SINIF EĞİTİMİ 4. SINIF ÖĞRETMEN ADAYLARININ DİN EĞİTİMİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİNİN BELİRLENMESİ

Yıl 2018, Sayı: 74, 81 - 96, 28.09.2018

Halim Ulaş Erdal Zengin

Öz

Bu araştırmanın amacı, sınıf eğitimi 4. sınıf öğretmen adaylarının din eğitimine ilişkin görüşlerini belirlemektir. Araştırmanın çalışma grubunu 50 sınıf öğretmen adayı
oluşturmaktadır. Araştırma bilimsel araştırma yöntemlerinden biri olan nitel araştırma yaklaşımı çerçevesinde tasarlanmış olup 2017-2018 eğitim-öğretim yılı güz döneminde
uygulanmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi basamaklarına uygun olarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda, öğretmen adaylarının, din eğitimine olumlu baktıkları sonucuna varılmıştır. Öğretmen adayları, çocuğun dini bilgileri
edinerek doğru ile yanlışı, iyi ile kötüyü ayırt edebilmesi ve ahlaklı bir yaşam sürmesi için din eğitiminin gerektiğini ifade etmişlerdir. Ayrıca katılımcılar, din eğitiminin çocuklara
verilmesinin herhangi bir probleme yol açmayacağı görüşünü savunmakla beraber, bu eğitimin öneminden dolayı eğitimcilerin, verdikleri eğitim ve bilgilerin yanlış olmamasına dikkat etmeleri gerektiği görüşünü savunmuşlardır. Araştırmada elde edilen bir diğer veri ise, din eğitimini veren eğitimcilerin bu alanda uzmanlaşmış olması, çocukların anlayabileceği seviyede eğitimin verilmesi, eğitim verilirken daha çok somut örnekler üzerinden dersin işlenmesi ve bireyin aktif olarak katılacağı etkinliklerin merkeze alınarak
konuların işlenmesi gerektiğidir.

Anahtar Kelimeler

Din, Din Eğitimi, Sınıf Öğretmeni, Sınıf Öğretmen Adayı, İlkokulda Din Eğitimi

Kaynakça

• Akbaş, O. (2004). Türk Millî eğitim sisteminin duyuşsal amaçlarının ilköğretim II. kade- medeki gerçekleştirme derecesinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, (10), Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Aydın, M. Z., & Akyol Gürler, Ş. (2012). Okulda değerler eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Aydın, M. Z. (2005). Din öğretiminde yöntemler. Ankara: Nobel Yayınları.
• Aydın, M. Z. (2001). Avrupa birliği ülkelerinde din eğitimi ve Türkiye ile karşılaştırılması. Diyanet Avrupa Dergisi. (68), 14-21 Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Çelik, A. (2006). İlköğretim müfredatında “din kültürü ve ahlak bilgisi” dersi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. (16), 100-104
• Demirtaş, S. (2009). Çocuk yuvasında kalan korunmaya muhtaç çocukların değer eğiti- minde yaratıcı dramanın etkililiği. Yayımlanmamış Doktora Tezi. (7), Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Diler, R. (2014). Mahremiyet eğitimi ve önem. Gaziosmanpaşa Üniversitesi İlahiyat Fa- kültesi Dergisi. (1), 69-98.
• Genç, M. F., Ter Avest, I. ve Miedema, S. (2011). Religious education in two secular multicultural societies: the turkish and dutch case compared. Procedia-Social and Behavioral Sciences. (15), 801-805.
• İnan, H. Z. (2017). Okul öncesi eğitim ve okul öncesi eğitim programı, Ankara: Pegem Akademi.
• Karataş, S. ve Tabak, N. (2010). İlköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi öğretim programı- na ilişkin öğretmen görüşleri. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 3(1).
• Kap, D. (2014). Türkiye’de zorunlu din dersi uygulaması. Akademik Perspektif Dergisi, 58-61.
• Kaymakcan, R. (2009). Religious education culture in modern Turkey. İn International Handbook of The Religious, Moral and Spiritual Dimensions in Education, 449- 460.
• Kaymakcan, R. (2006). Türkiye’de din eğitimi politikaları üzerine düşünceler. EKEV Akademi Dergisi, 10, 21-36.
• Mevlüt, K. (2007). İlköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi öğretim programlarındaki ahlaki konuların ahlak eğitimi açısından değerlendirilmesi. Ondokuz Mayıs Üni- versitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 23(23), 23-50.
• Okumuşlar, M. (2006). Din eğitiminde etkin bir yöntem olarak hikâye. Necmettin Erba- kan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 21(21).
• Özden, Y. (2002). Eğitimde yeni değerler. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Sünter, E. (2017). Ortaöğretimde okutulan seçmeli din eğitimi dersleri öğretim programı- na ilişkin öğretmen görüşleri: Bir durum çalışması. Abant İzzet Baysal Üniver- sitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17 (2), 902-913.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldız, İ. (2009). Din kültürü ve ahlak bilgisi dersi: zorunlu mu kalmalı, yoksa seçmeli mi olmalı? TÜBAV Bilim Dergisi, 2(2), 243-256.