The Effects of Seed Yield and Some Agricultural Characters of Different Sowing Dates on Chickpea

Yıl 2015, Cilt: 2 Sayı: 2, 128 - 135, 25.12.2015

Canan Topalak Ercan Ceyhan

Öz

The research was conducted in Bayavsar Village-Beysehir Town/Konya during 2014 vegetation period in a farmer field. Chickpea varieties named as Azkan, Seckin, Cagatay, Sezen Bey, Inci and Hasan Bey were used as material of the trial. Field trial was set up according to the “Split Plots in Randomized Blocks” with three replications. Sowing of the six chickpea varieties were realized in four different times (25th of March, 05th of April, 15th of April and 25th of April). Main plots were consisted from the sowing times and the subplots were consisted from the varieties. The highest values for number of pod, seed yield, 100 seed weight and protein ratio was ob-tained from the first sowing time and the mentioned characteristics were decreased by delayed sowing. Protein ratio was increased by delayed sow-ing and the highest protein ratio was obtained from the last sowing time. Results of the study showed that seed yield values were statistically signifi-cant by the effects of sowing times, varieties and sowing time x variety interaction. Mean of the varieties showed the highest seed yield value as 217.1 kg da-1 on the first sowing time. As the mean of the sowing times, the highest seed yield was 169.3 kg da-1 on the Inci variety. Consequently, 25th of March as sowing time and Inci and Azkan varieties may be advised for higher seed yield on chickpea in Central Anatolian ecological conditions.

Anahtar Kelimeler

Chickpea, Protein content, Seed yield, Sowing time

Nohutta Farklı Ekim Zamanlarının Tane Verimi ve Bazı Tarımsal Özellikler Üzerine Etkileri

Öz

Araştırma Konya ili Beyşehir ilçesi Bayavşar köyünde 2014 yılında çiftçi tarlasında yürütülmüştür. Denemede materyal olarak Azkan, Seçkin, Çağa-tay, Sezen Bey, İnci ve Hasan Bey nohut çeşitleri kullanılmıştır. Araştırma, “Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller” deneme deseninde üç tekrarla-malı olarak yürütülmüştür. Denemede altı nohut çeşidi dört farklı ekim zamanında (25 Mart, 05 Nisan, 15 Nisan ve 25 Nisan) ekilmiştir. Ekim zamanı ana parsellere ve çeşitler alt parsellere yerleştirilmiştir. Araştırmada bakla sayısı, tane verimi, 100 tane ağırlığı ve protein verimi özelliklerinde en yüksek değerler elde birinci ekim zamanında elde edilmiş ve ekim zamanı-nın gecikmesiyle bu özelliklerin değerlerinin azaldığı belirlenmiştir. Protein oranı değerleri ise ekimin gecikmesiyle artmış ve en yüksek protein oranı son ekim tarihinde elde edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre tane verimi bakımından ekim zamanları, çeşitler ve ekim zamanı x çeşit interaksiyonu arasında istatistiki olarak önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Çeşitlerin orta-laması olarak en yüksek tane verimi 217.1 kg/da ile birinci ekim zamanında elde edilmiştir. Ekim zamanlarının ortalaması olarak en yüksek tane verimi 169.3 kg/da ile İnci çeşidinde tespit edilmiştir. Orta Anadolu bölgesinde yetiştirilecek nohut bitkisi için tane verimi bakımından 25 Mart ve öncesi ekimler ile İnci ve Azkan çeşitlerinin uygun olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Anahtar Kelimeler: Ekim zamanı, Nohut, Protein oranı, Tane verimi