This work aims to discover the shared psychological characteristics between Haji Bektash Walî’s desire
to “be in a state of unity,” as described in his teaching of “Four Doors - Forty Stations (Dört Kapı Kırk
Makâm),” and the concept of the “universal self” appearing in humanist psychology’s emphasis on humans’
“transcendental need.” In connection with these two concepts, this work will search out the similarities
between the Sufi notion of reaching one’s God-created human perfection (insân-i kâmil) and humanist
psychology’s concept of self-actualization. In Turkey, Haji Baktash Walî is not only the symbol of folk
Sufism, itself founded on peace, love, and acceptance, but also a true man of hearts. This article not only
examines the states (ahwâl) experienced while on a spiritual journey toward reaching the universal self are
evaluated in light of these two approaches, but also the similarities between peak experiences and mystical
experiences and the change and transformation they lead to in one’s character.
Bu çalışmada barış, sevgi ve hoşgörüyü temel almış halk sufiliğinin simgesi ve bir gönül adamı olan
Hacı Bektaş-ı Veli’nin inanç felsefesi ve bu inancın somutlaştırıldığı “Dört Kapı Kırk Makam” öğretisi ele
alınmış; Hacı Bektaş-i Veli’ de “birlik olma” arzusunda, Hümanistik psikoloji de ise “aşkınlık ihtiyacı”nda
karşımıza çıkan “evrensel benlik” vurgusu, İnsan-ı kâmil ve kendini gerçekleştiren kişilerinin ortak
psikolojik niteliklerinden yola çıkarak ele alınmaya çalışılmıştır. Evrensel benliğe doğru alınan bu manevi
yolculukta yaşanan haller ise bu iki yaklaşım doğrultusunda değerlendirilmiş olup; doruk deneyimler ve
mistik deneyimler hem benzerlikleri hem de insan kişiliğinde yarattığı değişim ve dönüşüm gücü açısından
incelenmiştir.
Subjects | Religious Studies |
---|---|
Other ID | JA87AY55AE |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | August 15, 2016 |
Submission Date | April 15, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 1 Issue: 2 |