Inventory. Personality and Individual Differences, 28, 1107–1118.
• Başbakkal, Z., Sönmez, S., ve Celasin, N. Ş. (2010). 3-6 Yaş grubu çocuğun akut bir hastalık nedeniyle hastaneye yatışa karşı davranışsal tepkilerinin belirlenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 456–467.
• Beytut, E. N., Bolışık, B., Solak, U., ve Seyfioğlu, U. (2009). Çocuklarda hastaneye yatma etkilerinin projektif yöntem olan resim çizme yoluyla incelenmesi. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 2(3), 35–44.
• Bsiri-Moghaddam, K., Basiri-Moghaddam, M., Sadeghmoghaddam, L., and Ahmadi, F. (2011). The concept of hospitalization of children from the view point of parents and children. Iranian Journal of Pediatrics, 21(2), 201–208.
• Buyuk, E. T., & Bolisik, B. (2015). The Effect of Preoperative Training and therapeutic play on children ’s anxiety, fear, and pain. Journal of Pediatric Surgical Nursing, 4(2), 78–85. http://doi.org/10.1097/-JPS.0000000000000060
• Canbulat, N., Inal, S., and Sönmezer, H. (2014). Efficacy of distraction methods on procedural pain and anxiety by applying distraction cards and kaleidoscope in children. Asian Nurs Res (Korean Soc Nırs Sci), 8, 23–28. http://doi.org/10.1016/j.anr.2013.12.001
• Cimete, G. (2013). Çocuk, hastalık ve hastane ortamı. (Z. Conk, Z. Başbakkal, H. B. Yılmaz, ve B. Bolışık, Eds.). Ankara: Akademisyen Kitabevi.
• Crnkoviæ, M., Divèiæ, B., Rotim, Z., and Èoriæ, J. (2009). Emotions and experiences of hospitalized school age patients. Acta Clinica Croatica, 48(2), 125–135.
• Çelik, S. B., Gençoğlu, C., ve Kumcağız, H. (2016). Ergenlerde şiddet eğiliminin yordayıcısı olarak duygusal zeka. KEFAD, 17(3), 121–134.
• Doğan, S., ve Şahin, F. (2007). Duygusal zekâ: Tarihsel gelişimi ve örgütler için önemine kavramsal bir bakış. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 231–252.
• Ergin, E. (2017). Duygusal zeka özelliği ölçeği-Adölesan Kısa Formu’nun uyarlama çalışması. Yüksek Lisans Tezi. YÖK Tez Merkezi. (Tez no: 492991).
• Gündüz, S., Yüksel, S., Aydeniz, G. E., Aydoğan, R. N., Türksoy, H., Dikme, İ. B., ve Efendiler, İ. (2016). Çocuklarda hastane korkusunu etkileyen faktörler. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 56, 161–168.
• Güven, M., ve Özkara, F. Ç. (2016). Ortaokul 7.sinif öğrenci̇leri̇ni̇n duygusal zeka düzeyleri̇ ve duygusal zekaya i̇li̇şki̇n görüşleri̇. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(42), 1247–1257.
• Karasar, N. (2000). Bilimsel araştırma yöntemi (10th ed.). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Maraşuna, O. A., ve Eroǧlu, K. (2013). Ortaokul öǧrencilerinin tıbbi İşlem korkuları ve etkileyen faktörler. Guncel Pediatri, 11(1), 13–22. http://doi.org/10.4274/Jcp.11.03
• Obaid, K. B. (2015). Psychosocial impact of hospitalization on III children in pediatric oncology wards. IOSR Journal of Nursing and Health Science, 4(3), 72–78. http://doi.org/10.9790/1959-04357278
• Parlaz, E. A., Tekgül, N., Karademirci, E., ve Öngel, K. (2012). Ergenlik dönemi: Fiziksel büyüme, psikolojik ve sosyal gelişim süreci. Turkish Family Physician, 3(2), 10–16. http://doi.org/10.1097/ICO.0000000000001500
• Rokach, A. (2016). Psychological, emotional and physical experiences of hospitalized children. Clinical Case Reports and Reviews, 2(4), 399–401. http://doi.org/10.15761/ccrr.1000227
• Sezen, M. F., ve Murat, M. (2018). Ergenlerde Akran zorbalığı, internet bağımlılığı ve duygusal zekâ düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 9(16), 160–182. http://doi.org/10.26466/opus.476629
• Törüner, E. K., ve Büyükgönenç, L. (Ed.). (2012). Hastanede yatan çocuk. Amasya: Göktüğ Yayıncılık.
• Turhan, N. (2018). Duyguların psikolojisi ve duygusal zeka (22nd ed.). İstanbul: Timaş Yayınları.
• Üstün, G., Erşan, E. E., Kelleci, M., ve Turgut, H. (2014). Hastanede yatan çocuklarda psikososyal semptomların bazı incelenmesi değişkenler açısından incelenmesi. Cumhuriyet Tıp Dergisi, 36, 25–33.
• Yalnızca-Yıldırım, S., ve Cenkseven-Önder, F. (2017). Emotional intelligence and parental attitudes as predictors of high school students’ life satisfaction. International Online Journal of Educational Sciences, 10(1), 88–104. http://doi.org/10.15345/iojes.2018.01.009