PISA’da Başarı Gösteren Asya-Pasifik Ülkelerinin K-12 Düzeyindeki Eğitiminden Alınabilecek Dersler: BİT Entegrasyonu Boyutu

Year 2021, , 452 - 481, 01.12.2021

Semra Fiş Erümit , Esra Keleş

https://doi.org/10.19126/suje.940080

Cited By: 2

Abstract

Bu çalışmada, PISA sınavlarında ilk 10 içerisine giren Asya-Pasifik bölgesindeki ülkelerin Bilgi ve İletişim Teknolojilerini eğitim ortamlarına nasıl entegre ettikleri araştırılmıştır. PISA, OECD tarafından 3 yılda bir düzenlenen ve 15 yaş grubundaki öğrencilerin matematik, fen bilimleri ve okuma becerilerinin değerlendirildiği bir programdır. 2000 yılında yapılmaya başlanan PISA’da zamanla ilk 10 içerisine giren Asya-Pasifik bölgesindeki ülkelerin arttığı görülmektedir. Günümüzde ülkelerin eğitim sistemlerinin dayandığı temel noktalardan birisi de eğitim teknolojileri ve bunların öğretim süreçlerine yansımaları olmuştur. Bu nedenle çalışmada, Asya-Pasifik bölgesindeki ülkelerin bilgi ve iletişim teknolojilerine yönelik entegrasyon çalışmaları ve bu çalışmaların PISA sınavlarında öğrenci başarısına etkileri araştırılmıştır. Çalışmada, döküman analizi yöntemi kullanılmıştır. Bu kapsamda; PISA sonuçları ve raporları, OECD raporları, ülkelerin BİT entegrasyonuyla ilgili yapılmış projeleri, PISA ile ilgili yapılmış çalışmalar incelenmiştir. Çalışma sonunda, ülkelerin BİT entegrasyonuna yönelik çalışmaları karşılaştırılarak, BİT entegrasyonunda ön plana çıkan uygulamaları belirlenmiştir. Ayrıca ülkelerin BİT entegrasyon çalışmaları ile Türkiye’de yapılan uygulamalar kıyaslanarak bu çalışmaların PISA sonuçlarına etkisiyle ilgili çıkarımlarda bulunulmuştur.

Keywords

Asya-Pasifik ülkeleri, PISA, BİT entegrasyonu, Eğitim politikaları

Lessons from K-12 Education in Asia-Pacific Countries Successful in the PISA: ICT Integration Dimension

Abstract

This research aims to examine the integration of Information and Communication Technologies (ICT) into the instructional settings in Asia-Pacific countries and states, ranking among the Top 10 in the PISA test. PISA is an OECD’s assessment tool which is applied every three years to measure 15-year-olds’ ability to use their knowledge in mathematics, science, and reading. PISA was first held in 2000, and it has been observed an increasing number of Asia-Pacific countries and states in the Top 10 over the years. Nowadays, one focus of national education systems is on educational technologies and their impact on teaching processes. Therefore, this study focuses on studies regarding the ICT integration of countries in the Asia-Pacific region and their effects on student performance in the PISA test. The document analysis method was used to examine PISA results and reports, OECD reports, ICT integration projects, and studies on PISA. Successful ICT integration activities of Asia-Pacific countries and states were determined by comparing their efforts for ICT integration across countries. Additionally, studies on ICT integration of the Asia-Pacific countries were compared with the studies conducted in Turkey and inferences were made about the effect of ICT integration studies on the outcomes of PISA.

Keywords

Asia-Pacific countries, PISA, ICT integration, Education policies

References

• Akbaba Altun, S. (2006). Complexity of Integrating Computer Technologies into Education in Turkey. Educational Technology & Society, 9(1),176-187. Erişim adresi: https://www.jstor.org/
• Aşkar, P. ve Olkun, S., (2005). PISA 2003 Sonuçları Açısından Okullarda Bilgi ve İletişim Teknolojileri Kullanımı. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 19, 15-34. Erişim adresi: https://www.ebsco.com/
• Aydın, A., Selvitopu, A. ve Kaya, M. (2018). Eğitime Yapılan Yatırımlar ve PISA 2015 Sonuçları Karşılaştırmalı Bir İnceleme. İlköğretim Online, 17(3), 1283-1301. Erişim adresi: https://www.ilkogretim-online.org/
• Aydoğdu İskenderoğlu, T. ve Baki, A. (2011). İlköğretim 8. Sınıf Matematik Ders Kitabındaki Soruların PISA Matematik Yeterlik Düzeylerine Göre Sınıflandırılması. Eğitim ve Bilim, 36(161), 287-301. Erişim adresi: http://egitimvebilim.ted.org.tr/index.php/EB
• Alessi, S.M. ve Shih, Y.F. (1989). The growth of computer-assisted instruction in Taiwan schools. Computers and Education, 13(4), 337-341. doi: 10.1016/0360-1315(89)90049-3 Bakioğlu, A. ve Baltacı, R. (2019). Çin’de Eğitim. Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.
• Bayrakçı, M. (2005). Ders kitapları konusu ve ilköğretimde ücretsiz ders kitabı dağıtımı projesi. Milli Eğitim Dergisi, 165, 7-20. Erişim adresi: https://dhgm.meb.gov.tr/
• Beijing Education Bureau. (2006). The 11th municipal plan of school education from 2006 to 2010. Erişim adresi: http://www.gov.cn/test/2006-02/07/content_180521.htm.
• Beijing Education Bureau. (2015). Beijing initiated the project of enhancing K-12 in-service teachers’ competency in infusing ICT into education. Erişim adresi: http://www.moe.edu.cn/publicfiles/business/htmlfiles/moe/s5147/201505/187734.html.
• Bober, M. J. (2002). Technology integration: The difficulties inherent in measuring pedagogical change. TechTrends, 46(1), 21–23. Erişim adresi: https://www.springer.com/journal/11528
• Bozkurt, B. Ü. (2014). PISA 2000’den PISA 2009’a Güney Kore’de okuma becerisinin gelişimi. Eğitim ve Bilim, 39 (173), 140-154. Erişim adresi: http://213.14.10.181/index.php/EB/article/view/1949
• Bowen, G. A. (2009). Document analysis as a qualitative research method. Qualitative research journal. 9(2), 27-40. doi:10.3316/QRJ0902027.
• Çakır, R. ve Yıldırım, S. (2009). What Do Computer Teachers Think About the Factors Affecting Technology Integration in Schools? Elementary Education Online, 8(3), 952-964. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/ilkonline
• Çiftçi, S. ve Özok, H. İ. (2013). Türkiye’de ve Dünya’da seçmeli dersler: PISA ve TIMSS sınavlarının etkililiği. Tanhan, F., Aslan, C. ve Taşkın, N. (Ed.), Kesintili on iki yıllık zorunlu eğitim modelinde seçmeli dersler sempozyumu (s. 112-123) içinde. Van, Türkiye: Yüzüncü Yıl Üniversitesi. Erişim adresi: https://www.yyu.edu.tr/images/files/sempozyum.pdf#page=122
• Education Manpower Bureau (1998). Information Technology for Learning in a New Era: five-year strategy 1998/99 to 2002/03. Hong Kong: Education Manpower Bureau, Hong Kong SAR. Erişim adresi: https://www.info.gov.hk/archive/consult/1998/ited-e.pdf
• Eryılmaz, S. ve Salman, Ş. (2014). Fatih projesi kapsamında yer alan öğretmen ve öğrencilerin projeden beklentileri ve bilişim teknolojileri kullanımına karşı algıları. Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırmalar Dergisi, 2(1), 46-63. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/yorumyonetim
• Fiş Erümit, S., Gedik, N. ve Göktaş, Y. (2016). Türkiye'de Öğretim Teknolojilerinin Gelişimi:1984-2015 Dönemi. K. Çağıltay ve Y. Göktaş (Ed), Öğretim Teknolojilerinin Temelleri Teoriler, Araştırmalar, Eğilimler (s. 58-79) içinde. Ankara: Pegem Akademi.
• Grzybowski, M. (2013). Educational technologies in South Korea. General and Professional Education, 2013(1), 3-9. Erişim adresi: http://genproedu.com/paper/2013-01/003-009.pdf
• Gürcan, H. (2008). Bahçeşehir Fen ve Teknoloji Lisesi Öğrencilerinin BT Yeterliliklerinin Ölçülmesi İçin Bir Model. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul.
• Göktaş, Y., Yıldırım, Z. ve Yıldırım, S. (2008). The Keys for ICT Integration in K-12 Education: Teachers' Perceptions and Usage. H. U. Journal of Education, 34(1), 127-139. Erişim adresi: http://www.efdergi.hacettepe.edu.tr/
• Hsin, S.C. (1994). The Dynamism and Flexibility of Computer Technology Implementation in the Middle Schools in a Centralized Educational System. Paper presented at the Annual Meeting of the American Educational Research Association, New Orleans, LA. Erişim adresi: https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED373776.pdf
• Huang, R. H. (2009). What digital campus should focus on? Beijing Education, 8, 6–7.
• Jang, S. (2014). Study on service models of digital textbooks in cloud computing environment for SMART education. International Journal of u-and e-Service, Science and Technology, 7(1), 73-82. Erişim adresi: http://sersc.org/journals/index.php/ijunesst
• Kanemune, S., Shirai, S. ve Tani, S. (2017). Informatics and programming education at primary and secondary schools in Japan. Olympiads in Informatics, 11(2017), 143-150. Erişim adresi: https://ioinformatics.org/page/ioi-journal/1
• Keser, H. (2011). Türkiye’de Bilgisayar Eğitiminde İlk Adim: Orta Öğretimde Bilgisayar Eğitimi İhtisas Komisyonu Raporu. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 1(2), 83-94. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/etku
• Kılıçaslan, H. ve Yavuz, H. (2019). PISA Sonuçları ile Türkiye’de Eğitim Harcamaları İlişkisi. Bilgi Sosyal Bilimler Dergisi, 21(2), 296-319. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/bilgisosyal
• Kim, T., Cho, J. Y. ve Lee, B. G. (2012). Evolution to smart learning in public education: a case study of Korean public education. T. Ley ve diğerleri (Ed), Proceedings of IFIP International Federation for Information Processing 2013 (s. 170-178) içinde. Berlin, Heidelberg: Springer.
• Koh, T. S. ve Lee, S. C. (2008). Digital Skills and Education: Singapore’s ICT Masterplanning for the School Sector. In S. K. Lee, C. B. Goh, B. Fredriksen, & J. P. Tan (Eds.), Toward a better future: Education and training for economic development in Singapore since 1965 (pp. 167–190). Washington, DC: The World Bank.
• Kong, S. C., Chan, T.-W., Huang, R. ve Cheah, H. M. (2014). A review of e-Learning policy in school education in Singapore, Hong Kong, Taiwan, and Beijing: Implications to future policy planning. Journal of Computers in Education, 1(2), 187–212. Erişim adresi: h https://www.springer.com/journal/40692
• Kong, S. C., Looi, C. K., Chan, T. W. ve Huang, R. (2017). Teacher development in Singapore, Hong Kong, Taiwan, and Beijing for e-Learning in school education. Journal of Computers in Education, 4(1), 5-25. doi: 10.1007/s40692-016-0062-5
• Küpçüoğlu, E. (2008). Bilişim teknolojilerinin temelleri: eğitimin ortaöğretimde interaktif yöntemlerle verilmesi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul.
• Lim, C. ve Kye, B. (2019). Classroom Revolution through SMART Education in the Republic of Korea. Paris United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. Erişim adresi: https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000366729
• Luke, A., Freebody, P., Lau, S. ve Gopinathan, S. (2005). Towards research-based innovation and reform: Singapore schooling in transition. Asia Pacific Journal of Education, 25(1), 5-28. doi: 10.1080/02188790500032467
• Mau, S. (1988). The research and diffusion of computer-assisted instruction. Bulletin of the National Institute of Educational Materials, 14, 277–286. Erişim adresi: https://nie.edu.sg/about-us/publication/
• Milli Eğitim Bakanlığı (2005). 2006 Malî Yılı Bütçesine İlişkin Rapor. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
• Milli Eğitim Bakanlığı (2011). PISA TÜRKİYE, Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü. Erişim adresi: http://pisa.meb.gov.tr/wp-content/uploads/2013/07/PISA-kitab%C4%B1.pdf
• Milli Eğitim Bakanlığı (2012). FATİH, Eğitimde Geleceğe Açılan Kapı. Erişim adresi: http://fatihprojesi.meb.gov.tr/
• Milli Eğitim Bakanlığı (2020a). FATİH Projesi. Erişim adresi: http://fatihprojesi.meb.gov.tr/
• Milli Eğitim Bakanlığı (2020b.) Türkiye, Koronavirüs Salgınında Ulusal Çapta Uzaktan Eğitim Veren 2 Ülkeden Biri. Erişim adresi: http://www.meb.gov.tr/turkiye-koronavirus-salgininda-ulusal-capta-uzaktan-egitim-veren-2-ulkeden-biri/haber/20618/tr
• Ministry of Education, Republic of China-Taiwan (1996). Ministry of Education Republic of China (Taiwan). Educational technology in Taiwan: Current and future, Ministry of Education in Taiwan, Taipei.
• Ministry of Education, Republic of China-Taiwan (1998). Ministry of Education Republic of China (Taiwan). Educational technology curriculums, Ministry of Education in Taiwan, Taipei.
• Naito, S. ve Hausman, B. (2005). Information and communications technology in Japan. A general overview of the current Japanese initiatives and trends in the area of ICT. Erişim adresi: http://www.vinnova.se/upload/EPiStorePDF/vr-05-04.pdf
• Organisation for Economic Co-operation and Development (2009). PISA 2009 assessment framework, Retrieved December 12, 2019, from http://www.oecd.org/dataoecd/11/40/44455820.pdf.
• Organisation for Economic Co-operation and Development (2012a). PISA 2012 Results in Focus What 15-year-olds know and what they can do with what they know. Retrieved May 7, 2020 from https://www.oecd.org/pisa/keyfindings/pisa-2012-results-overview.pdf
• Organisation for Economic Co-operation and Development (2012b). Lessons from PISA for Japan, Strong Performers and Successful Reformers in Education, OECD Publishing. Erişim adresi: http://dx.doi.org/10.1787/9789264118539-en
• Organisation for Economic Co-operation and Development (2018). Education at a Glance 2018: OECD Indicators, Paris: OECD Publishing. Erişim adresi: https://doi.org/10.1787/eag-2018-en.
• Özdemir, S. (2010). To Err is Human, But to Persist İs Diabolical: Loss of Organizational Memory and E-Learning Projects. Computers & Education, 55(1), 101-108. Erişim adresi: https://www.journals.elsevier.com/computers-and-education
• Özekicioğlu, H. ve Kılıç, C. (2017). Küresel ekonomi çağında Çin ve Hindistan. İktisat politikası araştırmaları dergisi, 4(2), 19-34. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/330038
• Özkan, M., Özkan, Y. Ö. ve Güvendir, M. A. (2019). Türkiye ve Singapur Okullarının Öğretmenlerin Mesleki Gelişimleri ve Öğrenimi Aksatan Öğretmen Davranışları Açısından İncelenmesi. Eğitim ve Bilim, 44(198). Erişim adresi: http://egitimvebilim.ted.org.tr/index.php/EB
• Prais, S.J. (2004). Cautions on OECD’s Recent Educational Survey (PISA): Rejoinder to OECD’s Response. Oxford Review of Education, 30(4), 569-573. doi: 10.1080/0305498042000303017
• Skryabin, M., Zhang, J., Liu, L. ve Zhang, D. (2015). How the ICT development level and usage influence student achievement in reading, mathematics, and science? Computers & Education, 85, 49-58. doi: 10.1016/j.compedu.2015.02.004
• Singapore Educational Technology Division (2008). 3rd Masterplan for ICT in education. Erişim adresi: http://ictconnection.moe.edu.sg/cos/o.x?c=/ictconnection/pagetree&func=view&rid=665.
• Singapore Educational Technology Division (2016). 4th Masterplan for ICT in education. Erişim adresi: https://ictconnection.moe.edu.sg/Masterplan-4/vision-and-goals
• Starateji ve Bütçe Başkanlığı (2019). Yedinici Beş Yıllık Kalkınma Planı (1996-2000). Erişim adresi: https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/11/Yedinci-Be%C5%9F-Y%C4%B1ll%C4%B1k-Kalk%C4%B1nma-Plan%C4%B1-1996-2000%E2%80%8B.pdf
• Tanrısevdi, F. ve Kıral, B. (2018). Çin ve Türk Eğitim Sisteminin Karşılaştırılması. Çağdaş Yönetim Bilimleri Dergisi, 5(3), 223-240. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/cybd
• Tayvan (15 Ocak, 2021). Vikipedi. Erişim adresi: https://tr.wikipedia.org/wiki/Tayvan
• Topu, F. B. (2010). Bilişim teknolojileri öğretmenlerinin okullarındaki rolleri, beklentiler ve karşılaşılan problemler: Erzurum ili örneği. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Universitesi, Erzurum.
• Tygret, J.A. (2017). The influence of student teachers on student achievement: A case study of teacher perspectives. Teaching and Teacher Education: An International Journal of Research and Studies, 66(1), 117-126. doi: 10.1016/j.tate.2017.04.005
• Usa, C. H. T. ve Twu, H. L. (2002). Educational technology in Taiwan. Educational Media International, 39(2), 153-164. doi: 10.1080/09523980210153444
• UNESCO (2008). Strategy framework for promoting ICT literacy in the Asia-Pacific region, UNESCO Bangkok
• Communication and Information Unit. Erişim adresi: https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000162157_eng
• Usluel, Y., Kuskaya-Mumcu, F. ve Demiraslan, Y. (2007). ICT in teaching-learning process: Teachers’ views on the integration of ICT and on the perceived obstacles to this integration. Hacettepe University Journal of Education, 32, 164-179. Erişim adresi: http://www.efdergi.hacettepe.edu.tr/
• Uşun, S. (2004). Undergraduate Students Attitudes on the Use of Computers in Education. Turkish Online Journal of Educational Technology-TOJET, 3(2), 62-70. Erişim adresi: http://www.tojet.net/
• Wong, E. M. ve Li, S. C. (2006). Is ICT a lever for educational change? A study of the impact of ICT implementation on teaching and learning in Hong Kong. Informatics in Education, 5(2), 317-329. Erişim adresi: https://infedu.vu.lt/journal/INFEDU
• Wu, D. (2014). An introduction to ICT in education in China. R. Huang ve diğerleri. (Ed), ICT in Education in Global Context (s. 65-84) içinde. Berlin, Heidelberg: Springer.
• Vallance, M. (2008). Beyond policy: Strategic actions to support ICT integration in Japanese schools. Australasian Journal of Educational Technology, 24(3). doi: 10.14742/ajet.1209
• Vogt, F. ve Rogalla, M. (2009). Developing adaptive teaching competency through coaching. Teaching and Teacher Education, 25(8), 1051-1060. doi: 10.1016/j.tate.2009.04.002
• Yardımcıoğlu, F. ve T. Gürdal (2012). Türkiye’de Eğitimin Niteliğinin OECD ve AB Ülkeleri İle Karşılaştırmalı Bir Analizi. Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar, 49(570), 35-50. Erişim adresi: http://www.ekonomikyorumlar.com.tr/
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldız, T. (2008). Öğretmenler İçin İnteraktif Test Geliştirme Platformu. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul.
• Yiğit, A. M. (2013). Teachers' attitudes towards the "dyned" in primary education in Turkey. Journal of Educational & Instructional Studies in the World, 3(3), 56-65. Erişim adresi: http://wjeis.org
• Zhu, Z., Gu, X, Collis, B. ve Moonen, J. (2011). Use of ICT in Chinese schools: Striving for educational quality and equality. Educational Technology, 51(3), 32-37. Erişim adresi: https://www.jstor.org/