BibTex RIS Kaynak Göster

Humor Styles of Primary School Teachers

Yıl 2011, Cilt: 1 Sayı: 2 - Cilt: 1 Sayı: 2, 1 - 8, 15.07.2016

Yahya Altınkurt Kürsad Yılmaz

Öz

The purpose of this study is to determine humor styles of primary school teachers. With the study, humor styles of teachers and differences in between according to certain variables were determined. The sample of the survey model study consists of 279 primary school teachers in the province of Kutahya in Turkey. The data of the research were gathered with “Humor Style Questionnaire”. Data were analyzed by utilizing descriptive statistics, t-tests and variance analyses. Results of the study showed that the primary school teachers had an affiliative humor style. Humor styles of primary school teachers are closer to “affiliative humor style”, followed by self-enhancing, aggressive humor and self-defeating humor styles. There are significant differences between the humor styles of school teachers about the aggressive and self-defeating humor styles to the gender and branch. However, there was no significant difference in seniority and age

Anahtar Kelimeler

Humor humor styles primary school teachers

Kaynakça

  • Aslan, H. (2006). Ortaöğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin öğrenilmiş güçlük düzeyleri ve cinsiyetlerine göre mizah tarzlarının incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana, Türkiye.
  • Aydın, A. (2008). Eğitim psikolojisi. Ankara: Pegem Akademi. Balcıoğlu, S. & Öngören, F. (1973). 50 yılın Türk mizah ve karikatürü. İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
  • Berk, R. A. (2000). Does humor in course tests reduce anxiety and improve performance? College Teaching, 48(4), 151-158.
  • Berwald, J. P. (1992). Teaching French language and culture by means of humor. French Review, 66(2), 189-200.
  • Bryant, J. & Zillmann, D. (1988). Using humor to promote learning in the classroom. Journal of Children in Contemporary Society, 20(1-2), 49-78.
  • Burford, C. (1987). Humor of principals and its impact on teachers. Journal of Educational Administration, 25(1), 29-54.
  • Clabby, J. F. (1979). Humor as a preferred activity of the creative and humor as a facilitator of learning. Psychology: A Quarterly Journal of Human Behavior, 16(1), 5-12.
  • Clouse, R. W. & Spurgeon, K. (1995). Corporate analysis of humor. Psychology: A Journal of Human Behavior, 32(3-4), 1-24.
  • Colwell, C. G. (1981). Humor as a motivational and remedial technique. Journal of Reading, 24(6), 484-486.
  • Consalvo, C. M. (1989). Humor in management: no laughing matter. Humor: International Journal of Humor Research, 2(3), 285-297.
  • Durmuş, Y. (2000). Mizah duygusu ile başa çıkma stratejileri arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
  • Eroğlu, M. İ. (2003). Utangaçlık düzeyleri farklı lise öğrencilerinin durumluk mizah tepki düzeylerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
  • Erözkan, A. (2009). Üniversite öğrencilerinin kişiler arası ilişki tarzları ve mizah tarzları. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 56-66.
  • Fidanoğlu, O. (2006). Evlilik uyumu, mizah tarzı ve kaygı düzeyi arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
  • Frymier, A. B. & Wanzer, M. B. (1998). Make'em laugh and they will learn: A closer look at the relationship between perceptions of instructors' humor orientation and student learning. In Annual meeting the National Communication Association, November 1998 (pp. 356), New York.
  • Gorham, J. & Christophel, D. M. (1990). Relationship of teachers' use of humor in the classroom to immediacy and student learning. Communication Education, 39(1), 46-62.
  • Gunning, B. L. (2001). The role that humor plays in shaping organizational culture. Unpublished doctoral dissertation, University of Toledo. Ohio, USA.
  • Gündüzalp, İ. G. (1994). Reklamda mizah: İkna sürecinde düşünce derinliği olasılığı modeli bakış açısı. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
  • Hoy W. K. & Miskel C. G. (2010). Eğitim yönetimi. S. Turan (Çev. Ed.). Ankara: Nobel.
  • Hurren, B. L. (2006). The effects of principals’ humor on teachers’ job satisfaction. Educational Studies, 32(4), 373385.
  • İlhan, T. (2005). Öznel iyi oluşa dayalı mizah tarzları modeli. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
  • Kazarian, S. S. & Martin, R. A. (2004). Humor styles, personality, and well-being among Lebanese university students. European Journal of Personality, 18, 209-219.
  • Kehr, N., Molstad, S. & Donahue, R. (1999). Using humor in the college classroom to enhance teaching effectiveness in dread course. College Student Journal, 33(3), 400406.
  • Kelly, W. E. (2002). An investigation of worry and sense of humor. Journal of Psychology, 136, 657-666.
  • Kuiper, N. A. & Martin, R. A. (1998). Is sense of humor a positive personality characteristic? In R. Willibald (Ed.). The sense of humor: explorations of personality characteristic (pp. 159-178). Berlin/New York: Mouton de Gruyter.
  • Küçükbayındır, Z. (2003). Mizah eğitiminin iş tatmini ve örgüt iklimine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
  • Lewicki, R. J. & Bunker B. B. (1996). Developing and maintaining trust in work relationships. In M. Kramer (Ed.). Trust in organizations: Frontiers of theory and research (pp. 114-137). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Linstead, S. (1985). Jokers wild: The importance of humour in the maintenance of organizational culture. Sociological Review, 33, 741-767.
  • Loworn, M. G. (2008). Humor in the home and in the classroom: the benefits of laughing while we learn. Journal of Education and Human Development, 2(1), 1-12.
  • Martin, R. A., Puhlik-Doris, P., Larsen, G., Grey, J. & Weir, K. (2003). Individual differences in uses of humor and their relation to psychological well-being: development of the humor styles questionnaire. Journal of Research in Personality, 37(1), 48-75.
  • Miller, J. (1996). Humor - an empowerment tool for the 1990s. Empowerment in Organizations, 4(2), 16-21.
  • Özdemir, A. (2002). Okul yöneticiliğinde mizahi yaklaşım. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(3), 49-61.
  • Özdemir, S. ve Recepoğlu, E. (2010). Örgütsel sağlık ve mizah. V. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi (syf. 219-229). Antalya: Gazi Üniversitesi & EYEDDER. Özenç, S. (1998). Algılanan anne-baba tutumlarının durumluk mizah tepki düzeyine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun, Türkiye.
  • Pallant, J. (2003). SPSS survival manual. Bershire: Open University Press. Peterson, D. K. & Deal, T. E. (1998). How leaders influence the culture of schools. Educational Leadership, 56(1), 27-30.
  • Pollak, J. P. & Freda, P. D. (1997). Humor, learning, and socialization in middle level classrooms. The Clearing House, 70(4), 176-178.
  • Ruch, W. (1998). The sense of humor: a new look at an old concept. In R. Willibald (Ed.). The sense of humor: explorations of personality characteristic (pp. 3-14). Berlin/New York: Mouton de Gruyter.
  • Saltuk, S. (2006). Üniversite öğrencilerinin mizah tarzları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
  • Sarı, T. & Aslan, H. (2005), Mizah tarzları ve başa çıkma stratejileri arasındaki ilişki. VIII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi (syf. 105-106).
  • İstanbul: Marmara Üniversitesi. Schein, E. H. (1992). Organizational culture and leadership. San Francisco: Jossey-Bass, Inc.
  • Topçuoğlu, H. (2007). Eğitimde mizahın önemi. MEB Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 7(84), 38-43.
  • Topuz, S. (1995). Popülerlik, mizah duygusu ve akademik başarı arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
  • Tümkaya, S. (2006). Öğretim elemanlarının mizah tarzları ve mizahı yordayıcı değişkenler. Eğitim Araştırmaları, 23, 200-208.
  • Tümkaya, S. (2007). Burnout and humor relationship among university lecturers. Humor: International Journal of Humor Research, 20(1), 73-92.
  • Ulloth, J. K. (2002). The benefits of humor in nursing education. Journal of Nursing Education, 41(11), 476481.
  • Vural, A. (2004). The currency and importance of humor and laughter in human life. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
  • Williams, R. A. & Clouse, R. W. (1991). Humor as a management technique: its impact on school culture and climate. Available from: http://eric.ed.gov/ERICDocs/data/ ericdocs2sql/content_storage_01/0000019b/80/23/38/a 4.pdf, 15.12.2010 tarihinde alındı.
  • Yerlikaya, E. E. (2003). Mizah tarzları ölçeğinin uyarlama çalışmaları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana, Türkiye.
  • Yerlikaya, N. (2007). Lise öğrencilerinin mizah tarzları ile stresle başa çıkma tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana, Türkiye.
  • Yılmaz, K. (2011). Humor styles of school administrators and variables that predict humor. Yayımlanmamış Araştırma Raporu. Kütahya, Türkiye.
  • Ziegler, V., Boardman, G. & Thomas, M. D. (1985). Humor, leadership, and school climate. The Clearing House, 58, 346-348.

İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Mizah Tarzları

Yıl 2011, Cilt: 1 Sayı: 2 - Cilt: 1 Sayı: 2, 1 - 8, 15.07.2016

Yahya Altınkurt Kürsad Yılmaz

Öz

Bu çalışmanın amacı, ilköğretim okulu öğretmenlerinin mizah tarzlarını belirlemek ve çeşitli değişkenler açısından incelemektir. Tarama modelindeki araştırmanın örneklemi, Kütahya il merkezindeki ilköğretim okullarında görev yapan 279 öğretmenden oluşmaktadır. Katılımcılar seçkisiz olarak belirlenmiştir. Veri toplama aracı olarak “Mizah Tarzları Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, t-testi ve ANOVA analizleri kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, ilköğretim okulu öğretmenlerinin mizah tarzı “katılımcı mizah” tarzına daha yakındır. Öğretmenlerin en yüksek katılım gösterdiği alt ölçekler sırası ile katılımcı mizah, kendini geliştirici mizah, saldırgan mizah ve kendini yerici mizah alt boyutlarıdır. Katılımcıların mizah tarzları cinsiyet ve branş değişkenine göre saldırgan mizah ve kendini yerici mizah alt ölçeklerinde farklılaşmakta; kıdem ve yaş değişkenine göre ise farklılaşmamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Mizah mizah tarzları ilköğretim okulu öğretmeni

Kaynakça

  • Aslan, H. (2006). Ortaöğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin öğrenilmiş güçlük düzeyleri ve cinsiyetlerine göre mizah tarzlarının incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana, Türkiye.
  • Aydın, A. (2008). Eğitim psikolojisi. Ankara: Pegem Akademi. Balcıoğlu, S. & Öngören, F. (1973). 50 yılın Türk mizah ve karikatürü. İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
  • Berk, R. A. (2000). Does humor in course tests reduce anxiety and improve performance? College Teaching, 48(4), 151-158.
  • Berwald, J. P. (1992). Teaching French language and culture by means of humor. French Review, 66(2), 189-200.
  • Bryant, J. & Zillmann, D. (1988). Using humor to promote learning in the classroom. Journal of Children in Contemporary Society, 20(1-2), 49-78.
  • Burford, C. (1987). Humor of principals and its impact on teachers. Journal of Educational Administration, 25(1), 29-54.
  • Clabby, J. F. (1979). Humor as a preferred activity of the creative and humor as a facilitator of learning. Psychology: A Quarterly Journal of Human Behavior, 16(1), 5-12.
  • Clouse, R. W. & Spurgeon, K. (1995). Corporate analysis of humor. Psychology: A Journal of Human Behavior, 32(3-4), 1-24.
  • Colwell, C. G. (1981). Humor as a motivational and remedial technique. Journal of Reading, 24(6), 484-486.
  • Consalvo, C. M. (1989). Humor in management: no laughing matter. Humor: International Journal of Humor Research, 2(3), 285-297.
  • Durmuş, Y. (2000). Mizah duygusu ile başa çıkma stratejileri arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
  • Eroğlu, M. İ. (2003). Utangaçlık düzeyleri farklı lise öğrencilerinin durumluk mizah tepki düzeylerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
  • Erözkan, A. (2009). Üniversite öğrencilerinin kişiler arası ilişki tarzları ve mizah tarzları. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 56-66.
  • Fidanoğlu, O. (2006). Evlilik uyumu, mizah tarzı ve kaygı düzeyi arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
  • Frymier, A. B. & Wanzer, M. B. (1998). Make'em laugh and they will learn: A closer look at the relationship between perceptions of instructors' humor orientation and student learning. In Annual meeting the National Communication Association, November 1998 (pp. 356), New York.
  • Gorham, J. & Christophel, D. M. (1990). Relationship of teachers' use of humor in the classroom to immediacy and student learning. Communication Education, 39(1), 46-62.
  • Gunning, B. L. (2001). The role that humor plays in shaping organizational culture. Unpublished doctoral dissertation, University of Toledo. Ohio, USA.
  • Gündüzalp, İ. G. (1994). Reklamda mizah: İkna sürecinde düşünce derinliği olasılığı modeli bakış açısı. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
  • Hoy W. K. & Miskel C. G. (2010). Eğitim yönetimi. S. Turan (Çev. Ed.). Ankara: Nobel.
  • Hurren, B. L. (2006). The effects of principals’ humor on teachers’ job satisfaction. Educational Studies, 32(4), 373385.
  • İlhan, T. (2005). Öznel iyi oluşa dayalı mizah tarzları modeli. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
  • Kazarian, S. S. & Martin, R. A. (2004). Humor styles, personality, and well-being among Lebanese university students. European Journal of Personality, 18, 209-219.
  • Kehr, N., Molstad, S. & Donahue, R. (1999). Using humor in the college classroom to enhance teaching effectiveness in dread course. College Student Journal, 33(3), 400406.
  • Kelly, W. E. (2002). An investigation of worry and sense of humor. Journal of Psychology, 136, 657-666.
  • Kuiper, N. A. & Martin, R. A. (1998). Is sense of humor a positive personality characteristic? In R. Willibald (Ed.). The sense of humor: explorations of personality characteristic (pp. 159-178). Berlin/New York: Mouton de Gruyter.
  • Küçükbayındır, Z. (2003). Mizah eğitiminin iş tatmini ve örgüt iklimine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
  • Lewicki, R. J. & Bunker B. B. (1996). Developing and maintaining trust in work relationships. In M. Kramer (Ed.). Trust in organizations: Frontiers of theory and research (pp. 114-137). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Linstead, S. (1985). Jokers wild: The importance of humour in the maintenance of organizational culture. Sociological Review, 33, 741-767.
  • Loworn, M. G. (2008). Humor in the home and in the classroom: the benefits of laughing while we learn. Journal of Education and Human Development, 2(1), 1-12.
  • Martin, R. A., Puhlik-Doris, P., Larsen, G., Grey, J. & Weir, K. (2003). Individual differences in uses of humor and their relation to psychological well-being: development of the humor styles questionnaire. Journal of Research in Personality, 37(1), 48-75.
  • Miller, J. (1996). Humor - an empowerment tool for the 1990s. Empowerment in Organizations, 4(2), 16-21.
  • Özdemir, A. (2002). Okul yöneticiliğinde mizahi yaklaşım. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(3), 49-61.
  • Özdemir, S. ve Recepoğlu, E. (2010). Örgütsel sağlık ve mizah. V. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi (syf. 219-229). Antalya: Gazi Üniversitesi & EYEDDER. Özenç, S. (1998). Algılanan anne-baba tutumlarının durumluk mizah tepki düzeyine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun, Türkiye.
  • Pallant, J. (2003). SPSS survival manual. Bershire: Open University Press. Peterson, D. K. & Deal, T. E. (1998). How leaders influence the culture of schools. Educational Leadership, 56(1), 27-30.
  • Pollak, J. P. & Freda, P. D. (1997). Humor, learning, and socialization in middle level classrooms. The Clearing House, 70(4), 176-178.
  • Ruch, W. (1998). The sense of humor: a new look at an old concept. In R. Willibald (Ed.). The sense of humor: explorations of personality characteristic (pp. 3-14). Berlin/New York: Mouton de Gruyter.
  • Saltuk, S. (2006). Üniversite öğrencilerinin mizah tarzları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
  • Sarı, T. & Aslan, H. (2005), Mizah tarzları ve başa çıkma stratejileri arasındaki ilişki. VIII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi (syf. 105-106).
  • İstanbul: Marmara Üniversitesi. Schein, E. H. (1992). Organizational culture and leadership. San Francisco: Jossey-Bass, Inc.
  • Topçuoğlu, H. (2007). Eğitimde mizahın önemi. MEB Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 7(84), 38-43.
  • Topuz, S. (1995). Popülerlik, mizah duygusu ve akademik başarı arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
  • Tümkaya, S. (2006). Öğretim elemanlarının mizah tarzları ve mizahı yordayıcı değişkenler. Eğitim Araştırmaları, 23, 200-208.
  • Tümkaya, S. (2007). Burnout and humor relationship among university lecturers. Humor: International Journal of Humor Research, 20(1), 73-92.
  • Ulloth, J. K. (2002). The benefits of humor in nursing education. Journal of Nursing Education, 41(11), 476481.
  • Vural, A. (2004). The currency and importance of humor and laughter in human life. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
  • Williams, R. A. & Clouse, R. W. (1991). Humor as a management technique: its impact on school culture and climate. Available from: http://eric.ed.gov/ERICDocs/data/ ericdocs2sql/content_storage_01/0000019b/80/23/38/a 4.pdf, 15.12.2010 tarihinde alındı.
  • Yerlikaya, E. E. (2003). Mizah tarzları ölçeğinin uyarlama çalışmaları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana, Türkiye.
  • Yerlikaya, N. (2007). Lise öğrencilerinin mizah tarzları ile stresle başa çıkma tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana, Türkiye.
  • Yılmaz, K. (2011). Humor styles of school administrators and variables that predict humor. Yayımlanmamış Araştırma Raporu. Kütahya, Türkiye.
  • Ziegler, V., Boardman, G. & Thomas, M. D. (1985). Humor, leadership, and school climate. The Clearing House, 58, 346-348.
Toplam 50 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA37AF53EF
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Yahya Altınkurt Bu kişi benim

Kürsad Yılmaz

Yayımlanma Tarihi 15 Temmuz 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2011 Cilt: 1 Sayı: 2 - Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Altınkurt, Y., & Yılmaz, K. (2016). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Mizah Tarzları. Pegem Eğitim Ve Öğretim Dergisi, 1(2), 1-8.
AMA Altınkurt Y, Yılmaz K. İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Mizah Tarzları. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi. Temmuz 2016;1(2):1-8.
Chicago Altınkurt, Yahya, ve Kürsad Yılmaz. “İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Mizah Tarzları”. Pegem Eğitim Ve Öğretim Dergisi 1, sy. 2 (Temmuz 2016): 1-8.
EndNote Altınkurt Y, Yılmaz K (01 Temmuz 2016) İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Mizah Tarzları. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi 1 2 1–8.
IEEE Y. Altınkurt ve K. Yılmaz, “İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Mizah Tarzları”, Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, c. 1, sy. 2, ss. 1–8, 2016.
ISNAD Altınkurt, Yahya - Yılmaz, Kürsad. “İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Mizah Tarzları”. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi 1/2 (Temmuz 2016), 1-8.
JAMA Altınkurt Y, Yılmaz K. İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Mizah Tarzları. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi. 2016;1:1–8.
MLA Altınkurt, Yahya ve Kürsad Yılmaz. “İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Mizah Tarzları”. Pegem Eğitim Ve Öğretim Dergisi, c. 1, sy. 2, 2016, ss. 1-8.
Vancouver Altınkurt Y, Yılmaz K. İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Mizah Tarzları. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi. 2016;1(2):1-8.