YEREL YÖNETİMLERDE STRATEJİK PLANLARDAKİ DEĞİŞİMİN KAYNAKLAR AÇISINDAN İNCELENMESİ: ANTALYA BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2019, Sayı: 77, 91 - 104, 28.02.2019

Eren Durmuş-özdemir

Öz

Bu çalışmanın amacı yerel yönetimlerde stratejik planlama dönemleri arasındaki değişimlerin kaynaklara dayalı nedenlerini ortaya çıkartmaktır. Araştırma soruları Antalya
Büyükşehir Belediyesi tarafından 2007-2011 dönemi,2010-2014 dönemi ve 2015-2019 döneminde hazırlanan üç farklı stratejik planın doküman analizi ile sorgulanmıştır. Ayrıca toplanan veriler Antalya Büyükşehir Belediyesinde stratejik planlama sürecinde yer alan uzman bir yönetici ile yapılan görüşme ile desteklenmiştir. Bulgular ilk planlama
döneminden son planlama dönemine kadar geçen sürede genel yönetim hizmetleri, mali hizmetler, kültür, turizm, spor ve eğitim hizmetleri, yatırım ve çevre koruma hizmetleri ve
sosyal hizmetlerde belirtilen zayıf yönlerin %76 oranında iyileştirildiğine ve kaynaklarda önemli ölçüde çeşitlilik yaratıldığına işaret etmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yerel Yönetim, Stratejik Planlama, Kaynak, Kaynaklara Dayalı Yaklaşım

Kaynakça

• Albrechts, L. (2001) In pursuit of new approachesto strategic spatial planning: a European perspective. International Planning Studies. 6(3), 293-310.
• Amit, R. ve Schoemaker P. J. H. (1993) Strategic assets and organizational rent. Strategic Management Journal. 14(1), 33- 46.
• Ansoff, I. ve McDonnell, E. (1990) Implementing strategic management. New Jersey: Prentice-Hall
• Barca, M. ve Asım B. (2006) Kamu politikalarına nasıl stratejik yaklaşılabilir? Amme İdaresi Dergisi. 39(2), s. 29-50.
• Barney, J. B. (1991) Firm resources and sustained competitive advantage. Journal of Management. 17( 1), 99 -120.
• Barney, J. B. (1986) Organizational culture: can it be a source of sustained competitive advantage? The Academy of Management Review. 11 (3), 656-665.
• Berry, F. S. ve Wechsler, B. (1995) State agencies experience with strategic planning: finding from a national survey. Public Administration Review. 55 (2): 159-168.
• Bryson, J. (1988) Strategic planning. big wins and small wins, Public Money and Management, Autumn, 1115.
• Bryson J.M. (2004) Strategic planning for public and nonprofit organizations. A guide to strengthening and sustaining organizational achievement. III ed. San Francisco: John Wiley & Sons.
• Cengiz, S. (2016) Yerel yönetimlerde stratejik planlarda tutarlılık: büyükşehir belediyeleri dönemsel stratejik planları üzerine bir inceleme. Yüksek Lisans Tezi, Nişantaşı Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Yönetimi Anabilim Dalı, İstanbul.
• Crook, R. T., Ketchen D. J. JR., Combs J. G. ve Todd S. Y. (2008) Strategic resources and performance: a meta-analysis. Strategic Management Journal. 29, 1141-1154.
• Collis D.J. ve Montgomery C. A. (1995) Competing on resources: Strategy in the 1990’s. Harvard Business Review, July/August, 119-28.
• Çepni, S. (2007) Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. (Cilt 3). Pegem Yayıncılık, Trabzon.
• Erkan, V. (2008) Kamu kuruluşlarında stratejik planlama: Türkiye uygulaması ve kuruluşlarda başarıyı etkileyen faktörler. DPT.
• Grant, R. M. (1991) The resource –based theory of competitive advantage: Implications for strategy formulation. California Management Review, Spring; 33: 3, 114.
• Hızıroğlu, M., Karaköse, M. A., ve Cengiz, S. (2018) Büyükşehir belediyelerinin stratejik planlarının içsel tutarlılık açısından değerlendirilmesi. Stratejik Yönetim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 101-124.
• Landis, K., J. (1977) The measurement of observer agreement for categorical data. Biometrics. 159-174.
• Mintzberg, H. (1994) The fall and rise of strategic planning. Harvard Business Review. 72(1), 107-114.
• Mintzberg, H., Ahlstrand, B., Lampel, J. (1998) Strategy safari. The Free Press, New York. Oliver, R. W. (2002) The future of strategy: historic prologue.(Real-Time Strategy). Journal of Business Strategy, 23(4), 6-10.
• Songür, N. (2011). Kamu yönetiminde stratejik planlama, Ankara: Türkiye ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü.
• Songür, N. (2015) Türk kamu yönetiminde stratejik planlama ve uygulamalara ilişkin genel bir değerlendirme. Strategic Public Management Journal. 1(1), 56-78.
• Talat- Arslan, N. (2010) Klasik-neo klasik dönüşüm süreci: yeni kamu yönetimi. CÜ İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 11(2), 21-38.
• Teece, D.J., Pisano G. ve ShuenA.(1997) Dynamic capabilities and strategicmanagement. Strategic Management Journal.18, 509-533.
• Peteraf, M. A. (1993) The cornerstones of competitive advantage: a resource based view. Strategic Management Journal.14, 179-191.
• Yüksel, F (2002) Sürekli değişen kentsel faktörler karşısında yerel yönetimlerde stratejik planlama gereği. Çağdaş Yerel Yönetimler.11, S. 1: 31-41.
• https://dergiler.sgb.gov.tr/kurumsal/straplan/dokumanlar/sp_temel_bilg_belgesi_ v5.pdf,Erişim Tarihi: 24.12.2018
• http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5018.pdf,Erişim Tarihi: 04.03.2018
• http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5436.pdf,Erişim Tarihi: 04.03.2018
• http://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5216.pdf,Erişim Tarihi: 05.03.2018
• http://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5393.pdf.218, Erişim Tarihi: 05.03.2018
• http://www.sgb.adalet.gov.tr/ekler/pdf/Sp-Kilavuz2.pdf,Erişim Tarihi: 16.05.2018 www.antalya.bel.tr/i/stratejik-plan, Erişim Tarihi: 11.11.2018