A Study of Validity and Reliability on the Organizational Peace at School Scale (OPPS)

Yıl 2021, Cilt: 18 Sayı: Eğitim Bilimleri Özel Sayısı, 4598 - 4623, 15.09.2021

Yurdagül Doğuş , Figen Eres

https://doi.org/10.26466/opus.895221

Öz

The aim of this study is to develop a valid and reliable measurement tool that can determine the organizational peace according to teacher perceptions. In the academic year of 2020-2021, total 1796 teachers (622 first application and 1174 for second application) working in elementary schools, middle schools and high schools in Şanlıurfa participated in the study. The total number of items on the scale was 27. The scale is arranged in 5-point Likert type scale format, with options ranging from 5 (strongly agree) to 1 (strongly disagree). As a result of the analysis made, it consists of 4 sub-dimensions. Sub-dimensions of the scale are balance, leadership, policies and environment. Internal consistency reliability coefficients of scale factors were found high according to the findings, Validity and reliability were provided by using exploratory factor analysis followed by confirmatory factor analysis. The developed scale can be used to measure organizational peace in schools. Study is limited to public schools. The limit of this study is that it was conducted in only the public schools in Şanlıurfa. However, findings obtained may be exemplary for future studies. Conducting studies with a similar scope at private schools may be helpful in comparing public and private schools.

Anahtar Kelimeler

Positive Psychology, Positive Organizational Approach, Peace, Organizational Peace, Organizational Peace at School

Okulda Örgütsel Barış Ölçeği (OÖBÖ) Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Öz

Bu çalışmanın amacı okullarda örgütsel barış düzeyini belirlemeye yönelik geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmektir. Araştırmanın çalışma grubunu 2020-2021 eğitim-öğretim yılında Şanlıurfa ilinde görev yapan öğretmenler oluşturmaktadır. Ölçeğin yapı geçerliliğinin Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA) ile incelenmesi aşamasında 622, faktör yapılarının doğrulanması amacıyla Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) aşamasında 1174 öğretmenden veri sağlanmıştır. AFA sonucunda 27 madde ve dört faktörden (denge, liderlik, politikalar, çevre) oluşan bir yapı elde edilmiştir. Ölçeğin açıkladığı toplam varyans %53,525 hesaplanmıştır. AFA sonucunda Ölçek maddelerin faktör yük değerleri 0,370 ile 0,857 arasında, düzeltilmiş madde-toplam korelasyonu ise 0,367 ile 0,847 arasında yer almıştır. Ölçeğin dört faktörlü yapıyı ölçtüğü DFA ile de doğrulanmıştır. Ölçeğin güvenirliği için Cronbach Alpha iç tutarlık katsayısı, madde toplam korelasyonları ve tabakalı alpha değerlerine bakılmıştır. Cronbach Alpha değerleri faktörler için sırasıyla 0,931, 0,923, 0,651, 0,758 ve tüm ölçek için tabakalı alpha değeri 0,95 olarak hesaplanmıştır. Ölçeğin ölçüt geçerliğini belirlemek için eşdeğer ölçek kullanılmış, iki ölçek arasında pozitif yönde istatistiksel olarak anlamlı ilişki olduğu belirlenmiştir (r=0.889, p<0,01). Ayrıca ölçeğin kesme puanın oluşturulması için kümeleme analizi yapılmış, belirlenen üç küme “pozitif barış”, “negatif barış”, “örgütsel kavga” olarak adlandırılmıştır. Gerçekleştirilen tüm geçerlik ve güvenirlik analizi sonuçları, Okulda Örgütsel Barış Ölçeği’nin öğret-menlerin örneklem olarak belirleneceği çalışmalarda geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olarak kullanıla-bileceğini göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Pozitif Psikoloji, Pozitif Örgütsel Yaklaşım, Barış, Örgütsel Barış, Okulda Örgütsel Barış

Kaynakça

• Acarbay, F.Y. (2006). Kapsamlı okul iklimini değerlendirme ölçeğinin (öğrenci formu) Türkçe dilsel eşdeğerlik güvenirlik ve geçerlik çalışması. (Yayımlanmamış doktora tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Arslan, M., Demirel, H., ve Arslan Kök, H. (2018). Transforming de rivera’s peace culture model into workplace: A theoretical analysis. Journal of Global Responsibility, June, 1-29.
• Aydın, A.H. (2001). Yönetim bilimlerinin diğer bilimlerle ilişkisi. S. Güney (Ed.). Yönetim ve organizasyon içinde (s.57-86). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Aydın, A., Yılmaz, K. ve Altınkurt Y. (2013). Eğitim yönetiminde pozitif psikoloji. International Journal of Human Sciences, 10(1), 1470-1490.
• Bickmore, K. (2011). Keeping, making and buildinfg peace in school. Social Education, 75(1), 40-44.
• Caldwell, C. and Canuto-Carranco, M. (2010). Organizational Terrorism and moral choices–exercising voice when the leader is the problem. Journal of Business Ethics, 97(1), 159-171.
• Cameron, K. S., Dutton, J. E. and Quinn, R. E. (2003). Foundations of positive organizational scholarship. K.S. Cameron, J.E. Dutton ve R.E. Quinn (Ed.), Positive organizational scholarship, foundations of a new discipline içinde (p.3-13). San Francisco: Berrett-Koehler Publishers, Inc.
• Campbell, A. (2017). Forgiveness and reconciliation as an organizational leadership competency within transitional justice instruments. The International Journal of Servant-Leadership, 11(1), 139-186.
• Canlı, S., Demirtaş, H. ve Özer, N. (2018). Okul iklimi ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. İlköğretim Online, 17(4), 1797-1811.
• Cohen R. J. and Swerdlik M.E. (2010). Psychological testing and assessment. Boston: McGrawHill Companies. Cüceloğlu, D. (1993). İnsan ve davranışı (4. basım). İstanbul: Remzi Kitapevi.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., ve Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları (4. basım). Ankara: Pegem Akademi.
• Demir, K. (2011). Editörden: Pozitif örgüt araştırmaları. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1(2), 1-8.
• DeVellis, R. F. (2017). Ölçek geliştirme kuram ve uygulamalar. (Tarık Totan, Çeviri editörü). Ankara, Nobel. (üçüncü basımdan çeviri). Şubat 2017.
• Dogus, Y. (2019). A qualitative research on organizational peace in schools. Cypriot Journal of Educational Sciences, 14(4), 661-675.
• Donaldson, S.I. and Ko, I. (2010). Positive organizational psychology, behavior, and scholarship: A review of the emerging literatüre and evidence base. The Journal of Positive Psychology, 5(3),177–191.
• Emeti, C.I. (2012). Towards an integrated model for strategic human resource management in Nigeria. The Nigerian Academic Forum, 22(1), 1-12.
• Galtung, J. (1969). Violence, peace, and peace research. Journal of Peace Research, 6(3), 167-191.
• Galtung, J. and Fischer, D. (2013). Positive and negative peace. Johan Galtung pioneer of peace research içinde (p.173-178). Berlin: Springer.
• Gül, H. (2010). Saldırgan davranışlar ve örgütsel mağduriyet üzerine kavramsal bir araştırma. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 12(18), 91-98.
• Hardwick, C. T. and Landuyt, B. F. (1961). Administrative strategy (1. Basım). New York: Simmons-Boardman Publishing Corporation.
• Hooper, D., Coughlan, J. and Mullen, M. R. (2008). Structural equation modelling: Guidelines for determining model fit. The Electronic Journal of Business Research Methods, 6(1), 53– 60.
• Hu, L. T., and Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1-55.
• Keleş, H.N. (2011). Pozitif psikolojik sermaye: Tanımı, bileşenleri ve örgüt yönetimine etkileri. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 3(2), 343-350.
• Kırılmaz, H., Ayparçası, F. (2016). Modernizm ve postmodernizm süreçlerinin tüketim kültürüne yansıması. İnsan ve İnsan Bilim Kültür Sanat Düşünce Dergisi, 3(8), 32-58.
• Luthans, F. (2002). The need for and meaning of positive organizational behavior. Journal of Organizational Behavior, 23, 695-706.
• Mwıtarı, S.N. (2009). Strategic management practices of firms in the wines and spirits industry in Kenya. (Unpublished master thesis). University of Nairobi, Nairobi.
• Okpalıbekwe, U.N., Onyekwelu, R.U. and Dıke, E.E. (2015). Collective bargaining and organizational performance; A study of the Nigeria Union of Local Government Employees of Idemili North Local Government Council, Anambra State (2007 -2012). Public Policy and Administration Research, 5(4), 53-68.
• Ökten, K.H. (2001). Immanuel Kant’ın “Ebedi Barış Üzerine Felsefi Deneme” adlı eseriyle ortaya koyduğu ebedi barış fikri ve bu fikrin uluslararası ilişkiler düşüncesinde yarattığı etki. (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Özdemir S., ve Akkaya E. (2013). Genel lise öğrenci ve öğretmenlerinin okul ve ideal okulalgılarının metafor yoluyla analizi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 19(2), 295-322.
• Özdoğan, B. (2001). Altı-on iki yaşlarındaki çocukların eğitimi ve okul başarıları. Eğitim ve Bilim, 26(120), 3-7.
• Park, M.Y. (2016). Operating companies as collaborative communities for emergent innovation. Advances in Economics and Business, 4(12), 651-656.
• Parveen, R. (2018). Work-family conflict in manufacturing and service organizations in Bangladesh: An assessment. Thoughts on Economics, 24(1-2).
• Perkins, D. (2002). Paradoxes of peace and the prospects of peace education. G. Salomon ve B. Nevo (Ed.), Peace education: The concept, principles, and practices around the world içinde (p.37-55). London: Lawrence Erlbaum Associates.
• Platon. (1998). Yasalar (C. Şentuna ve S. Babür, Çev.). İstanbul: Kabalcı Yayınları. 1 Ocak 1998.
• Rapti, D. (2013). School climate as an important component in school effectiveness. Academicus International Scientific Journal, 8(8), 110-125.
• Reed, L. (2017) How peace plays a role in the workplace. Business.com, https://www.business.com/articles/how-peace-plays-a-role-in-the-workplace/, erişim 21.10.2019.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H. and Müler, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
• Seligman, M. E. P. (1999). Positive social science. Journal of Positive Behavior Interventions, 1(3), 181-182. Seligman, M. and Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: Anintroduction. American Psychologist, 55(1), 5–14. doi: 10.1037/0003-066X.55.1.5
• Stevens, J. P. (2002). Applied multivariate statistics for the social sciences (4th ed.). Hillsdale, NS: Erlbaum.
• Spreitzer, G. (2007) Giving peace a chance: Organizational leadership, empowerment, and peace. Journal of Organizational Behavior, 28(8), 1077–1095.
• Şenel, T. ve Buluç, B. (2016) İlkokullarda okul iklimi ile okul etkililiği arasındaki ilişki. TÜBAV Bilim, 9(4), 1-12.
• Şener, E. ve Çetinkaya, F.F. (2015). Bir liderlik özelliği olarak affetme ve örgütsel düzeyde etkileri üzerine bir inceleme. İşletme Araştırmaları Dergisi, 7(4), 24-42.
• Tabachnick, B. G. and Fidell, L. S. (2012). Using Multivariate Statistics (6th Ed.). Hudson Street: Pearson.
• Tan, S. (2009). Misuses of KR-20 and Cronbach's alpha reliability coefficients. Egitim ve Bilim, 34(152), 101-112.
• Tunçer, P. (2019). Mobbing ve örgüt kültürü. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 96, 85-103.
• Ünal, S. (1999). Okullardaki stres kaynakları verimlilik ilişkisi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 11, 365-372.
• Velicer, W. F. and Fava, J. L. (1998). Effects of variable and subject sampling on factor pattern recovery. Psychological Methods, 3(2), 231-251.