Investigation of Psychological Counseling Needs of Families of Children in Primary School

Yıl 2020, Cilt: 15 Sayı: 25, 3528 - 3550, 31.05.2020

Ayşe Bengisoy Melih Burak Özdemir

https://doi.org/10.26466/opus.634810

Cited By: 1

Öz

The study covers the family members of grade 4 students attending primary education in the 2018-2019 academic year. Based on the questions of 11 people and semi-structured interviews, the problems of the family members about the needs of psychological needs in the subjects with their children, how often they experienced them and what kind of solution alternatives they used were examined. Semi-structured interview questions were prepared in accordance with the literature review prepared by the researchers and the information obtained from the sources. The semi-structured interview consisting of 5 questions lasted for 20-25 minutes and the data was recorded to prepare the interview findings. When the findings obtained from the study are examined, 11 family members are 6 of them, 5 of them are father and their average age is between 35-44 years. Family members participating in the study often encountered problems, especially exam anxiety, time not to manage well, problems in the relationship between parents, problems in class, non-compliance with school rules, nail eating, hitting problems such as the problems they find themselves inadequate psychological counseling psychologist or psychiatry needs expressed Accordingly, the need and importance of psychological counseling can be seen in the study findings

Anahtar Kelimeler

Primary school students, Psychological counseling needs, family

İlköğretime Devam Eden Çocukların Ailelerinin Psikolojik Danışma Gereksinimlerinin İncelenmesi

Öz

Çalışma 2018-2019 eğitim öğretim yılında KKTC’de ilköğretime devam eden 4. sınıf öğrencilerinin aile üyelerini kapsamaktadır. Yarı yapılandırılmış görüşme sorularına bağlı olarak, 11 aile üyesinden çocuklarıyla yaşantılarda hangi konularda psikolojik gereksinime ihtiyaç duydukları, ne sıklıkla bunları yaşadıkları ve ne tür çözümler kullandıklarına dair sorunlar incelenmiştir. Yarı yapılandırılmış görüşme soruları, araştırmacılarca literatür taraması ve kaynaklardan elde edilen bilgiler doğrultusunda hazırlanmış ve sorular 5 alan uzmanı tarafından incelenerek, sorulara son şekli verilmiştir. 5 sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formuyla görüşmeler 20-25' sürmüş ve görüşme bulgularını hazırlamak için veriler kayıt altına alınmıştır. Aile üyelerinden 6’sı anne, 5’i babadır. Yaş ortalamalarıysa 35-44 yaşları arasındadır. Bulgular incelendiğinde, aile üyelerinin sık sık problemlerle karşılaştıkları; özellikle sınav kaygısı, zamanı iyi yönetememe, arkadaş-anne-baba ilişkilerinde sorun, sınıf-okul kurallarına uymama, tırnak yeme, vurma gibi problemlerle karşılaştıklarını, kendilerinin buldukları çözüm yollarının yetersiz kaldığını ve zaman zaman psikolojik danışman, psikolog veya psikiyatriye ihtiyaç duyduklarını ifade etmişlerdir. Tüm bunlara bağlı olarak psikolojik danışma gereksinimi ve önemi çalışma bulgularında görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

İlköğretim öğrencileri, psikolojik danışma gereksinimi, aile

Kaynakça

• ASAGM (Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü) (2008). 5. Aile Şurası ‘Aile Destek Hizmetleri Bildirileri’, Ankara.
• Akman, Y. (2002). Okullardaki Konsültasyon Çalışmaları ve Ruh Sağlığı Konsültasyon Modeli. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(18),
• Aydın, İ. (2005). Okul çevre ilişkileri. Y. Özden (Ed.), Eğitim ve Okul Yöneticiliği El Kitabı (s.161– 185). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Cömert, D. ve Güleç, H. (2004). Okulöncesi Eğitim Kurumlarında Aile Katılımının Önemi: Öğretmen- Aile - Çocuk ve Kurum. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1).
• Çelenk, S. (2003). Okul Başarısının Ön Koşulu: Okul Aile Dayanışması. İlköğretim-Online 2(2), 28-34.
• Çokamay, G., Kapçı, E.G. ve Sever, M. (2017). Okul Ruh Sağlığı Hizmetlerinde Yaşanan Sorunlar: Psikolojik Danışmanların Görüşleri. İlköğretim Online, 16(4), 1395-1406,. doi: 10.17051/ilkonline.2017.342962
• Çiftçi, M. ve Nedim-Bal, P. (2015). Ortaokul öğrencilerinin anne-baba katılım düzeyi ile akademik başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Journal of Human Sciences, 12(1), 363-384.
• Demirci, İ. ve Erden, S. (2016). Bilişsel davranışçı yaklaşıma dayalı grupla psikolojik danışma uygulamasının 8. sınıf öğrencilerinin sınav kaygısına etkisi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 43, 67-83. doi: 10.15285/ebd.51646
• Ekiz, D. ve Koçyiğit, Z. (2013). Sınıf öğretmenlerinin ‘öğretmen’ kavramına ilişkin metaforlarının tespit edilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(2), 439-458.
• Erbaş, D. (2002). Problem Davranışların azaltılmasında olumlu davranışsal destek planı hazırlama”. A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 3(2),41-50.
• Erdoğan, Ç. ve Demirkasımoğlu, N. (2010). Ailelerin eğitim sürecine katılımına ilişkin öğretmen ve yönetici görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 16(3), 399-431.
• Eroğlu E. S. (2009). Saldırganlık davranışının boyutları ve ilişkili olduğu faktörler: Lise ve üniversite öğrencileri üzerine karşılaştırmalı bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 205-221.
• Gentile, A. D., Lynch, J. P., Linder, R. J. ve Walsh, A. D. (2004). The effects of violent video game habits on adolescent hostility, aggressive behaviors and school performance. Journal of Adolescence, 27, 5-22.
• Gudlaugsdottir, R. G., Vilhjalmsson, R., Kristjansdottir, G., Jacobsen, R. ve Meyrowisch, D. (2004). Violent Behaviour Among Adolescent in Iceland: A National Survey. International Journal of Epidemiology, 33.
• Gürsu, O. (2015). Değişen dünyada aile ve psikolojik problemler. Dicle Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi,17(1).
• Kavakçı, Ö., Güler, A. S. ve Çetinkaya, S. (2011). Sınav kaygısı ve ilişkili psikiyatrik belirtiler. Klinik Psikiyatri, 14, 7-16.
• Hamamcı, Z. ve Sevim, S. A. (2004).Türkiye’de Aile Rehberliği Çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(22).
• Hatunoğlu, A. ve Hatunoğlu, Y. (2006). Okullarda Verilen Rehberlik Hizmetlerinin Problem Alanları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(1), 333-338.
• Herdem, F.S ve Bozgeyikli, H. (2013). İlköğretime devam eden parçalanmış ve tam aile çocuklarının rehberlik ihtiyaçlarının karşılaştırılmalı olarak incelenmesi. OPUS-Türkiye Sosyal Politika ve Çalışma Hayatı Araştırmaları Dergisi, 3(4).
• Işık, T. Y. (2011). Ah bir büyüse: Çocuk ve ergen psikolojisi. (1.Bsk), İstanbul: Doğan Yayıncılık; 83-90.
• Kibar, B., Fidan, Y. ve Yıldıran, C. (2014). Öğrencilerin zaman yönetimi becerileri ile akademik başarıları arasındaki ilişki. Business & Management Studies: An International Journal, 2(2), 136-153
• Karasar, N. (2005). Bilimsel arastirma yontemi. Ankara: Nobel Yayin Dagitim,151-152.
• Kuş, E. (2003). Nicel-nitel araştırma teknikleri.Ankara: Anı yayıncılık.
• Minibaş, J. (1988). Tırnak yeme. Yaşadıkça Eğitim, 4, 17-18.
• Nalbant, A. ve Babaoğlu, E. (2016). Risk altındaki öğrenciler: Yozgat. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 7(3), 11-30. doi:10.19160/e-ijer.35964
• Özeke Kocabaş, E. (2006). Eğitim sürecinde aile katılımı: Dünyada ve Türkiye’deki çalışmalar. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(26).
• Özgüven, E. (2001). Ailede iletişim ve yaşam. Ankara: PDREM yayınları.
• Özkan, Y. ve Kılıç, E (2013). Ailenin psiko-sosyal destek ihtiyacını karşılamada yeni bir model önerisi: Aile sağlığı merkezlerinde aile psiko-sosyal destek birimi. Sosyal Politika Çalışmaları, 13(7).
• Panayiotis, S., Anna, P., Charalambos, T. ve Chrysostomos, L. (2010). Prevalence of bullying among Cyprus elementary and high school students. International Journal of Violence and School, 11, 114-128.
• Patton, M. Q. (1990). Qualitative evaluation and research methods. SAGE Publications, İnc.
• Salı, G. (2014). Okulöncesi dönem çocuklarında akran ilişkilerinin ve akran şiddetine maruz kalmanın çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 43(2), 195-216.
• Sezer, A., Kolaç, N. ve Erol, S. (2013). Bir İlköğretim okulu 4, 5, ve 6. sınıf öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin anne baba tutumları ve bazı değişkenler ile ilişkisi. MÜSBED, 3(4), 184-190. doi: 10.5455/musbed.20131204095705
• Şahin, H., Günay T. ve Batı, H. (2006). İzmir İli Bornova ilçesi lise son sınıf öğrencilerinde üniversiteye giriş sınavı kaygısı. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 15(6), 107-113.
• Şimşek, H. ve Yıldırım, A. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Taner, I. (2011). Ah bir büyüse. Çocuk ve Ergen Psikolojisi. Birinci Baskı, İstanbul: Doğan Yayıncılık, 83-90.
• Taner, Derman, M. ve Başal, H. A. (2013). Okulöncesi çocuklarında gözlenen davranış problemleri ile ailelerinin anne-baba tutumları arasındaki ilişki. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2(1), 115-144.
• Uğur-Baysal, S., Özmen, B., Parman, T., Sahip, Y., Bulut, A. ve Gökçay, G. (2004). Mental health screening project in Istanbul Turkey. Health service applications. Journal of School Health, 74, 341-343.
• Yavuzer, H. (2003). Ana-Baba ve Çocuk. (16. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Yıldırım, İ. (2007). Üniversite seçme sınavına hazırlanan Türk öğrencilerde depresyon, sınav kaygısı ve sosyal destek. Eğitim Araştırmaları, 29, 171-184.
• Yıldırım, M.C. ve Dönmez, B. (2008). Okul-aile işbirliğine ilişkin bir araştırma. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(23), 98-115.
• Yörükoğlu, A. (1982). Çocuk ruh sağlığı. Ankara, Türk Tarih Kurumu Basımevi.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yurdagül, H. (2005). Faktör analizinde KMO ve bartlett testleri neyi ölçer?.Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.