Öz
The Armenian issue was one of the many issues which plaguedthe Ottoman Empire in its later days, corresponding to the last quarter ofthe 19th century. By the year 1878, all major Christian peoples of theOttoman Empire in the Balkans had created their independent orautonomous states. During this process, no attention was paid to the factthat the Muslim and/or Turkish population of the Balkans were a verynumerous element, that they had lived there for centuries, that in manyareas they constituted majority. All three major national movements – theSerbian, Greek and Bulgarian movements – were determined that theMuslim/Turkish population should leave, that if need be, that they shouldbe exterminated. It was against this background that the Armenian issuewas raised. Speculation is incompatible with serious historiography.However, one cannot resist the temptation of asking whether or notMuslim- Armenian peaceful coexistence might not have been possible, ifWorld War I had not intervened. Today, we are entering a new phase inthe Armenian issue. The attention that the Diaspora Armenians andArmenian propaganda has been able to get from the European Parliament,the US Congress and similar bodies, may be seen as a success for them.However, it is far from certain that they will be able to get exactly whatthey want. As more balanced views of the Armenian issue becomeprevalent in Western scholarship, these will gradually filter down to themedia and thus in turn influence public opinion. Armenians of theDiaspora (and those who had lived in the Soviet Union), seeing that theirexaggerated views are no longer accepted, that they are being subjectedto critical examination, will have to let go of their passionate positions.Perhaps then, a symbolic reconciliation and a scholarly dialogue will bepossible
Anahtar Kelimeler
Armenian issue Balkan national movements World War I Armenian diaspora reconciliation
Öz
Ermeni meselesi, 19. Yüzyılın son çeyreğine denk gelecek şekilde, Osmanlıİmparatorluğunun son günlerinde vahim sonuçlar yaratan pek çok meseledenbir tanesiydi. 1878’e gelindiğinde, Osmanlı İmparatorluğu’nunBalkanlar’daki tüm Hristiyan nüfusları bağımsız veya özerk devletlerkurmuşlardı. Bu süreçte Müslüman ve/veya Türk nüfusun Balkanlar’da sayıcabir hayli fazla olduğu, o coğrafyada yüzyıllardır yaşamış olduğu ve pek çokbölgede çoğunluk oluşturulduğu tamamen göz ardı edilmiştir. Üç büyük millibağımsızlık hareketi olan Sırp, Yunan ve Bulgar bağımsızlık hareketleri,Müslüman/Türk nüfusun gitmesi ve gerekirse de yok edilmesi konusundakararlıydı. Ermeni meselesi böyle bir arka plan mevcutken ortaya çıkmıştır.Dayanaksız görüş belirtmenin, ciddi tarih yazımında yeri yoktur. Ancak, BirinciDünya Savaşı araya girmiş olmasaydı acaba Müslüman-Ermeni barışçılortakyaşamanın mümkün olup olmadığı çok cezbedici bir sorudur. GünümüzdeErmeni meselesinde yeni bir döneme giriyoruz. Ermeni diasporasının veErmeni propagandasının, Avrupa Parlamentosu, ABD Kongresi ve benzerkurumlardan elde ettikleri ilgiye bakarak kendilerinin başarı elde ettiğinidüşünebilirler. Ancak, tam olarak istediklerini elde edecekleri kesin olmaktançok uzak olasılıktır. Batı akademi dünyasında Ermeni meselesiyle ilgili dahadengeli görüşler yaygınlık kazandıkça, bu görüşler zamanla basına yansıyacak,bu vesileyle de kamuoyunu etkileyecektir. Abartılı görüşlerinin artık kabulgörmediğinin farkına varan ve eleştirel incelemelere maruz kalan Ermenidiasporası mensupları (ve eksi Sovyetler Birliği’nde yaşamış olanlar), bumeselede tutkuyla kenetlenmiş oldukları konumlarından vazgeçmekdurumunda kalacaklardır. Belki bu gelişme olduğunda, sembolik bir uzlaşmayapmak ve akademik bir tartışma gerçekleştirebilmek mümkün hale gelecektir
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Research Article |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Mayıs 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Sayı: 31 |