Osmanlı Devleti’nde reaya adıyla bilinen halkın, devlete karşı birtakım mükellefiyetleri
vardı. Bu mükellefiyetler içerisinde, tarım ve hayvancılık faaliyetlerinden kaynaklı,
ödenmesi gereken vergiler mevcuttu. Çünkü ekilebilir arazinin kullanım hakkı devlete
aitti. Devlet, o bölgede görev yapan asker ve memurlarına, maaşlarına karşılık olarak, bu
vergi toplama işini verirdi. Timar adıyla bilinen bu sistem, devletin idarî, askerî ve iktisadî
denetimini sağlıyordu. Bu çalışmada Gazze ve Kudüs bölgelerinde, timarın uygulanış
biçimi incelenecektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 12 Temmuz 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Sayı: 56 |