Yapılandırmacı Öğrenme Kuramının Epistemolojik Boyutları

Yıl 2019, Cilt: 14 Sayı: 20, 1735 - 1746, 31.12.2019

Mustafa İçen

https://doi.org/10.26466/opus.601848

Öz

Yapılandırmacı öğrenme kuramı, modern toplumun gereklilikleri
doğrultusunda, eğitim, işbirliği, hoşgörü, dış dünyayı sorgulama, her yönden canlıyı
tartışma ve eğitim uygulamalarının değerlendirilmesi gibi entegre bir dünya görüşü
gibi yeni görüşler ortaya koymaktadır. Bu çalışma, her öğrenme teorisi tarafından
benimsenen bir epistemolojik karakterizasyon/yaklaşım olduğu göz önüne alındığında,
yapılandırmacı öğrenme teorisinin epistemolojik boyutlarına odaklanmaktadır. Bu
nedenle, çalışma öncelikle epistemolojiye odaklanmakta ve bilginin doğası paradigmalarını
anlamsal metodoloji ile karşılaştırarak temel nitelikleri ele almaktadır. Sonuç
olarak, toplumsal gerçeklik içinde yaşayan, hareket eden ve düşünen bireyler,
bir dizi sağduyu kurguları vasıtasıyla günlük yaşamlarında gerçeklik olarak yaşadıkları
bu dünyaya göre tercihlerini öngörmektedirler. Bireyler, “yaşam” alanındaki herhangi
bir gerçeği anlamak için deneyimlerini, yaşadıkları gerçekliklerine dayandırmalıdır.
Ancak, bilgi deneyimin değil, bu deneyimin anlamının anlaşılmasına dayanmaktadır.
Başka bir deyişle, bireyin kendi deneyimlerini anlama yetisi, kendi bakış açısından
yola çıkarak bilgi inşaa etmektedir.

Anahtar Kelimeler

Yapılandırmacı öğrenme kuramı, epistemoloji, bilginin doğası

Epistemological Dimensions of The Constructivist Learning Theory

Öz

The constructivist learning theory, in line with the
requirements of the modern society, introduces new views such as an integrated
world view on education, cooperation, tolerance, questioning the outside world,
discussing the live in all aspects, and evaluation of the educational
practices. This study focuses on the epistemological dimensions of the
constructivist learning theory, considering that there is one epistemological
characterization/approach adopted by each learning theory. Therefore, the study
focuses primarily on epistemology and focuses on basic qualities by comparing
the paradigms of the nature of knowledge with the semantic methodology. As a
result, individuals who live, act and think in social reality pre-select and
anticipate this world they experience as reality in their daily lives through a
series of common sense constructs. Individuals must base their experience on
their reality to understand any reality in the realm of "living". But
knowledge is based on an understanding of the meaning of this experience, not
the experience itself. In other words, an individual's ability to make sense of
his own experiences is to construct knowledge by looking at his perspective.

Anahtar Kelimeler

Constructivist learning theory, epistemology, nature of knowledge.

Kaynakça

• Akarsu, B. (1979). Cagdas felsefe akımları. Istanbul: Turkish Ministry of National Education.
• Aksin, T. (1993). Anlamin anlaminin ikinci bir açıklaması ve postmodern söylem. Felsefe Dunyasi, (Mart Sayısı).
• Bayhan, V. (2001). Post-modern kültürün paradoksları. Bilgi ve Toplum. Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı, Sayı 3.
• Can, T. (2004). Yabanci dil olarak Ingilizce ogretmenlerinin yetistirilmesinde kuram ve uygulama boyutuyla olusturmaci yaklasim. Unpublished Graduate Thesis. Istanbul University. S. B. E.
• Cengiz, E. (1997). Cagdaş bilgi kuraminda temel yaklasimlar. Felsefe Dünyası, Cilt, 26 s. 71-80.
• Comte, A. (1988). Introduction to positive philosophy. USA: Hackett Publishing Company Inc.
• Cücen, K. (1999). Felsefeye giris. Bursa: Asa.
• Ekiz, D. (2003). Egitimde araştırma yöntem ve metodlarına giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Fay, B. (1996). Contemporary philosophy of social science: A multicultural approach contemporary philosophy. USA: UK Copyright.
• Giddens, A. (1993). New rules of sociological method. USA: Stanford University Press.
• Gokberk, M. (1990). Felsefe tarihi. Istanbul: Remzi.
• Hancerlioglu, O. (1978). Felsefe sözlügü. Istanbul: Remzi.
• Hicks, S. R. C. (2004). Explaining postmodernism: Skepticism and Socialism from Rousseau to Foucault. USA: Scholargy Publishing.
• Huemer, M. (2002). Epistemology: Contemporary readings. London: Routledge.
• Kasapoglu, M. A. (1992). Sosyolojide hermeneutik uygulamalari. Felsefe Dünyası. (5), s. 68-71.
• Keat, R. and Urry, J. (1983). Social theory as science. London: Routledge Kegan & Paul.
• Kuhn, T. (1996). The structure of scientific revolutions. USA: The University of Chicago Press.
• Kus, E. (2003). Nicel-nitel araştırma teknikleri. Ankara: Ani
• Mengusoglu, T. (1983). Felsefeye giris. Istanbul: Remzi.
• Öner, N. (1998). Demokrasinin epistemolojik dayanagi. Felsefe Dunyası, Sayı, 27, s. 5.
• Ozdemir, Y. (2004). Postmodernizm ve tarih egitimi. Kazim Karabekir Faculty of Education Journal, 9, 311-322.
• Özlem, D. (2001). Max Weber’de bilim ve sosyoloji. Istanbul: Inkilap.
• Özlem, D. (2004). Tarih felsefesi. Istanbul: Inkilap.
• Palabıyık, H. (2004). Bilim ve egitim paradigmamiz uzerine. Kazim Karabekir Faculty of Education Journal, 9, 323-349.
• Punch, K. F. (2005). Introduction to social research: Quantitative and qualitative approaches. UK: Sage Publication.
• Russell, B. (1996). History of Western philosophy. London: The Bertrand Russell Peace Foundation Ltd.
• Soykan, O. N. (1994). Ernst Mach’da bilginin biyolojik-antropolojik temeli. Felsefe Dunyasi, Sayı, 13, s. 21-30.
• Tezci, E. and Uysal, A. (2004). Eğitim Teknolojisinin gelişimine epistemolojik yaklasimlarin etkisi. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(2), 22.
• Yazıcı, S. (1999). Felsefeye giris. Istanbul: Alfa.
• Yıldırım, A. and Şimşek, H. (2004). Sosyal bilimlerde nitel arastirma yontemleri. Ankara: Seçkin.