Investigation of the Effect of Capoeira Dance Education on the Dance Self-Efficacy, Happiness and Self-Confidence Levels of Disadvantaged Children Between the Ages of 7-13

Yıl 2025, Cilt: 7 Sayı: 1, 50 - 59, 30.06.2025

Bülent Duran , Cemre Can Akkaya , Hakan Tan , Alişan Yavuz , Defne Ezgi Akkaya

https://doi.org/10.52272/srad.1694701

Öz

The aim of the study was to investigate the effect of 8-week capoeira-based physical activity training given to children under the care of Social Services on their dance self-efficacy, happiness, and self-confidence levels. 12 boys and 15 girls, under protection at Kassel Street Yahya Kaptan and Çayırova Children's Homes affiliated with the Kocaeli Provincial Directorate of Family, Labor and Social Services, voluntarily participated. Capoeira training was conducted 1.5 hours a day, 2 days a week for 8 weeks, consisting of rhythmic movements and basic ginga patterns. Dance self-efficacy, self-confidence, and happiness scales were applied before and after the training. The data were evaluated statistically using the Wilcoxon signed-rank test. A statistically significant difference was found only in the dance self-efficacy scores (p<0.05), while no significant difference was found for self-confidence and happiness (p>0.05). As a result, it was concluded that capoeira-based rhythmic movement activities positively affect children's perceived competence in dance, although no change was observed in their overall happiness or self-confidence levels.
Key Words: Child, dance, happiness, self-confidence, recursion

Anahtar Kelimeler

Child, dance, happiness, self-confidence, recursion

7-13 Yaş Arası Dezavantajlı Çocukların Capoeira Dans Eğitiminin Dans Öz-Yeterliliği, Mutluluk ve Öz-Güven Düzeylerine Etkisinin Araştırılması

Öz

Çalışmanın amacı, Sosyal Hizmetler bakımı altındaki çocuklara verilen 8 haftalık capoeira temelli fiziksel aktivite eğitiminin dans öz yeterliliği, mutluluk ve öz güven düzeylerine etkisini incelemektir. Araştırmaya Kocaeli Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü’ne bağlı Kassel Sokak Yahya Kaptan ve Çayırova Çocuk Evleri’nde koruma altında olan 12 erkek ve 15 kız çocuğu gönüllü olarak katılmıştır. Capoeira eğitimi, 8 hafta boyunca haftada 2 gün, günde 1.5 saat, ritmik hareketler ve temel ginga kalıplarından oluşan bir şekilde yapılmıştır. Eğitim öncesi ve sonrası dans öz yeterliliği, öz güven ve mutluluk ölçekleri uygulanmıştır. Veriler, Wilcoxon işaretli sıra testi kullanılarak istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Sadece dans öz yeterliliği puanlarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunurken (p<0.05), öz güven ve mutluluk puanlarında anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0.05). Sonuç olarak, capoeira temelli ritmik hareket aktivitelerinin çocukların dans konusundaki algılanan yeterliliklerini olumlu yönde etkilediği, ancak genel mutluluk ve özgüven düzeylerinde bir değişiklik gözlenmediği sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Çocuk, dans, mutluluk, özgüven, özyineleme

Anahtar Kelimeler

Çocuk, dans, mutluluk, özgüven, özyineleme

Kaynakça

• Akgül, K. P. (2006). Kişilerarası iletişimde dans ve beden dili işlevini etkileyen etmenler ve bir alan araştırması (Master's thesis). Selcuk University Institute of Social Sciences, Konya.
• Akyıldız M., Açıkada C. (2011). Fitness Related Parameters of Classical Ballet Dancers as Athletes Performing Art: A Brief Review, Hacettepe J. of Sport Sciences, 22(1), 33–42
• Almeida, U. G. (1996). Capoeira. http://www.capoeira.bz/mestreacordeon/capoeira/capoeira.html
• Amalia, K. T., Ramita, R., Af-Idah, S., Sitorus, M. S., & Lubis, H. Z. (2024). The Effect of Providing Creative Dance Education on Early Childhood Self-Confidence at TK/Mother's Daycare Center. Education Achievement: Journal of Science and Research, 481-489.
• Brinson, P. (1980). Towards a sociology of dance with music. In The Fourth National Symposium of the Musicological Society of Australia.
• Bungay, H., & Vella-Burrows, T. (2013). The effects of participating in creative activities on the health and well-being of children and young people: a rapid review of the literature. Perspectives in public health, 133(1), 44-52.
• Carter, C. S. (2004). Effects of formal dance training and education on student performance, perceived wellness, and self-concept in high school students. University of Florida.
• Chodorow, J. (2013). Dance therapy and depth psychology: The moving imagination. Routledge.
• Çakı, C. (2019). Koruma altındaki çocuklarda sosyal aidiyet ve güven (Master's thesis). Balikesir University, Institute of Social Sciences, Department of Sociology, Balıkesir.
• Çatay, Z. (2013). Beden ve Ben Arasında Dokunan Ağ: Dans/Hareket Terapisi. İstanbul Bilgi Üniversitesi, 1-15.
• Doğru, Z. (2017). Beden eğitimi ve spor eğitimi bölümü öğrencilerinin özgüven ve özyeterlik algıları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Beden Eğitimi ve Spor Araştırmaları Dergisi, 9(1), 13-23.
• Fidan, T., Kırpınar, İ., Ceyhun, H. & Aras, N. (2013). Erzurum çocuk yuvası 0–6 yaş biriminde kalan çocukların sosyo-demografik özellikleri, davranışsal sorunları ve gelişim düzeyleri. Konuralp Medical Journal, 5(2), 17-21.
• Hanna, V., Grosu, E. F., Teodor, G. V., Virgil, B., & Florian, T. (2020). Using Dance Therapy Among High School Students and its Effects on Motivational Persistence in Students 14-18 Aged. Arena-Journal of Physical Activities, (9), 27-41.
• Hartono, H., Nuryani, W. N. W., Aprilia, V., & Kusumastuti, E. (2024). A Learning Art of Dance: Efforts to Improve Clinic and Kindergarten Student's Self Confidence. Journal of Fine Art Education and Performing Arts, 1(1), 17-23.
• MBS. (2014, February 19). Social Services Law No. 2828. Retrieved August 12, 2017 from www.mevzuat.gov.tr: http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2828.pdf
• Ministry of Family and Social Policies. (2011, November 3). Republic of Turkey. Ministry of Family and Social Policies, General Directorate of Child Services, Directive on Organization and Duties. Retrieved July 1, 2016 from www.cocukhizmetleri.aile.gov.tr: http://cocukhizmetleri.aile.gov.tr/data/544e26d9369dc318044059b0/cocuk_yon erge.doc
• Murphy, S. (2007). “All you need to knoe about: capoeira”. https://www.theguardian.com/lifeandstyle/2007/mar/17/healthandwellbeing.features4
• Okyar, B. (2015). 12 haftalık eşli dans çalışmalarının bazı fiziksel uygunluk parametreleri üzerine etkisinin belirlenmesi (Master's thesis). Afyon Kocatepe University Health Sciences Institute Department of Veterinary Anatomy, Afyonkarahisar.
• Özer, D. S., & Özer, K. (2001). Çocuklarda motor gelişim. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Salim, M. (2011). Geçmişten günümüze Türkiye'de çocuk koruma politikaları ve sosyal hizmetler ve çocuk esirgeme kurumu (Master's thesis). Süleyman Demirel University, Institute of Social Sciences, Department of Public Administration, Isparta.
• Sezince, M. & Kolburan, Ş. G. (2018). 3-6 yaş çocuklarda müzik ve dans eğitiminin motivasyonel, fiziksel ve psikolojik gelişim açısından incelenmesi. Aydın İnsan ve Toplum Dergisi, 4(1), 13-32.
• Sudak, D. M. (2012). Klinik Uygulamada Psikoterapi: Klinisyenler İçin Bilişsel Davranışçıl Terapi. (Çev. Edt: H. Türkçapar). İstanbul: Güneş Tıp Kitabevi.
• Temel, S. D., & Temel, T. (2016). Bedensel-Zihinsel Gelişim, Hareket Kabiliyeti ve Öğrenme Sürecine Dans Eğitiminin Katkıları. Fine Arts, 11(4), 171-180.
• Tercan, C. (2016). Topluma katılım aracı olarak dans (Master's thesis). Balikesir University, Institute of Social Sciences, Department of Sociology, Balıkesir.
• Terlemez, M. (2019). Spor aktivitesinin özgüven, serotonin ve dopamine etkisi. International Journal of Social Science, 2(2), 1-6.
• Tokinan, B. Ö., & Bilen, S. (2011). Yaratıcı dans etkinliklerinin motivasyon, özgüven, özyeterlik ve dans performansı üzerindeki etkileri. Hacettepe üniversitesi eğitim fakültesi dergisi, 40(40), 363-374.
• Yanık, E. (2010). Dans ve iletişim (Master's thesis). Sakarya University Institute of Social Sciences, Sakarya.