Öz
For many years, advocates of the Armenian cause haveworked hard and fairly successfully to get world opinion to put pressureon Turkey. Yet, if one leaves aside the word ‘genocide’—which is alegal term with potential legal consequences to it—- the gap betweenArmenian perceptions of late Ottoman history and Turkish ones isclosing. Turks do recognize and admit that the Armenian peoplesuffered an enormous tragedy and that they continue to feel great painat the loss of life and the uprooting of their families. That is why Turkeyis ready to open its archives on this subject – and actually has been sofor quite some years now. But if denial and concealment are not anoption for Turks, equally it cannot be one for anyone else. I hope thedialogue on our common past will get under way
Öz
Yıllarca, Ermeni davasının savunucuları dünya kamuoyununTürkiye’ye baskı kurmasına çalışmışlar ve gayet başarılı olmuşlardır.Ancak ‘soykırım’ sözcüğü – ki muhtemel hukuki sonuçlar doğuranhukuki bir terimdir – bir kenara bırakıldığında Ermenilerin geçOsmanlı tarihi algısı ile Türklerin algısı birbirine yakınlaşmaktadır.Türkler Ermenilerin çok büyük bir trajedi yaşadığını ve bugün degeçmişte yaşadıkları kayıplar ve ailelerinin yurtlarından ayrılmakzorunda kalmaları sebebiyle büyük bir acı yaşadıklarını bilmekte vekabul etmektedir. Bu sebeple Türkiye bu konuda arşivlerini açmayahazırdır – ve aslında bu uzun senelerdir de böyledir. Ancak eğer inkârve gizlilik Türkler için bir seçenek değilse, aynı şekilde kimse için dedeğildir. Umarım ortak geçmişimiz ile ilgili diyalog yakın zamandatekrar başlayacaktır
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Research Article |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Mayıs 2012 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Sayı: 25 |