Bu araştırma, Lise öğrencilerinin dijital bağımlılık düzeyleri ile öz-düzenlemeli öğrenme becerileri arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini, Sivas il geneli kapsamında tesadüfi örnekleme yoluyla seçilen ikisi Anadolu, biri de Anadolu İmam Hatip Lisesinde 9, 10, 11 ve 12. sınıflarda öğrenim gören 319 Lise öğrencisi oluşturmaktadır. Öğrencilerin 190’ı kız (%59,6), 129’u ise erkektir (%40,4). Verilerin toplanmasında, Dilci (2019) tarafından geliştirilen “Dijital Bağımlılık Ölçeği (DBÖ)” ve Arslan ve Gelişli (2015) tarafından geliştirilen “Algılanan Öz düzenleme Ölçeği (AÖÖ)” kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde ölçeklerden alınan puanların aritmetik ortalama ve standart sapma değerleri bulunmuş, Pearson korelasyon analizi ve basit doğrusal Regresyon analizi testleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, DBÖ’nin “yoksunluk, dürtüsellik, düşük performans, düşük benlik algısı, sosyal izolasyon” alt boyutlarıyla AÖÖ’nin “arayış” alt boyutu arasında düşük de olsa negatif yönlü anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Yine DBÖ’nin “sosyal izolasyon” alt boyutuyla AÖÖ’nin “açık olma” alt boyutu arasında düşük düzeyde negatif yönlü anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Lise öğrencilerinin DBÖ’nin tamamından aldıkları puanlar ile AÖÖ’nin tamamından aldıkları puanlar arasında da düşük düzeyde negatif yönlü anlamlı bir ilişki çıkmıştır. Ayrıca dijital bağımlılık düzeylerinin, Lise öğrencilerinin öz-düzenlemeli öğrenme becerilerindeki varyansın % 6’sını açıkladığı sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmanın sonuçları, literatüre dayalı olarak tartışılmış ve yorumlanmıştır.
Dijital Bağımlılık Öz-Düzenleme Öz-Düzenlemeli Öğrenme Teknoloji Bağımlılığı Öz-Denetim.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 22 Haziran 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 82 |