Amaç: Yüksek
tibial osteotomi özellikle genç ve aktif hastaların alt ekstremite dizilim
bozukluğuyla birlikte seyreden medial kompartman tutulumlu diz osteoartritinin
tedavisinde kabul edilen ve yaygın olarak kullanılan cerrahi bir yöntemdir.
Yüksek tibial osteotomide kullanılan cerrahi teknikler yıllar içinde değişse de
temel prensipler hep aynı kalmıştır. Bununla
birlikte fiksasyon araçlarının gelişmesi ile birlikte aktiviteye dönüşün daha
erken ve daha agresif izin verilmesi
hastanın patolojisine, beklentisine ve yeteneklerine göre rehabilitasyon ve
egzersiz programlarının güncellenmesini gerektirmektedir. Bu derlemenin amacı gelişen
cerrahi yöntemlere uygun olarak yüksek tibial osteotomide en güncel fizyoterapi
ve rehabilitasyon uygulamalarına genel bir bakış açısı sunmaktır.
Sonuç: Yüksek tibial osteotomi öncesi ve sonrasında uygulanan
rehabilitasyon uygulamaları ile ilgili güncel yaklaşımlar oldukça kısıtlıdır.
Cerrahi sonrası ilk hedef günlük yaşam aktivitelerinde optimal düzeyde
fonksiyonel bağımsızlığı kazandırmak ve yaşam kalitesini arttırmaktır. Hastalara
uygulanan fizyoterapi ve rehabilitasyon programı her hastaya özgü olmalı ve
egzersiz uygulamaları basamak basamak
ilerlemelidir. Ayrıca hastanın özellikle ekstremite üzerine ağırlık verme ve fiziksel
aktiviteye dönüş zamanı açısından uygun bir şekilde bilgilendirilmesi ve
yönlendirilmesi gerekmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Derlemeler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2020 |
Gönderilme Tarihi | 24 Ekim 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 11 Sayı: 2 |
SDÜ Sağlık Bilimleri Dergisi, makalenin gönderilmesi ve yayınlanması dahil olmak üzere hiçbir aşamada herhangi bir ücret talep etmemektedir. Dergimiz, bilimsel araştırmaları okuyucuya ücretsiz sunmanın bilginin küresel paylaşımını artıracağı ilkesini benimseyerek, içeriğine anında açık erişim sağlamaktadır.