Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

TÜRK CROSSFIT SPORCULARINDA YARALANMA BİÇİMLERİNİN VE YAYGINLIĞININ İNCELENMESİ

Yıl 2023, Cilt: 21 Sayı: 1, 70 - 79, 31.03.2023
https://doi.org/10.33689/spormetre.1165612

Öz

Çalışmanın amacı, CrossFit yapan sporcuların yaralanma oranlarını, yaralanma bölgelerini, yaralanmaya sebep olan hareketleri ve yaralanma etki sürelerini incelemektir. Türkiye’nin farklı illerinde CrossFit antrenmanlarına katılan toplam 92 gönüllü sporcu (27 kadın; 65 erkek) araştırmaya katılmıştır. Araştırmada kullanılan ölçek araştırmacılar tarafından oluşturulmuştur. Ölçek, yaralanmaya sebep olan hareket ve hareket grubu, yaralanma bölgesi, yaralanma türü ve yaralanma etki süresini içeren sorulardan oluşmaktadır. Bulgular ortalama, standart sapma, frekans ve yüzde olarak istatistiksel yöntemlerle belirlenmiştir. Analizler SPSS 22 programıyla yapılmıştır. Yaralanmaların %34,8’i powerlifting, %21,9’u olimpik kaldırış, %19,1’i kalistenik egzersiz, %11,3’ü dayanıklılık egzersizi ve %12,9’u da diğer hareketlerden meydana geldiği görülmüştür. Yaralanmaların %20’si gövde, %37’si üst ekstremite ve %43’ü alt ekstremitede meydana gelmiştir. Gövdedeki yaralanmaların %17’si omurgada ve %3’ü boyunda, üst ekstremitedeki yaralanmalar, %15’i omuzda ve %13’ü el bileğinde ve alt ekstremitedeki yaralanmalar %16’sı diz ve %15’i ayak bileğinde meydana gelmiştir. Yaralanma etkilerinin ise %33’ü 1 haftadan az, %31’i 1-3 hafta ve %18’i 4-6 hafta ve 6 hafta üzeri sürdüğü bulunmuştur. Sonuç olarak CrossFit sporcularında en fazla omurga, omuz, diz ve ayak bileği bölgelerinde yaralanmaların olduğu görülmüştür. Yaralanmalara neden olan hareket gruplarının ise sırasıyla powerlifting ve olimpik kaldırış egzersiz tekniklerini içeren hareket grupları olduğu ve yaralanma etki sürelerinin 4 haftadan fazla olduğu ve buna bağlı olarak spora dönüş sürelerinin uzadığı söylenebilir.

Kaynakça

  • Bulğay, C., Orhan, Ö., ve Çetin, E. (2020). Uzun mesafe koşucularında alt ekstremite yaralanmaları ve risk faktörleri. Turkiye Klinikleri Journal of Sports Sciences, 12(3), 413-420. DOI: 10.5336/sportsci.2020-74959.
  • Calhoon, G., Fry, A. C. (1999). Injury rates and profiles of elite competitive weightlifters. Journal Of Athletic Training, 34(3), 232-238.
  • Eather, N., Morgan, P. J., Lubans, D. R. (2016). Improving health-related fitness in adolescents: The crossfit teens™ randomised controlled trial. Journal of sports sciences, 34(3), 209-223. DOI:10.1080/02640414.2015.1045925.
  • Feito, Y., Burrows, E. K., Tabb, L. P. (2018). A 4-Year Analysis of the Incidence of Injuries Among Crossfit -Trained Participants. Orthopaedic journal of sports medicine, 6(10), DOI: 2325967118803100.
  • Gilmore, K. E., Heinrich, K. M. (2016). Crossfit & heart health: effects of crossfit participation on resting blood pressure and heart rate: 1020 Board# 336 June 1, 2: 00 PM-3: 30 PM. Medicine & Science in Sports & Exercise, 48(5S), 293.
  • Glassman, G. (2002). What is fitness. CrossFit Journal. Retrived from http://library.crossfit.com/free/pdf/CFJ_Trial_04_2012.pdf.
  • Hak, P. T., Hodzovic, E., Hickey, B. (2013). The nature and prevalence of ınjury during crossfit training. Journal of strength and conditioning research. PMID: 24276294.
  • Hopkins, B. S., Cloney, M. B., Kesavabhotla, K., Yamaguchi, J., Smith, Z. A., Koski, T. R., Dahdaleh, N. S. (2019). Impact of crossfit related spinal ınjuries. Clinical journal of sport medicine, 29(6), 482-485. DOI: 10.1097/JSM.0000000000000553.
  • Kanbir O. (2001). Sporda sağlık bilinci ve ilkyardım, Etkin Kitapevi, Bursa.
  • Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara, Nobel Yayıncılık, Ankara.
  • Keogh, J.W., Winwood, P.W. (2016). The epidemiology of injuries across the weight-training sports. Sports Medicine, 47(3), 479-501.
  • Kılıç, B., Yücel, S., Gümüşdağ, H., Kartal, A. (2014). Spor yaralanmaları üst ekstremite yaralanmaları kapsamında omuz yaralanmaları ve tedavi yöntemleri. Uluslararası Hakemli Akademik Spor Sağlık ve Tıp Bilimleri Dergisi, 12(4), 1-26.
  • Longe, J. L. (2012). Crossfit the gale encyclopedia of fitness, 1, 206-209. Detroit, MI: Gale, Cengage Learning. ISBN: 9781414490199.
  • Mehrab, M., de Vos, R. J., Kraan, G. A., Mathijssen, N. M. (2017). Injury incidence and patterns among dutch crossfit athletes. Orthopaedic journal of sports medicine, 5(12), 2325967117745263. DOI: 10.1177/2325967117745263.
  • Minghelli, B., Vicente, P. (2019). Musculoskeletal injuries in portuguese crossfit practitioners. The Journal of sports medicine and physical fitness, 59(7), 1213-1220.
  • Montalvo, A. M., Shaefer, H., Rodriguez, B., Li, T., Epnere, K., Myer, G. D. (2017). Retrospective injury epidemiology and risk factors for injury in crossfit. Journal of sports science & medicine, 16(1), 53-59.
  • Moran, S., Booker, H., Staines, J., Williams, S. (2017). Rates and risk factors of injury in crossfit: a prospective cohort study. J Sports Med Phys Fitness, 57(9), PMID: 1147-1153.
  • Özdemir, M. (2004). Spor Yaralanmalarında Korunma ve Rehabilitasyon İlkeleri, Çizgi Kitapevi, Konya.
  • Paine, J., Uptgraft, J., Wylie, R. (2018). Crossfit study: May 2010. Command and General Staff College.
  • Raske, Å., Norlin, R. (2002). Injury incidence and prevalence among elite weight and power lifters. The American journal of sports medicine, 30(2), 248-256. DOI: 10.1177/03635465020300021701.
  • Smith, M. M., Sommer, A. J., Starkoff, B. E., Devor, S. T. (2013). Crossfit -Based high-intensity power training ımproves maximal aerobic fitness and body composition. J Strength Cond Res, 27(11), 3159-3172.
  • Soyuer, F., Sitti, S. (2011). Kanserli çocuklar ve fiziksel aktivite. Dicle Tıp Dergisi, 38(4), 526-529.
  • Sprey, J. W., Ferreira, T., de Lima, M. V., Duarte Jr, A., Jorge, P. B., Santili, C. (2016). An epidemiological profile of crossfit athletes in Brazil. Orthopaedic journal of sports medicine, 4(8). DOI: 2325967116663706.
  • Summitt, R. J., Cotton, R. A., Kays, A. C., Slaven, E. J. (2016). Shoulder injuries in individuals who participate in crossfit training. Sports health, 8(6), 541-546. DOI: 10.1177/1941738116666073.
  • T.C. Sağlık Bakanlığı. (2008). Fiziksel aktivite, beslenme ve sağlıklı yaşam. Klasmat Matbaacılık. Ankara. ISBN: 978-975-590-245-6.
  • Weisenthal, B. M., Beck, C. A., Maloney, M. D., DeHaven, K. E., Giordano, B. D. (2014). Injury rate and patterns among crossfit athletes. The Orthopaedic Journal of Sports Medicine, 2(4). doi:10.1177/2325967114531177.

INVESTIGATION OF INJURY PATTERN AND INCIDENCE IN TURKISH CROSSFIT ATHLETES

Yıl 2023, Cilt: 21 Sayı: 1, 70 - 79, 31.03.2023
https://doi.org/10.33689/spormetre.1165612

Öz

The aim of the study is to examine the injury rates, injury areas, the movements that cause the injury and the duration of the injury in CrossFit athletes. A total of 92 volunteer athletes (27 women; 65 men) participating in CrossFit training in different provinces of Turkey participated in the research. The scale consisted of questions including the movement and movement group that caused the injury, the area of injury, the type of injury, and the duration of the injury. Findings were determined by statistical methods as mean, standard deviation, frequency and percentage. Analyses were made with the SPSS 22 program. It has been observed that 34.8% of the injuries occurred from powerlifting, 21.9% of Olympic lifting, 19.1% of calisthenic exercise, 11.3% of endurance exercise and 12.9% of other movements. 20% of the injuries occurred in the trunk, 37% in the upper extremity and 43% in the lower extremity. Of the trunk injuries, 17% occurred in the spine and 3% in the neck, injuries in the upper extremity, 15% in the shoulder and 13% in the wrist, and in the lower extremity 16% in the knee and 15% in the ankle. On the other hand, 33% of disability effects lasted less than 1 week, 31% lasted 1-3 weeks, and 18% lasted 4-6 weeks and more than 6 weeks. It was observed that the most injuries occurred in the spine, shoulder, knee and ankle regions in CrossFit athletes. It can be said that the movement groups that cause injuries are the movement groups that include powerlifting and olympic lifting exercise techniques, respectively, and the duration of the injury is more than 4 weeks, and accordingly the return to sports is prolonged.

Kaynakça

  • Bulğay, C., Orhan, Ö., ve Çetin, E. (2020). Uzun mesafe koşucularında alt ekstremite yaralanmaları ve risk faktörleri. Turkiye Klinikleri Journal of Sports Sciences, 12(3), 413-420. DOI: 10.5336/sportsci.2020-74959.
  • Calhoon, G., Fry, A. C. (1999). Injury rates and profiles of elite competitive weightlifters. Journal Of Athletic Training, 34(3), 232-238.
  • Eather, N., Morgan, P. J., Lubans, D. R. (2016). Improving health-related fitness in adolescents: The crossfit teens™ randomised controlled trial. Journal of sports sciences, 34(3), 209-223. DOI:10.1080/02640414.2015.1045925.
  • Feito, Y., Burrows, E. K., Tabb, L. P. (2018). A 4-Year Analysis of the Incidence of Injuries Among Crossfit -Trained Participants. Orthopaedic journal of sports medicine, 6(10), DOI: 2325967118803100.
  • Gilmore, K. E., Heinrich, K. M. (2016). Crossfit & heart health: effects of crossfit participation on resting blood pressure and heart rate: 1020 Board# 336 June 1, 2: 00 PM-3: 30 PM. Medicine & Science in Sports & Exercise, 48(5S), 293.
  • Glassman, G. (2002). What is fitness. CrossFit Journal. Retrived from http://library.crossfit.com/free/pdf/CFJ_Trial_04_2012.pdf.
  • Hak, P. T., Hodzovic, E., Hickey, B. (2013). The nature and prevalence of ınjury during crossfit training. Journal of strength and conditioning research. PMID: 24276294.
  • Hopkins, B. S., Cloney, M. B., Kesavabhotla, K., Yamaguchi, J., Smith, Z. A., Koski, T. R., Dahdaleh, N. S. (2019). Impact of crossfit related spinal ınjuries. Clinical journal of sport medicine, 29(6), 482-485. DOI: 10.1097/JSM.0000000000000553.
  • Kanbir O. (2001). Sporda sağlık bilinci ve ilkyardım, Etkin Kitapevi, Bursa.
  • Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara, Nobel Yayıncılık, Ankara.
  • Keogh, J.W., Winwood, P.W. (2016). The epidemiology of injuries across the weight-training sports. Sports Medicine, 47(3), 479-501.
  • Kılıç, B., Yücel, S., Gümüşdağ, H., Kartal, A. (2014). Spor yaralanmaları üst ekstremite yaralanmaları kapsamında omuz yaralanmaları ve tedavi yöntemleri. Uluslararası Hakemli Akademik Spor Sağlık ve Tıp Bilimleri Dergisi, 12(4), 1-26.
  • Longe, J. L. (2012). Crossfit the gale encyclopedia of fitness, 1, 206-209. Detroit, MI: Gale, Cengage Learning. ISBN: 9781414490199.
  • Mehrab, M., de Vos, R. J., Kraan, G. A., Mathijssen, N. M. (2017). Injury incidence and patterns among dutch crossfit athletes. Orthopaedic journal of sports medicine, 5(12), 2325967117745263. DOI: 10.1177/2325967117745263.
  • Minghelli, B., Vicente, P. (2019). Musculoskeletal injuries in portuguese crossfit practitioners. The Journal of sports medicine and physical fitness, 59(7), 1213-1220.
  • Montalvo, A. M., Shaefer, H., Rodriguez, B., Li, T., Epnere, K., Myer, G. D. (2017). Retrospective injury epidemiology and risk factors for injury in crossfit. Journal of sports science & medicine, 16(1), 53-59.
  • Moran, S., Booker, H., Staines, J., Williams, S. (2017). Rates and risk factors of injury in crossfit: a prospective cohort study. J Sports Med Phys Fitness, 57(9), PMID: 1147-1153.
  • Özdemir, M. (2004). Spor Yaralanmalarında Korunma ve Rehabilitasyon İlkeleri, Çizgi Kitapevi, Konya.
  • Paine, J., Uptgraft, J., Wylie, R. (2018). Crossfit study: May 2010. Command and General Staff College.
  • Raske, Å., Norlin, R. (2002). Injury incidence and prevalence among elite weight and power lifters. The American journal of sports medicine, 30(2), 248-256. DOI: 10.1177/03635465020300021701.
  • Smith, M. M., Sommer, A. J., Starkoff, B. E., Devor, S. T. (2013). Crossfit -Based high-intensity power training ımproves maximal aerobic fitness and body composition. J Strength Cond Res, 27(11), 3159-3172.
  • Soyuer, F., Sitti, S. (2011). Kanserli çocuklar ve fiziksel aktivite. Dicle Tıp Dergisi, 38(4), 526-529.
  • Sprey, J. W., Ferreira, T., de Lima, M. V., Duarte Jr, A., Jorge, P. B., Santili, C. (2016). An epidemiological profile of crossfit athletes in Brazil. Orthopaedic journal of sports medicine, 4(8). DOI: 2325967116663706.
  • Summitt, R. J., Cotton, R. A., Kays, A. C., Slaven, E. J. (2016). Shoulder injuries in individuals who participate in crossfit training. Sports health, 8(6), 541-546. DOI: 10.1177/1941738116666073.
  • T.C. Sağlık Bakanlığı. (2008). Fiziksel aktivite, beslenme ve sağlıklı yaşam. Klasmat Matbaacılık. Ankara. ISBN: 978-975-590-245-6.
  • Weisenthal, B. M., Beck, C. A., Maloney, M. D., DeHaven, K. E., Giordano, B. D. (2014). Injury rate and patterns among crossfit athletes. The Orthopaedic Journal of Sports Medicine, 2(4). doi:10.1177/2325967114531177.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Spor Hekimliği
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Barışcan Öztürk 0000-0001-7001-3032

Bilgihan Büyüktaş 0000-0002-6816-7275

Cenab Türkeri 0000-0003-4850-9810

Erken Görünüm Tarihi 23 Mart 2023
Yayımlanma Tarihi 31 Mart 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 21 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Öztürk, B., Büyüktaş, B., & Türkeri, C. (2023). TÜRK CROSSFIT SPORCULARINDA YARALANMA BİÇİMLERİNİN VE YAYGINLIĞININ İNCELENMESİ. SPORMETRE Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 21(1), 70-79. https://doi.org/10.33689/spormetre.1165612

Flag Counter