Yağlı besin maddelerinde ve canlı organizmada bulunan doymamış yağ asitlerinin serbest radikaller ile tepkimesi sonucu meydana gelen otooksidasyon; hem yağlı besin maddelerin raf ömrünün azalmasına hem de canlı organizmada erken yaşlanmaya ve birçok ölümcül hastalığın (kanser, kalp, damar vb.) daha hızlı ilerlemesine neden olmaktadır. Günümüzde bu olumsuz etkileri azaltmak için yağlı besinlere antioksidan olarak genellikle BHA (Bütillenmişhidroksianisol), BHT (Bütillenmişhidroksitoluen) gibi fenolik yapıdaki maddeler katılmaktadır. Ancak son yıllarda, bu maddelerin kansorojenik etkiye sahip olduğu yönündeki olumsuz açıklamalar, tüketicileri daha çok doğal antioksidan katkılı ürünler kullanmaya yönlendirmiştir. Bu çalışmada, Folin-Ciocalteau (toplam fenolik içerik), DPPH (1,1-difenil-2-pikrilhidrazil radikal süpürme etkisi) ve İndirgeme kapasitesi (Fe+3'ü Fe+2'ye indirgeme) gibi metotlar kullanılarak, Samsun ve Mısır kökenli çörekotu tohumlarının antioksidan kapasiteleri incelendi. Sonuç olarak, her iki çörekotu tohumununda sentetik antioksidanlara kıyasla daha iyi aktiviteye gösterdikleri ve elde edilen sonuçların literatürle uyum içinde olduğu belirlenmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2007 |
Published in Issue | Year 2007 Volume: 2 Issue: 2 |