Rekreasyonel aktiviteler insanların serbest zamanlarını doldurma biçimidir. Serbest zaman dilimi içerisinde bireyler bu tür aktivitelere aktif veya pasif katılım ile fiziksel, sosyal ve duygusal durumlarını iyileştirerek yaşam kalitelerini artırabilirler. Bu çalışmanın amacı rekreasyonel aktivitelere katılımın akademisyenlerin yaşam doyumuna etkisinin incelenmesidir. Bu çerçevede iki araştırma sorusuna cevap aranmıştır: (1) Rekreasyonel aktivitelere aktif katılımın akademisyenlerin yaşam doyumuna etkisi var mıdır? (2) Rekreasyonel aktivitelere pasif katılımın akademisyenlerin yaşam doyumuna etkisi var mıdır?. Kolayda örnekleme yöntemi ile gerçekleşen bu çalışmaya Türkiye’nin batısında bulunan bir üniversitenin dört fakültesinde görev yapan 102 akademisyen gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Diener, Emmons, Larsen ve Griffin (1985) tarafından geliştirilen, Dağlı ve Baysal (2016) tarafından Türkçe uyarlaması yapılan yaşam doyumu ölçeği kullanılmıştır. Verilere, tanımlayıcı istatistik, geçerlik ve güvenirlik analizi, korelasyon ve hiyerarşik regresyon analizi uygulanmıştır. Hiyerarşik regresyon analizine göre, rekreasyonel aktivitelere pasif katılımın yaşam doyumuna anlamlı bir etkisi yok iken, aktif katılım yaşam doyumunu anlamlı ve pozitif olarak etkilemiştir (β=0,254; p<0,01). Çalışmanın sonuca göre, rekreasyon aktivitelerine aktif katılım göstermenin akademisyenlerin yaşam doyumunu yükselteceği söylenebilir. Bu sonuca göre, özelde akademisyenlerin genelde ise bireylerin yaşam doyumlarını artırmaları için rekreasyonel aktivitelere aktif katılım sağlamaları önerisi verilebilir.
Recreation activities are one of the ways people fill their free time apart from compulsory work. Individuals can increase their quality of life by improving their physical, social, and emotional states through active or passive participation in recreational activities in their free time. Therefore, the purpose of this study is to examine the effect of participation in recreational activities on the life satisfaction of academicians. In this context, two research questions were sought in this study: (1) Does active participation in recreational activities have an effect on the life satisfaction of academic staff? (2) Does passive participation in recreational activities have an effect on the life satisfaction of academic staff? In this study, convenience sampling method was preferred. 102 academic staff from four faculties of a university located in the west of Turkey voluntarily participated in the study. The life satisfaction scale, which was developed by Diener, Emmons, Larsen, and Griffin (1985) and adapted into Turkish by Dağlı and Baysal (2016), was used as a data collection tool in the study. Descriptive statistics, validity and reliability analysis, correlation and hierarchical regression analysis were applied to the collected data. Hierarchical regression analysis showed that passive participation in recreational activities did not have a significant effect on life satisfaction, while active participation significantly and positively affected life satisfaction (β=0.254; p<0.01). The result of this study revealed that active participation in recreational activities would increase the life satisfaction of academicians. According to this result, it can be suggested that academicians in particular and individuals, in general, should participate in recreational activities in order to increase their life satisfaction, and also prefer active participation from these activities.
Recreation Activity Active Participation Passive Paticipation Academician
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2022 |
Gönderilme Tarihi | 19 Ekim 2022 |
Kabul Tarihi | 6 Kasım 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 23 Sayı: 51 |
Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi (SOBBİAD) Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı CC BY-NC 4.0 ile lisanslanmıştır.