Emergency medicine, although a relatively young discipline, has experienced increasingly difficult working conditions since its establishment in our country. Every passing day sees an increase in its crowd, yet its development and progress continue unabated. Given its area of expertise, it serves a high-risk patient population. While providing emergency medical care with a continuous service approach, a systematic and regulation-compliant method must be followed under ideal circumstances. The importance of an effective legal system, teachings of health law within this system structure, legislation deriving from these teachings, and specifically, legal regulations concerning emergency medicine cannot be overlooked. Emergency departments, which receive almost twice the number of outpatient visits as the entire population of the country annually, are trying to be governed by regulations and standards that have less known and weaker enforcement in the legal hierarchy. There’s a need for effective, clear, understandable, implementable, and strongly enforceable legal regulations for emergency medicine to operate seamlessly with concepts like responsibility, informed consent, obligations, ethics, and standardization of services without leading to medical malpractice and other legal issues. The aim of our study is to highlight the current state of legal regulations in the field of emergency medicine in terms of focus, adequacy, usability, regulatory nature, and capability to address emerging problems, and to contribute to the development of emergency medicine legislation in the forthcoming period.
Acil tıp, nispeten genç bir disiplin olmasına rağmen, ülkemizde kurulduğundan bu yana giderek zorlaşan çalışma koşullarıyla karşı karşıya kalmıştır. Her geçen gün kalabalığı artmakta fakat gelişimi ve ilerleyişi hız kesmeden devam emektedir. Uzmanlık alanı ve konusu gereği yüksek riskli hasta popülasyonuna hizmet vermektedir. Kesintisiz hizmet anlayışıyla acil tıbbi bakım sunarken ideal şartlarda sorunsuz, sistematik ve mevzuata uygun bir metot izlenmelidir. Bu noktada etkin bir hukuk sistemi, bu sistem örgüsünde yer alan sağlık hukuku öğretileri, buradan kaynak bulan mevzuat ve acil tıp özelinde ise yapılan yasal düzenlemelerin katkısı yadsınamaz. Yılda tüm ülke nüfusunun neredeyse iki katına ulaşan poliklinik muayene başvuru sayılarına sahip acil servislerin, yasal düzenlemeler bakımından hukuk düzeni piramidinde bilinirliği ve yaptırım gücü daha az olan normlar ile yönetimi sağlanmaya çalışılmaktadır. Acil tıbbın, sorumluluk, aydınlatılmış onam, yükümlülük, etik, hizmetin standardizasyonu gibi kavramlarla tıbbi uygulama hataları ve diğer hukuki problemlere yol açmadan birlikte hareket edebilmesi için etkin, sade, anlaşılır, uygulanabilir ve yaptırım gücü yüksek yasal düzenlemelere ihtiyacı bulunmaktadır. Çalışmamızın amacı, acil tıp alanındaki yasal düzenlemelerin odağı, yeterliliği, kullanılabilirliği, düzenleyici niteliği ve ortaya çıkan sorunları ele alma kabiliyeti bakımından mevcut durumu ortaya koymak ve önümüzdeki süreçte gelişmesi gereken acil tıp mevzuatına katkı sağlamaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Acil Tıp |
Bölüm | Derleme |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 24 Ekim 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 1 Kasım 2023 |
Gönderilme Tarihi | 4 Eylül 2023 |
Kabul Tarihi | 21 Eylül 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 5 Sayı: 3 |
Anka Tıp Dergisi Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
Anka Tıp Dergisi Budapeşte Açık Erişim Deklarasyonu’nu imzalamıştır.