16. yüzyılda yaşamış olan Taşköprülüzâde (1495-1561), eserlerinde
çocuk eğitimi, aile ahlakı ve devlet yönetimi gibi konulara yer vermiş önemli
bir Osmanlı düşünürüdür. Ahlâk-ı Adudiyye
Şerhi adlı eserinde ve İnsânî Hilafet
ve Manevî Saltanatın Sırları ile Güzel
Ahlâkın Üstünlüğü risalelerinde bize eğitim ile ilgili önemli ipuçları ve
çözüm önerileri sunar. Onun eğitim metodunda sevgi faktörü öne çıkar. O,
sevgiyi, terbiye kavramı ile ilişkilendirerek bir eğitim metoduna dönüştürmüş,
bireysel ve toplumsal eğitimin merkezî kavramı olarak kullanmıştır. Günümüz
eğitim sisteminde de sevgi faktörünün öne çıkarıldığı bir eğitim modeli benimsenmeye
başlanmıştır. Asırlar öncesinde yazdığı eserleri ile günümüze ışık tutacak
öneriler sunan Taşköprülüzâde, bu alanda başvurulabilir önemli bir kaynaktır.
Makalede öncelikle sevgi kavramıyla irtibatlı kavramlar zinciri incelenmiş,
daha sonra zıt kavramlar değerlendirilmiştir. Neticede Taşköprülüzâde’nin aile,
okul ve toplumda sevginin merkeze alındığı bir eğitim modeli inşa ettiği
görülmüştür.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2019 |
Gönderilme Tarihi | 10 Ocak 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 1 |