Effect of PGPR Applications on Rooting of GF-677 and MaxMa-14 in vitro Condition

Yıl 2017, Cilt: 31 Sayı: 3, 10 - 16, 29.12.2017

Sevda Güler Ahmet Eşitken

Öz

The study was conducted in order to determine the effects of PGPRs and IBA on rooting of GF 677 and MaxMa 14 clonal rootstocks in Selçuk University, Department of Horticulture, Biotechnology Lab in 2015-2016. The microcuttings were inoculated by bacteria for determination of the effect of PGPR strains (Bacillus subtilis 13, Bacillus lentus 13, Bacillus megaterium 14 and Rhodotorula spp. 15) on rooting of microcuttings propagated in vitro conditions and then they were planted in MS media not including IBA. Moreover, MS media with IBA was experienced in order to compare rhizobacteria efficiency. The measurements of the experiment proceeded 1 month demonstrated that there were rooting in IBA concentrations (100 and 88.8%, respectively) and control (100 and 0%, respectively), while PGPRs did not affect rooting of MaxMa 14 and GF 677. We conclude that there was not any rooting in rhizobacteria applications due to the lack of tryptophane in media and tryptophane must be added to media in the future studies.

Anahtar Kelimeler

PGPR, GF-677, MaxMa-14, İn vitro, Rooting

In Vitro Şartlarda BBAR Uygulamalarının GF-677 ile MaxMa-14’ün Köklenmesi Üzerine Etkisi

Öz

Deneme in vitro şartlarda Bitki Büyümesini Artırıcı Rizobakteri (BBAR)ırklarının ve IBA’nın GF-677 ile MaxMa-14 klon anaçlarının köklenmesi üzerine etkilerinin belirlenmesi amacıyla Selçuk Üniversitesi Bahçe Bitkileri Bölümüne ait Biyoteknoloji Laboratuvarında 2015-2016 yıllarında yürütülmüştür. İn vitro şartlarında çoğaltılan mikroçeliklerin köklenmesi üzerine BBAR ırklarının (Bacillus subtilis 13, Bacillus lentus 13, Bacillus megaterium 14 ve Rhodotorula spp. 15) etkisini belirlemek için mikroçeliklerin dip kısımlarına bakteri inokulasyonu yapılmış ve daha sonra IBA içermeyen MS ortamına dikilmiştir. Ayrıca, rizobakterilerin etkinliğini karşılaştırmak amacıyla IBA ilave edilmiş MS ortamı da denemede kullanılmıştır. Uygulamalardan 1 ay sonra yapılan ölçümler sonucunda BBAR’lerin hem MaxMa-14 hem de GF677 anaçlarında köklenmeye etkisi görülmezken, IBA konsantrasyonunda (sırasıyla %100; %88,8) ve kontrol grubunda (sırasıyla %100; %0) köklenme tespit edilmiştir. Denemede rizobakteri uygulamalarında köklenmenin olmamasının gıda ortamına triptofan ilavesi yapılmamasından kaynaklandığı ve bundan sonra yapılacak çalışmalarda gıda ortamına triptofan eklenmesinin gerekli olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

BBAR, GF-677, MaxMa-14, İn vitro, Köklenme