UZAKTAN EĞİTİM UYGULAMALARINDA MATEMATİK ÖĞRETMEN ADAYLARININ KARŞILAŞTIKLARI SORUNLAR VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ

Yıl 2021, Sayı: 85, 359 - 376, 31.03.2021

Mustafa Akıncı Mutlu Pişkin Tunç

Öz

Bu çalışma, uzaktan eğitim uygulamalarında ortaokul matematik öğretmeni adaylarının karşılaştıkları sorunları ve çözüm önerilerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Bu araştırma durum çalışması desenini kullanan nitel bir çalışmadır. Araştırmanın örneklemini, 2019-2020 eğitim-öğretim yılının bahar döneminde bir devlet üniversitesinin eğitim fakültesi ilköğretim matematik öğretmenliği programı birinci, ikinci, üçüncü ve dördüncü sınıflarında öğrenim görmekte olan 148 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Çalışmanın katılımcılarını 41 birinci sınıf, 46 ikinci sınıf, 35 üçüncü sınıf ve 26 dördüncü sınıf öğretmen adayları oluşturmaktadır. Katılımcılardan 105’i kadın iken 43’ü erkek öğretmen adaylarıdır. Veriler araştırmacılar tarafından geliştirilen açık uçlu iki sorudan oluşan bir anket formu ile toplanmıştır. Katılımcılar anketteki sorulara bilgisayar ortamında cevap vermiş ve çevrimiçi olarak araştırmacılara ulaştırmışlardır. Verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, öğretmen adayları uzaktan eğitim uygulamalarında yaşanan sorunların; öğrenme eksiklikleri, teknolojik yetersizlikler, teknolojik altyapı sorunları, gözetimsiz sınavlar ve teknoloji kaynaklı sağlık sorunları olduğunu belirtmişlerdir. Öğretmen adayları senkron ders, video veya sesli sunum, iletişim araçlarının aktif kullanımı, ayrıntılı ders içerikleri, kısmi uzaktan eğitim, öğrenci takibinin arttırılması, öğrencilerin öz disiplin kazanmaları gibi ders işleniş sürecine yönelik önerilerde bulunurken sınavların ödev olarak yapılması ve sınavların gözetimli yapılması şeklinde değerlendirmeye yönelik önerilerde bulunmuşlardır. Bunun yanında öğretmen adayları materyal ve alt yapı desteğine yönelik ve psikolojik desteğe yönelik önerilerde bulunmuşlardır.

Anahtar Kelimeler

Uzaktan Eğitim, Matematik, Öğretmen Adayları, Sorunlar, Matematik Eğitimi.

Kaynakça

• Akar, H. (2016). Durum çalışması. A. Saban ve A. Ersoy (Editörler), Eğitimde nitel araştırma desenleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Akdemi̇r, A, Kılıç, A. (2020). Yükseköğretim öğrencilerinin uzaktan eğitim uygulamalarına bakışının belirlenmesi. Milli Eğitim Dergisi, Salgın Sürecinde Türkiye'de ve Dünyada Eğitim [Özel Sayı], 49(1), 685-712.
• Akkuş, İ. ve Acar, S. (2017). Eş zamanlı öğrenme ortamlarında karşılaşılan teknik sorunların öğretici ve öğrenen üzerindeki etkisini belirlemeye yönelik bir araştırma. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 363-376.
• Arslan, Y. ve Şumuer, E. (2020). Covid-19 döneminde sanal sınıflarda öğretmenlerin karşılaştıkları sınıf yönetimi sorunları. Milli Eğitim Dergisi, Salgın Sürecinde Türkiye'de ve Dünyada Eğitim [Özel Sayı], 201-230.
• Aşkar, P., Dönmez, O., Kızılkaya, G., Çevik, V. ve Gültekin, K. (2005). Dimensions of student satisfaction on online programs. In Encyclopedia of Distance Learning (pp. 585–590). IGI Global.
• Beldarrain, Y. (2006). Distance education trends: Integrating new technologies to foster student interaction and collaboration. Distance Education, 27(2), 139-153.
• Bernard, H. R., ve Ryan, G. W. (2010). Analyzing Qualitative Data: Systematic Approaches. Los Angeles, CA: Sage.
• Bilgiç, H. G. ve Tüzün, H. (2015). Yükseköğretim kurumları web tabanlı uzaktan eğitim programlarında yaşanan sorunlar. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 1(3), 26-50.
• Birişçi, S. (2013). Video konferans tabanlı uzaktan eğitime ilişkin öğrenci tutumları ve görüşleri. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 2(1), 24- 40.
• Bonk, C. (2001). Online teaching in an online world. http://www.publicationshare.com/ docs/faculty_survey_report.pdf adresinden 20 Temmuz 2020’de alınmıştır.
• Can, E. (2020) Koronavirüs (Covid–19) pandemisi ve pedagojik yansımaları: Türkiye’de açık ve uzaktan eğitim uygulamaları. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(2), 11–53.
• Carswell, A. D. ve Venkatesh, V. (2002). Learner outcomes in an asynchronous distance education environment. International Journal of Human–Computer Studies, 56(5), 475-494.
• Clark, J. T. (2020). Distance education. In Clinical Engineering Handbook (pp. 410–415). Academic Press.
• Cohen, L., Manion, L. ve Morrison, K. (2000). Research methods in education (5th Edition). London: Imprint Routledge.
• Corbin, J. M. ve Strauss, A. L. (2015). Basics of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory (4th ed.) Thousand Oaks, CA: SAGE.
• Creswell, J. W. (2013). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Çakın, M. ve Akyavuz, E. K. (2020). Covid–19 süreci ve eğitime yansıması: öğretmen görüşlerinin incelenmesi.International Journal of Social Sciences and Education Research, 6(2), 165–186.
• Demirci, M (2018). Uzaktan eğitimde öğrenme stillerine dayalı akademik destek hizmetlerinin pedagojik formasyon öğrencilerinin başarısına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya: Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Demirel, Ö. (2012). Eğitim sözlüğü (5. Basım). Ankara: Pegem Akademi.
• Duman, S. (2020). Salgın döneminde gerçekleştirilen uzaktan eğitim sürecinin değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, Salgın Sürecinde Türkiye'de ve Dünyada Eğitim [Özel Sayı], 49(1), 95-112.
• Durak, G., Çankaya, S. ve İzmirli, S. (2020). Covid–19 pandemi döneminde Türkiye’deki üniversitelerin uzaktan eğitim sistemlerinin incelenmesi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 14(1), 787–809.
• Dinevski, D. ve Dinevski, I. V. (2004). The concepts of university lifelong learning provision in Europe. Transition Studies Review, 11(3), 227–235.
• Eken, Ö., Tosun, N. ve Tuzcu Eken, D. (2020). Covid-19 salgını ile acil ve zorunlu uzaktan eğitime geçiş: genel bir değerlendirme. Milli Eğitim Dergisi, Salgın Sürecinde Türkiye'de ve Dünyada Eğitim [Özel Sayı], 113-128.
• Er Türküresi̇n, H. (2020). Covid-19 pandemi döneminde yürütülen uzaktan eğitim uygulamalarının öğretmen adaylarının görüşleri bağlamında incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, Salgın Sürecinde Türkiye'de ve Dünyada Eğitim [Özel Sayı], 49(1), 597-618.
• Erfidan, A. (2019). Derslerin uzaktan eğitim yoluyla verilmesiyle ilgili öğretim elemanı ve öğrenci görüşleri: Balıkesir Üniversitesi örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Erzen, E. ve Ceylan, M. (2020). Covid-19 salgını ve uzaktan eğitim: Uygulamadaki sorunlar. Ekev Akademi Dergisi, 84, 229-248.
• Galusha, J. M. (1998). Barriers to learning in distance education. A publication of University of Southern Mississippi, USA. ED416377, 1–23.
• Görgülü Arı, A. ve Hayır Kanat, M. (2020) Covid-19 (Koronavirüs) üzerine öğretmen adaylarının görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 459–492.
• Hamutoğlu, N. B., Sezen Gültekin, G. ve Savaşçı, M. (2019). Öğretmen adaylarının uzaktan eğitime yönelik görüşleri: Açıköğretim uygulamaları. Yükseköğretim Dergisi, 9(1), 19-28.
• İnandı, T. ve Akyol, İ. (2001). Bilgisayar kullanımı ile ilgili sağlık sorunları. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 10(3).
• İşman, A. (2008). Uzaktan Eğitim. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
• Jacquinot, G. (1993). Apprivoiser la distance et supprimer l'absence? Ou les défis de la formation à distance. Revue française de pédagogie, 55–67.
• Kaçan, A. ve Gelen, İ. (2020). Türkiye’deki uzaktan eğitim programlarına bir bakış. Uluslararası Eğitim Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6(1), 1–21.
• Karadağ, E. ve Yücel, C. (2020). Yeni tip Koronavirüs pandemisi döneminde üniversitelerde uzaktan eğitim: Lisans öğrencileri kapsamında bir değerlendirme çalışması. Yükseköğretim Dergisi, 10(2), 181-192.
• Kırık, A. M. (2014). Uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi ve Türkiye’deki durumu. Marmara İletişim Dergisi/ Marmara University Journal of Communication, 21, 73–94.
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber. (Çev. Ed.: Selahattin Turan). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Özbay, Ö. (2015). Dünyada ve Türkiye’de uzaktan eğitimin güncel durumu. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, (5), 376–394.
• Patton, M. Q. (2002). Qualitative research & evaluation methods. California: Sage Publications Inc.
• Schneller, C. ve Holmberg, C. (2014). Distance education in european higher education: the students. UNESCO Inst. for lifelong learning.
• Simonson, M., Zvacek, S. M. ve Smaldino, S. (2019). Teaching and Learning at a Distance: Foundations of Distance Education 7th Edition. IAP.
• Serçmeli, M. ve Kurnaz, E. (2020). Covid–19 Pandemi döneminde öğrencilerin uzaktan eğitim ve uzaktan muhasebe eğitimine yönelik bakış açıları üzerine bir araştırma. Uluslararası Sosyal Bilimler Akademik Araştırmalar Dergisi, 4(1), 40–53.
• Telli, S. G. ve Altun, D. (2020). Coronavirüs ve çevrimiçi (online) eğitimin önlenemeyen yükselişi. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 3(1), 25-34.
• Toprakçı, E. ve Ersoy, M. (2008). Uzaktan Öğretimde Öğretmen Rolleri. II. Uluslararası Bilgisayara ve Öğretim Teknolojileri Sempozyumu, Kuşadası, İzmir, Türkiye, 16-18 Nisan, 1-10.
• Uşun, S. (2006). Uzaktan eğitim. Nobel Yayın Dağıtım.
• Uzoğlu, M. (2017). Fen bilgisi öğretmen adaylarının uzaktan eğitime ilişkin görüşleri. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 9(16), 335–351.
• Walberg, H. (1984). Improving the productivity of America's schools. Educational Leadership, 4(8), 19-27.
• Yalın, H. İ. (2004). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Nobel Yayınevi, Ankara.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, E., Güner, B., Mutlu, H., Doğanay, G. ve Yılmaz, D. (2020). Veli algısına göre pandemi dönemi uzaktan eğitim sürecinin niteliği. Konya: Palet.
• Yin, R. K. (2014). Case study research: Design and methods (applied social research methods). Thousand Oaks, CA: Sage publications.