The Views of Principals, Teachers and Support Staff on Organizational Communication Climate in Schools

Yıl 2019, Cilt: 14 Sayı: 20, 514 - 550, 31.12.2019

Funda Eryılmaz Ballı , Özgür Önen

https://doi.org/10.26466/opus.602779

Cited By: 2

Öz

Schools are one of the organizations in which
communication is most intense. Students, teachers, administrators and other
stakeholders are constantly interacting and communicating in educational
institutions. For the effectiveness of schools, all communication resources
should be used in the most efficient way. Organizational communication climate,
which consists of emotions, thoughts and perceptions of the employees about
organizational communication processes, is one of the factors that shape the
communication in educational organizations. In this study, it is aimed to
determine the views of school principals, teachers and support staff on
organizational communication climate in schools. The study group of this
research, which is a qualitative study, was conducted with the participation of
5 school principals, 5 teachers and 5 support staff.  Data was obtained by semi-structured
interview technique and content analysis was performed. Findings suggest that
the participants' ideas about trust, openness in downward communication,
ability to listen in upward communication and attention to high-performance
goals dimensions indicate more positive and open organizational communication
climate when they indicate more negative and close organizational communication
climate about joint decision-making and honesty dimensions.

Anahtar Kelimeler

Organizational communication climate, communication climate in schools, organizational communication, organizational climate

Okul Müdürleri, Öğretmenler ve Yardımcı Personelin Okullardaki Örgütsel İletişim İklimine Yönelik Görüşleri

Öz

İletişimin en yoğun yaşandığı örgütler arasında yer alan eğitim
kurumlarında öğrenciler, öğretmenler, yöneticiler ve diğer paydaşlar sürekli
olarak etkileşim ve iletişim içerisindedir. Okulların etkililiği için tüm
iletişim kaynaklarının en verimli şekilde kullanılması gerekmektedir. Örgütte
çalışanların örgütsel iletişim süreçlerine yönelik duygu, düşünce ve
algılarından oluşan örgütsel iletişim iklimi eğitim örgütlerindeki iletişime
yön veren etmenler arasında yer almaktadır. Bu araştırmada okul müdürleri,
öğretmenler ve yardımcı personelin görev yaptıkları okullardaki örgütsel
iletişim iklimine yönelik görüşlerini derinlemesine belirlemek amaçlanmıştır.
Nitel bir çalışma olan bu araştırma 5 okul müdürü, 5 öğretmen ve 5 yardımcı
personel ile gerçekleştirilmiştir. Veriler yarı yapılandırılmış görüşme tekniği
ile elde edilmiş ve içerik analizi yapılmıştır. Araştırma sonucunda
katılımcıların güven, açıklık (aşağı yönlü iletişimde), dinleme isteği (yukarı
yönlü iletişimde) ve yüksek performanslı hedeflere dikkat boyutlarındaki
paylaşımlarının daha açık ve olumlu, ortak karar verme ve dürüstlük
boyutlarında ise daha kapalı ve olumsuz bir iletişim iklimini işaret eder yönde
olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel iletişim iklimi, okulda iletişim iklimi, örgütsel iletişim, örgüt iklimi

Kaynakça

• Abdussamad, Z. (2015). The influence of communication climate on the employees’ performance at government agencies in gorontalo city:An Indonesian case study. Asia Pacific Journal of Multidisciplinary Research, 3(5), 19-27.
• Ahsanul, I. M. (2013). The role of communication climate in organizational effectiveness. International Journal of Scientific and Engineering Research, 4(7), 155-156.
• Aktaş, H ve Şimşek, E. (2015). Bireylerin örgütsel sessizlik tutumlarında iş doyumu ve duygusal tükenmişlik algılarının rolü. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 11(24), 205-230.
• Alexander, J. F. (1973). Defensive and supportive communications in normal and deviant families. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 40(2), 223-231.
• Al-Kahtani, N. S., ve Allam, Z. (2015). Communication climate as predictor of role conflictamong subordinate staff of Salman Bin Abdulaziz University. Asian Social Science, 11(12), 248.
• Asunakutlu, T. (2011). Örgütsel güvenin oluşturulmasına ilişkin unsurlar ve bir değerlendirme. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1(9), 1-13.
• Ayundhasurya, D. R. ve Kurniawan, F. (2018). The influence of organizational communication climate on organizational communication satisfaction to non-profit organization CIOFF Indonesia. Bandung Creative Movement (BCM) Journal, 41, 140-144.
• Bakan, İ., ve Büyükbeşe, Ö. G. T. (2008). Katılımcı karar verme: kararlara katılım konusunda çalışanların düşüncelerine yönelik bir alan çalışması. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(1), 29-56.
• Bambacas, M., ve Patrickson, M. (2008). Interpersonal communication skills that enhance organisational commitment. Journal of Communication Management, 12(1), 51-72.
• Bartels, J.,Pruyn, A., De Jong, M., ve Joustra, I. (2007). Multiple organizational identification level sand the impact of perceived external prestige and communication climate. Journal of Organizational Behavior: The International Journal of Industrial, Occupational and Organizational Psychology and Behavior, 28(2), 173-190.
• Barutçugil, İ. (2002a). Bilgi yönetimi. İstanbul: Kariyer Developer.
• Barutçugil, İ. (2002b). Performans yönetimi. İstanbul: Kariyer Developer.
• Bayram, L. (2005). Yönetimde yeni bir paradigma: örgütsel bağlılık. Sayıştay Dergisi, 59,125-139.
• Becker, T. E. (1998). Integrity in organizations: Beyond honesty and conscientiousness. Academy of Management Review, 23(1), 154-161.
• Bharadwaj, A. (2014). Planning internal communication profile for organizational effectiveness. IIM KozhikodeSociety& Management Review, 3(2), 183-192.
• Buchholz, W. (2001). Open communication climate. Unpublished manuscript, Bentley College Waltham, Massachusetts.
• Burnside-Lawry, J. (2012). Listening and participatory communication: A model to assess organization listening competency. International Journal of Listening, 26(2), 102-121.
• Çelikten, M. (2001). Etkili okullarda karar süreci. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,1(11), 1-12.
• Demirtaş, Z., ve Alanoğlu, M. (2015). Öğretmenlerin karara katılımı ve iş doyumu arasındaki ilişki. Journal of Kirsehir Education Faculty, 16(2), 83-100.
• Dennis, H. S. (1974). A theoretical and empirical study of managerial communication climate in complex organizations. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Xerox Üniversitesi Microfilms, AnnArbor, Michigan.
• Doğan, H. (2002). İşgörenlerin adalet algılamalarında örgüt içi iletişim ve prosedürel bilgilendirmenin rolü. Ege Akademik Bakış Dergisi, 2(2), 71-78.
• Durğun, S. (2006). Örgüt kültürü ve örgütsel iletişim. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 112-132.
• Eisenberg, E. M., ve Witten, M. G. (1987). Reconsidering openness in organizational communication. Academy of Management Review, 12(3), 418-426.
• Flynn, J.,Valikoski, T. R., ve Grau, J. (2008). Listening in the business context: Reviewing the state of research. The Intl. Journal of Listening, 22(2), 141-151.
• Forward, G. L.,Czech, K., ve Lee, C. M. (2011). Assessing Gibb's supportive and defensive communication climate: An examination of measurement and constructvalidity. Communication Research Reports, 28(1), 1-15.
• Gibb, J. R. (1961). Defensive communication. Journal of communication, 11(3), 141-148.
• Güler, A., Halıcıoğlu, M. B., veTaşğın, S. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Hassan, B.,Maqsood, A. ve Riaz, M. N. (2011). Relationship between organizational communication climate and interpersonal conflict management. Pakistan Journal of Psychology, 42(2), 1-20.
• Hosmer, L. T. (1995). Trust: The connecting link between organizational theory and philosophic alethics. Academy of Management Review, 20(2), 379-403.
• İçerli, L. (2010). Örgütsel adalet: Kuramsal bir yaklaşım. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 5(1), 67-92.
• İlhan, A., ve İnce, E. (2015). Takım çalışması ve takım etkinliğini belirleyen faktörlerin ölçülmesi: Gaziantep Üniversitesinde bir uygulama. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(1), 127-152.
• Karakoç, N. (1989). Örgütsel iletişim ve örgütsel zaman arasındaki ilişkiler. Kurgu Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Uluslararası Hakemli İletişim Dergisi, 6(6), 81-90.
• Karcıoğlu, F., Timuroğlu, K., ve Çınar, O. (2009). Örgütsel iletişim ve iş tatmini ilişkisi bir uygulama. İstanbul Üniversitesi İşletme İktisadi Enstitüsü Dergisi-Yönetim, 67.
• Kraut, R. E.,Fish, R. S., Root, R. W., ve Chalfonte, B. L. (1990). Informal communication in organizations: Form, function, and technology. In Human reactions to technology: Claremont symposium on applied social psychology (p. 145-199), Beverly Hills, CA: Sage Publications.
• Krivonos, P. D. (1978). The relationship of intrinsic-extrinsic motivation and communication climate in organizations. The Journal of Business Communication (1973), 15(4), 53-65.
• Luthans, F. (2010). Organizational behavior. New York: McGraw-Hill.
• Mallah, T. (2016). Creating an organizational climate for communication: internal communication and leadership in a project-based international organization: the case of UNOPS.Unpublished Master's thesis, University of Tampere / School of Communication, Media & Theatre, Tampere.
• Nordin, S. M.,Sivapalan, S., Bhattacharyya, E., Ahmad, H. H. W. F. W., ve Abdullah, A. (2014). Organizational communication climate and conflict management: communications management in an oil and gas company. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 109, 1046-1058.
• Nurlita, I. (2012). Investigation of organizational communication climate at Bhayangkara Surabaya University using communication climate inventory (CCI) method. Academic Research International, 3(2), 259-264.
• Öktem, Ş. ve Kızıltan, B. (2016). Örgütsel güven ile örgüt ikliminin örgütsel özdeşleşme, iş tatmini ve işten ayrılma niyeti üzerine etkileri: otel işletmelerinde bir uygulama. İşletme Araştırmaları Dergisi, 8(4), 162-186.
• Pardede, E.,Miraza, B.H., ve Sirojuzilam-Lubisi S. (2014). The analysis of communication climate and organizational culture in improving regional development planner’s performance (A case study on Education and Industrial Training Centre, Ministry of Industry Region I, Medan). Asian Journal of Humanities and SocialStudies, 2(3), 410-416.
• Redmond, J. W. (2006). Issues in human relations management. In Handbook of media management and economics (p. 125-154). Routledge.
• Rogers, D. P. (1987). The development of a measure of perceived communication openness. The Journal of Business Communication (1973), 24(4), 53-61.
• Smidts, A.,Pruyn, A. T. H., ve Van Riel, C. B. (2001). The impact of employee communication and perceived external prestige on organizational identification. Academy of Management Journal, 44(5), 1051-1062.
• Şomăcescu, S. M., Barbu, C. M. ve Nistorescu, T. (2016). Investigating the relationship between organizational communication and organizational culture. Management & Marketing Journal, 14(1), 91-100.
• Takmaz, Ş. U. (2009). İlköğretim okullarında örgütsel iletişim düzeyi ile öğretmenlerin karara katılma davranışı arasındaki ilişki Yayımlanmamış doktora tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü. Konya.
• Taştepe, S. (2005). Örgütsel iletişim iklimi, yönetimi iletişim iklimi ve iş tatmini arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
• Tokgöz, E. ve Seymen, O.A. (2013). Örgütsel güven, örgütsel özdeşleşme ve örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişki: bir devlet hastanesinde araştırma. Öneri Dergisi, 10(39), 61-76.
• Trombetta, J. J., ve Rogers, D. P. (1988). Communication climate, job satisfaction, and organizational commitment: The effects of information adequacy, communication openness, and decision participation. Management Communication Quarterly, 1(4), 494-514.
• Tukiainen, T. (2001). An agenda model of organizational communication. Corporate Communications: An International Journal, 6(1), 47-52.
• Ünler, E., Kılıç, B., ve Çıray, J. C. (2014). İletişim ikliminin, iş doyumu ve işten ayrılma niyeti ilişkisine etkisi. Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, 11(41), 237-250
• Van Den Hooff, B., ve De Ridder, J. A. (2004). Knowledge sharing in context: the influence of organizational commitment, communication climate and CMC use on knowledge sharing. Journal of knowledge management, 8(6), 117-130.
• Varoğlu, D. 2013. Örgütsel stres kaynakları ve yönetimi. (A.Ç. Kırel ve O. Ağlargöz Ed.) Örgütsel Davranış içinde (s. 144-167). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Wilson, M. G.,Dejoy, D. M., Vandenberg, R. J., Richardson, H. A., ve Mcgrath, A. L. (2004). Work characteristics and employee health and well‐being: Test of a model of healthy work organization. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 77(4), 565-588.
• Wynia, M. K., Johnson, M., McCoy, T. P., Griffin, L. P., ve Osborn, C. Y. (2010). Validation of an organizational communication climate assessment tool kit. American Journal of Medical Quality, 25(6), 436-443.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, A. (1999). Etkili karar verme süreci: Yeni bir karar verme model önerisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 5(2), 209-220.