Ergenlerde Duygusal Zekâ, Mutluluk Korkusu ve Mizah Tarzları Arasındaki Yordayıcı İlişkinin İncelenmesi

Yıl 2021, Cilt: 17 Sayı: 33, 154 - 173, 31.01.2021

Zafer Baş Ayşegül Baş Ahmet Kalafat Bülent Dilmaç

https://doi.org/10.26466/opus.694580

Cited By: 1

Öz

İnsan yaşamının önemli bir geçiş dönemi olan ergenlik dönemi beraberinde birçok değişimi de getirmektedir. Bu süreçte bireyin duygularını tanıması ve duygularını yönetebilmesi oldukça büyük önem taşımaktadır. Mutluluk ise bu gelişimsel dönemde bireylerin arayışında olduğu bir olgudur. Fakat bazı bireylerde mutlu olmanın bazı olumsuz sonuçlar doğuracağına ilişkin inançların olması mutluluk korkusu olarak adlandırdığımız bir kavramı ortaya çıkarmıştır. Mutluluk korkusu aynı zamanda ergenlerde mizah tarzlarını da etkilemektedir. Yapılan bu çalışmada ergenlerde duygusal zekâ, mutluluk korkusu ve mizah tarzları arasındaki yordayıcı ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu İstanbul ilinde eğitim gören 14- 18 yaş aralığındaki 226 lise öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Duygusal Zekâ Özellik Ölçeği–Kısa Formu, Mutluluk Korkusu Ölçeği Mizah Tarzları Ölçeği kullanılmıştır. Ergenlerin duygusal zekâları ile mizah tarzları arasındaki yordayıcı ilişkiler incelendiğinde, pozitif yönde anlamlı doğrusal bir ilişkinin olduğu görülmüştür. Bir başka ifadeyle elde edilen bulgular, ergenlerde mizah duygununun artmasıyla duygusal zekâsında da artış olacağını göstermektedir. Ergenlerin mutluluk korkuları ve duygusal zekâları arasındaki yordayıcı ilişkiler incelendiğinde, negatif yönde doğrusal ve anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Diğer bir ifadeyle elde edilen bulgular, ergenlerin duygusal zekâları arttıkça mutluluk korkularının azalacağını ortaya koymaktadır.

Anahtar Kelimeler

Duygusal Zekâ, Mutluluk Korkusu, Mizah Tarzları, Ergenlik

Investigation of the Predictive Relationship Between Emotional Intelligence, Fear of Happiness and Humor Styles in Adolescents

Öz

Adolescence, which is an important transition period of human life, brings many changes with it. In this process, it is very important for the individual to recognize and manage their emotions. Happiness is a phenomenon that individuals seek in this developmental period. However, the belief that being happy will have some negative consequences in some individuals has revealed a concept we call fear of happiness. Fear of happiness also affects the humor styles of adolescents. In this study, it was aimed to examine the predictive relationship between emotional intelligence, fear of happiness and humor styles in adolescents. The study group of the research consists of 226 high school students between the ages of 14 and 18 studying in Istanbul. Emotional Intelligence Trait Scale-Short Form, Fear of Happiness Scale, Humor Styles Scale were used as data collection tools in the study. When the predictive relationships between the emotional intelligence and humor styles of adolescents were examined, it was seen that there was a positive and significant linear relationship. In other words, the findings show that emotional intelligence will increase as the sense of humor increases in adolescents. When the predictive relationships between adolescents' fear of happiness and emotional intelligence were examined, it was seen that there was a negative linear and significant relationship. In other words, the findings reveal that as the emotional intelligence of adolescents increases, their fear of happiness will decrease.

Anahtar Kelimeler

Emotional Intelligence, Fear of Happiness, Humor Styles, Adolescence

Kaynakça

• Constantine, M.G. ve Gainor, K.A.(2001). Emotional ıntelligence and empathy: Their relation to multi-cultiral counselling knowledge and awareness. Professional School Counselling, 5(2),131-137.
• Çakar, U., ve Arbak, Y. (2004). Modern yaklaşımlar ışığında değişen duygu-zeka ilişkisi ve duygusal zeka. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (3), 23-48.
• Demirci, İ., Halil, E. K. Ş. İ., Kardaş, S., ve Dinçer, D. (2016). Mutluluk korkusu ölçeği’nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(4), 2057-2072.
• Deniz, M. E., Özer, E., ve Işık, E. (2013). Duygusal zekâ özelliği ölçeği–kısa formu: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 38(169), 407-419.
• Diener, E. (1994). Assessing subjective well-being: Progress and opportunities. Social İndicators Research, 31(2), 103-157.
• Furnham, A., ve Petrides, K. V. (2003). Trait emotional intelligence and happiness. Social Behavior and Personality: an international journal, 31(8), 815-823.
• Gilbert P, McEwan K, Catarino F, Baiao R, Palmeira L. (2014). Fears of happiness and compassion in relationship with depression, alexithymia, and attachment security in a depressed sample. BritishJournal of Clinical Psychology, 53, 228–244.
• Goleman, D. (2000). İş başında duygusal zeka. İstanbul: Varlık Yayınları.
• Hugelshofer, D. S., Kwon, P., Reff, R. C. ve Olson, M.L. (2006). Humour’s role in the realtion between attributional style and dysphoria. European Journal of Personality, 20, 325-336.
• Joshanloo, M. (2014). Eastern conceptualizations of happiness: Fundamental differences with Western views. Journal of Happiness Studies, 15(2), 475-493.
• Joshanloo, M. ve Weijers, D. (2013). Religiosity’s moderation effect on the relationship between inequality and subjective well-being across the globe. Unpublished Manuscript.
• Joshanloo, M. (2013). The influence of fear of happiness beliefs on responses to the satisfaction with life scale. Personality and Individual Differences, 54, 647-651.
• Joshanloo, M. (2014). Differences in the endorsement of various conceptions of well-being between two Iranian groups. Psycholog Relig Spiritual, 6, 138–149.
• Joshanloo, M, Weijers, D. (2014). Aversion to happiness across cultures: a review of where and why people are averse to happiness. J Happiness Stud, 15, 717–735.
• Joshanloo M., Lepshokova Z. K., Panyusheva T., Natalia A., Poon W., Yeung V. W. (2014). Cross-cultural validation of fear of happiness scale across 14 national groups. J Cross Cult Psychol, 45, 246–264.
• Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel.
• Kazarian,S.S. ve Martin,R.A. (2004). Humour styles, personality, and well-being among lebanese university students. Europen Journal of Personality, 18, 209-219.
• Martin, R. A. (2001). Humor, Laughter and physical health:Methodological issues and research findings. Psychological Bulletin, 127, 504-519.
• Martin, R. A. (2003). Sense of humor. S. J. Lopez, C. R. Snyder (Ed.), Possitive psycholohical assesment. A handbook of model and measures, içinde (s.313-326). Washington. DC: American Psychological Association.
• Martin, R. A., Puhlik-Doris P., Larsen G., Gray J., ve Weir K. (2003). Individual differences in uses of humor and their relation to psychological well-being: development of the humor styles questionnaire. Journal of Research in Personality, 37, 48-75.
• Mayer, J.D., ve Salovey, P. (1993). The intelligence of emotional intelligence. İntelligence. 17, 433-442.
• Morris, S. (2012). The science of happiness: A cross-cultural perspective. H. Selin ve G. Davey (Eds.), Happiness across cultures içinde (Vol. 6, s.435–450). Netherlands: Springer.
• Oğurlu, Ü. (2015). Relationship between cognitive ıntelligence, emotional ıntelligence and humor styles. International Online Journal of Educational Sciences, 7(2).
• Oral, T. (1998). Yaza çize. İstanbul: İris Yayınları
• Oruç, Ş. (2010). Sosyal Bilgiler öğretiminde mizah kullanımının öğrencilerin akademik başarılarına ve tutumlarına etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(3), 58.
• Özdemir S., Sezgin F., Kaya Z., Recepoğlu E. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin stresle başa çıkma tarzları ile kullandıkları mizah tarzları arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 17(3), 405-428.
• Özdemir, M. (2015). Eğitim fakültesi öğrencilerinin duygusal zekaları ile yaşam doyumlarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Petrides, K. V., ve Furnham, A. (2000a). On the dimensional structure of emotional intelligence. Personality and Individual Differences, 29, 313-320.
• Schumacker, R. E. ve Lomax, R. G. (2004). A Beginner’s guide to structural equation modelling. London: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
• Stein, S. J. And Book, H. E. (2003). Eq: Duygusal zeka ve başarının sırrı. (Çev. M. Işık). İstanbul: Özgür Yayınları.
• Suh, E. M. (2000). Self: The hyphen between culture and subjective well-being. E. Diener ve E. M. Suh (Eds.), Culture and subjective well-being İçinde (s.63–86). Cambridge, MA: MIT Press.
• Tümkaya, S., Hamarta, E., Deniz, M. E., Çelik, M. ve Aybek, B. (2008). Duygusal zekâ mizah tarzı ve yaşam doyumu: üniversite öğretim elemanları üzerine bir araştırma. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 30(3), 1-18.
• Türk Dil Kurumu (TDK) (2019). Türk Dil Kurumu sözlüğü. http://www.tdk.gov.tr adresinden erişilmiştir..
• Uichida, Y. ve Oishi, S. (2016). The happiness of individuals and the collective. Journal of Happiness Studies, 58, 125–141.
• Veenhoven, R. (1996). Developments in satisfaction-research. Social Indicators Research, 37(1), 1-46.
• Vernon, P. A., Villani, V. C., Schermer, J. A., Kirilovic, S., Martin, R. A., Petrides, K. V.,..., Cherkas, L. F. (2009). Genetic and environmental correlations between trait emotional intelligence and humor styles. Journal of Individual Differences, 30(3), 130-137.
• Weisinger, H. (1998). İş yaşamında duygusal zeka. MNS Yayınları: İstanbul.
• Yerli, S., (2009). İlk ve orta öğretim okullarındaki yöneticilerin duygusal zeka ve problem çözme becerileri arasındaki ilişki: İstanbul Anadolu Yakası örneği. Yüksek Lisans Tezi Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
• Yerlikaya, E. E. (2003). Mizah tarzları ölçeği (Humor styles questionnaire) uyarlama çalışması.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Yerlikaya, E. E. (2003). Mizah tarzları ölçeğinin uyarlama çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Yiğit R (2013) Öğretmen adaylarının öznel iyi oluşu ile sosyal problem çözme beceriler arasındaki ilişkinin incelenmesi. İlköğretim Online, 12, 550-560.
• Zeidner, M., Matthews, G. ve Roberts, R. D. (2009). What we know about emotional intelligence: How it affects learning, work, relationships, and our mental health. London: The MIT Press.