Osmanlı Maârifi'nde Mûsikî -I-

Yıl 2014, , 89 - 107, 01.06.2014

E. Özden

https://doi.org/10.12975/rastmd.2014.02.01.00022

Cited By: 2

Öz

Especially special school in the Ottoman Palace Janissary Band, lodge used bymevlevi dervishes and harmonica imperial are the institutions, in which music education isgiven in Ottoman Empire. schools connected to education take place between thesemevlevi dervishes and harmonica imperial are the institutions, in which music education isgiven in Ottoman Empire. schools connected to education take place between theseinstitutions after the political reforms made in the ottoman state in 1839. Ottomanelementary –primary school, ottoman junior high school, high school and sultânîc and highereducation schools started to give musical education towards the end of the 19th century.Music teachers educated in the new education system trained, the musical educationdependent practice system, according to the logics of age plans ,programs and exam systemanymore. So, ıt appears new lesson equipments, sources and educational models. The purpose of this study is analyzing the musical politics of ottoman educationorganization and surveying as a summary musical education continued throughout 6thcentury. The modern education perceptive started to take place in schooling after thepolitical reforms made in the ottoman state in 1839 place emphasis on art lessons and musicmore than older time. The accessible archive records belonging to that time give importantinformations about musical education of age. So we try to narrate the adventure of music inottoman education system with documents based on exam, curriculums, school programs,teachers assignment and payments and musical equipments and materials

Anahtar Kelimeler

Ministry of Education, Gına, Mülahazat, Music Teacher, Music Ordinance

Osmanlı Maârifi'nde Mûsikî -I-

Öz

Başta Enderûn olmak üzere Mehter, Mevlevîhâneler ve Mızıkâyı Hümâyûn Başta Enderûn olmak üzere Mehter, Mevlevîhâneler ve Mızıkâyı Hümâyûn Osmanlı’da mûsikî eğitiminin verildiği resmi kurumlardır. arasına maârife bağlı okulların da girdiği görülmektedir. Sıbyan mektepleri, rüşdiye, idâdî, sultânî ve yüksek öğrenim mekteplerindeXIX. asrın sonlarına doğru mûsikî eğitimi arasına maârife bağlı okulların da girdiği görülmektedir. Sıbyan mektepleri, rüşdiye, idâdî, Osmanlı’da mûsikî eğitiminin verildiği resmi kurumlardır. Tanzimat’tan sonra bu kurumlar

Anahtar Kelimeler

Maârif Nezâreti, Gına, Mülahazat, Mûsikî Muallimi, Mûsikî Talimatnamesi

Kaynakça

• Ahmed Rasim. Falaka. Düzenleyen Sedit Yüksel. Ankara: Devlet Kitapları, 1969.
• Aliye, Fatma, Ahmet Cevdet Paşa ve Zamanı, İstanbul: Bedir Yayınevi, 1995.
• Antel, Sadrettin Celal. «Tanzimat Maârifi.»Tanzimat , İstanbul: Maârif Matbaası, 1940, 441-463.
• Arnold, Denis, Instruments and Instrumental Teaching in the Early Italian Conservatoires,
• The Galpin Society Journal, vol. 18, Mar. 1965.
• Atuf, Nafi. Türkiye Maârif Tarihi Hakkında Bir Deneme. Cilt I. İstanbul: Muallim Ahmet Halit Kitaphanesi, 1930.
• Çiçekler, Mustafa. «Tanzimat Sonrası Türkiye'de Farsça Eğitimi.»Name-i Aşina, sy. 15-16,
• (Ankara 2004), 85-102.
• Erdoğdu, Teyfur. «Maârif-i Umûmiye Nezâreti Teşkilatı.»Ankara Üniversitesai Siyasal
• Bilgiler Fakültesi Dergisi, C.51, (Ankara 1996), 247-285.
• Ergin, Osman. Maârif Tarihi. İstanbul: Eser Matbaası, 1977.
• Ergün, Mustafa, II. Meşrutiyet Devrinde Eğitim Hareketleri, Ankara: Ocak Yayınları, 1996.
• Gazimihal, M. Ragıp. «Dârü'l-eytamlar ve Mûsikî İstikbâlimiz.»Milli Mecmua 9, no. 108: 1737-1740, 1928.
• Kodaman, Bayram, Abdülhamid Devri Eğitim Sistemi, Ankara: T.T.K. Yayınları, 1988.
• Kuneralp, Sinan. Son Dönem Osmanlı Erkân ve Ricali. İstanbul: İsis Yayınları, 1999.
• Karal, Enver Ziya. Osmanlı Tarihi. İstanbul: Türk Tarih Kurumu Yayınları, 1988.
• Lütfi Efendi. «Türkiye Maârif Tarihi.» Türk Tarihi Encümeni Mecmuası 17, no. 93 (1926): 302.
• Kuneralp, Sinan. Son Dönem Osmanlı Erkân ve Ricali. İstanbul: İsis Yayınları, 1999.
• Karal, Enver Ziya. Osmanlı Tarihi. İstanbul: Türk Tarih Kurumu Yayınları, 1988.
• Lütfi Efendi. «Türkiye Maârif Tarihi.» Türk Tarihi Encümeni Mecmuası 17, no. 93 (1926): 302.
• Mehmet İzzet, Mehmet Esat, Osman Nuri, Ali Kami. Darüşşafaka Türkiye’de İlk Halk Mektebi, Evkaf-i İslamiyye Matbaası, İstanbul 1927.
• Maârif-i Umûmiye Nezâreti. Mekatib-i İbtidaiyeye Mahsus Mûsikî Programı.
• Matbaayı Âmire, 1914. İstanbul:
• Paçacı, Gönül. Hoca Zekâi Dede. İstanbul: Boyut Yayınları, 1999.
• Pilevharian, Nuran Kara. «Osmanlı Devleti'nin İlk Sivil Lisesi.»Proceedings of the 11th International Congress of Turkish Art. Netherland: Utrecht Press, 1999. 1-15.
• Soydan, Aynur. «Darüşşafaka Tarihinden Kesitler.» Yakın Dönem Türkiye Araştırmaları
• Dergisi (İstanbul Üniv. Yayınları), 2003: 249-268.
• Sungu, İhsan. «Tevhidi Tedrisat.» Belleten (Türk Tarih Kurumu Basımevi) II, no. 7/8 (1938): 397-431.