BibTex RIS Kaynak Göster

Turkish Language Teacher Candidates' Opinions on the Functionality of Field Courses

Yıl 2011, Cilt: 1 Sayı: 1, 32 - 43, 25.10.2011

Öz

The purpose of the present study is to evaluate the inefficiencies of the “field courses” of Turkish Language Education Graduate Programme which has been renewed in 2006 in the dimensions of “functionality, process, content, material and theory-practice distribution” based on the views of
Turkish Language candidate teachers. It is a quantitative designed descriptive research. The population of the research has comprised of 116 candidate teachers who have been attending to 12 universities' Turkish Language Education Departments in the spring semester of 2010-2011
education year. A semi-structured questionnaire including 5 open-ended questions was used as data collection tool for the study. Data of the research was analyzed by descriptive analysis technique and obtained values were presented by frequency and percentage. According to the results of the research, the most significant inefficiencies of “field courses” in the dimensions of functionality, process, content, material and theory-practice distribution can be summarized as: “insufficient knowledge (content) towards the profession (%44, 8)”, “low quality education (%44, 8)”, “containing too much details (%34, 5)”, “insufficiency of material quantity and variety (%49, 1), “insufficiency of practical content (%52, 6)”.

Kaynakça

  • Aşkın S. (2002). Türkiye Cumhuriyetinde Yazı ve Dil İnkılâbı, Türk Dili (609), 485.
  • Büyükkaragöz, S. (1987). Genel Ortaöğretime Öğretmen Yetiştiren Yükseköğretim Kurumları Programlarının Dünü ve Bugünü. Öğretmen Yetiştiren Yükseköğretim Kurumlarının Dünü, Bugünü, Geleceği Sempozyumu Tebliğler (8-11 Haziran 1987). Ankara: Gazi Üniversitesi Yayınları, 341-355.
  • Cemiloğlu, M. (2005), Yeniden Yapılandırma Çerçevesinde Türkçe Programı ve Uludağ Üniversitesi, Eğitim Fakültelerinde Yeniden Yapılandırmanın Sonuçları ve Öğretmen Yetiştirme Sempozyumu 22-24 Eylül 2005, Ankara: Gazi Üniversitesi Yayınlar.
  • Çifci, M. (2011). Türkçe Öğretmeni Yetiştirme Programı Sorunu, Turkish Studies, 6, (1), 399- 405.
  • Çoban, A. (1999). Öğretmen Yetiştiren Kurumların Tarihî Gelişimi. Cumhuriyet Döneminde Eğitim II. Ankara: Millî Eğitim Basımevi, 186-197.
  • Durukan. E. ve Maden S. (2011). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Türkçe Öğretmenliği Lisans Programına Yönelik Görüşleri, Kastamonu Eğitim Dergisi, 19, (2), 555-566.
  • Gerger, Y. (1986). Öğretmen Yetiştirmenin Planlanması. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
  • Güzel, A. (2003). Türkçenin Eğitimi-Öğretimi Bölümlerinde Kurulması Gerekli Görülen Anabilim Dalları Hakkında Yeni Projelerimiz. Türkiyat Araştırmaları Dergisi. Konya: Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, (13), 63-86.
  • Güzel, A. (2003b). Eğitim Fakültelerinde Türkçe Öğretmenliği Bölümünün Kuruluşu ve Hedefleri. Türklük Bilimi Araştırmaları, Türkçenin Öğretimi Özel Sayısı, (13), 7- 17.
  • MEB. (1961). Öğretmen Yetiştirme Komitesi Raporu ve On Yıllık Plan. İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
  • Oğuzkan, F. (1964). Ortaöğretime Öğretmen Yetiştiren Kurumlara Genel Bir Bakış. Eğitim Dünyası, (19-4), 21-27.
  • ÖSYM. (2005). 2005 Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Sistemi Yükseköğretim Programları ve Kontenjanları Kılavuzu. Ankara.
  • Özbay, M. (2005). Türkçe Eğitimi Bölümleri İçin Lisans Programı Önerisi, Eğitim Fakültelerinde Yeniden Yapılandırmanın Sonuçları ve Öğretmen Yetiştirme Sempozyumu 22-24 Eylül 2005, Ankara: Gazi Üniversitesi Yayınları.
  • Özbay, M. (2010). Türkçe Öğretimi Yazıları, Ankara: Öncü Kitap.
  • Özkan B. (2010). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Alan ve Meslek Bilgisi Derslerine Yönelik Tutumları Ölçeği. Mersin Üniversitesi. Türkçe Eğitimi Bölümü.
  • Özkan, B. ve Şahbaz N.K. (2010). “Türkçe Öğretmeni Adaylarının Görüşlerine Göre Türkçe Eğitimi Lisans Programı” Uluslararası Yükseköğretim Kongresi: Yeni Yönelişler ve Sorunlar (UYK-2011)" Kongresi, 27-29 Mayıs 2011, İstanbul: T.C. Yükseköğretim Kurulu.
  • Uçgun, D. (2006). Cumhuriyet Döneminde Türkçe Öğretmenlerinin Yetiştirilmesi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı Yayımlanmamış Doktora Tezi.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (5. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • YÖK. (1998a). Eğitim Fakülteleri Öğretmen Yetiştirme Programlarının Yeniden Düzenlenmesi. Ankara: Yükseköğretim Kurulu Yayınları.
  • YÖK. (1998b). Eğitim Fakültesi Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları. Ankara: Yükseköğretim Kurulu Yayınları.
  • YÖK. (2005). Eğitim Fakültesi Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları, , Ankara: Yüksek Öğretim Kurulu Yayınları.
  • Yüksel, S. (2004). “Tezsiz Yüksek Lisans Programının Öğrencilerin Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Tutumlarına Etkisi”. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 17 (2), ss.(355-379).

Türkçe Öğretmeni Adaylarının Alan Derslerinin İşlevselliğine Yönelik Görüşleri

Yıl 2011, Cilt: 1 Sayı: 1, 32 - 43, 25.10.2011

Öz

2006 yılında yenilenen Türkçe eğitimi lisans programındaki ‘alan bilgisi’ derslerinde, ‘işlevsellik, işleyiş, içerik, materyal ve teori-uygulama dağılımları’ boyutlarında görülen yetersizlikleri Türkçe öğretmeni adaylarının görüşleri çerçevesinde değerlendirmek amacıyla yapılan bu çalışma, nicel modelde desenlenmiş betimsel bir araştırmadır. Araştırma 20102011 eğitim öğretim bahar yarıyılında 12 üniversitenin Türkçe Eğitimi Bölümünde öğrenim gören 116 öğretmen adayı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak 5 adet açık uçlu sorudan oluşan yarı yapılandırılmış bir anket formu kullanılmıştır. Araştırma verileri betimsel analiz tekniği ile analiz edilmiş, elde edilen değerler frekans ve yüzde analizleri ile sunulmuştur. Araştırma sonuçlarına göre, ‘alan bilgisi’ derslerinde işlevsellik, işleyiş, içerik, materyal ve teori-uygulama dağılımları’ boyutunda en belirgin yetersizlikler: “Mesleğe yönelik bilgilerin (içeriğin) yeterince verilmemesi (%44,8)”, “düşük nitelikte eğitim (%44,8)”, “çok fazla ayrıntı içermesi (%34,5)” “materyal (kaynak) sayısının ve çeşitliliğinin yetersizliği (%49,1)” “uygulamalı içeriğin yetersizliği (%52,6)” şeklinde özetlenebilir

Kaynakça

  • Aşkın S. (2002). Türkiye Cumhuriyetinde Yazı ve Dil İnkılâbı, Türk Dili (609), 485.
  • Büyükkaragöz, S. (1987). Genel Ortaöğretime Öğretmen Yetiştiren Yükseköğretim Kurumları Programlarının Dünü ve Bugünü. Öğretmen Yetiştiren Yükseköğretim Kurumlarının Dünü, Bugünü, Geleceği Sempozyumu Tebliğler (8-11 Haziran 1987). Ankara: Gazi Üniversitesi Yayınları, 341-355.
  • Cemiloğlu, M. (2005), Yeniden Yapılandırma Çerçevesinde Türkçe Programı ve Uludağ Üniversitesi, Eğitim Fakültelerinde Yeniden Yapılandırmanın Sonuçları ve Öğretmen Yetiştirme Sempozyumu 22-24 Eylül 2005, Ankara: Gazi Üniversitesi Yayınlar.
  • Çifci, M. (2011). Türkçe Öğretmeni Yetiştirme Programı Sorunu, Turkish Studies, 6, (1), 399- 405.
  • Çoban, A. (1999). Öğretmen Yetiştiren Kurumların Tarihî Gelişimi. Cumhuriyet Döneminde Eğitim II. Ankara: Millî Eğitim Basımevi, 186-197.
  • Durukan. E. ve Maden S. (2011). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Türkçe Öğretmenliği Lisans Programına Yönelik Görüşleri, Kastamonu Eğitim Dergisi, 19, (2), 555-566.
  • Gerger, Y. (1986). Öğretmen Yetiştirmenin Planlanması. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
  • Güzel, A. (2003). Türkçenin Eğitimi-Öğretimi Bölümlerinde Kurulması Gerekli Görülen Anabilim Dalları Hakkında Yeni Projelerimiz. Türkiyat Araştırmaları Dergisi. Konya: Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, (13), 63-86.
  • Güzel, A. (2003b). Eğitim Fakültelerinde Türkçe Öğretmenliği Bölümünün Kuruluşu ve Hedefleri. Türklük Bilimi Araştırmaları, Türkçenin Öğretimi Özel Sayısı, (13), 7- 17.
  • MEB. (1961). Öğretmen Yetiştirme Komitesi Raporu ve On Yıllık Plan. İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
  • Oğuzkan, F. (1964). Ortaöğretime Öğretmen Yetiştiren Kurumlara Genel Bir Bakış. Eğitim Dünyası, (19-4), 21-27.
  • ÖSYM. (2005). 2005 Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Sistemi Yükseköğretim Programları ve Kontenjanları Kılavuzu. Ankara.
  • Özbay, M. (2005). Türkçe Eğitimi Bölümleri İçin Lisans Programı Önerisi, Eğitim Fakültelerinde Yeniden Yapılandırmanın Sonuçları ve Öğretmen Yetiştirme Sempozyumu 22-24 Eylül 2005, Ankara: Gazi Üniversitesi Yayınları.
  • Özbay, M. (2010). Türkçe Öğretimi Yazıları, Ankara: Öncü Kitap.
  • Özkan B. (2010). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Alan ve Meslek Bilgisi Derslerine Yönelik Tutumları Ölçeği. Mersin Üniversitesi. Türkçe Eğitimi Bölümü.
  • Özkan, B. ve Şahbaz N.K. (2010). “Türkçe Öğretmeni Adaylarının Görüşlerine Göre Türkçe Eğitimi Lisans Programı” Uluslararası Yükseköğretim Kongresi: Yeni Yönelişler ve Sorunlar (UYK-2011)" Kongresi, 27-29 Mayıs 2011, İstanbul: T.C. Yükseköğretim Kurulu.
  • Uçgun, D. (2006). Cumhuriyet Döneminde Türkçe Öğretmenlerinin Yetiştirilmesi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı Yayımlanmamış Doktora Tezi.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (5. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • YÖK. (1998a). Eğitim Fakülteleri Öğretmen Yetiştirme Programlarının Yeniden Düzenlenmesi. Ankara: Yükseköğretim Kurulu Yayınları.
  • YÖK. (1998b). Eğitim Fakültesi Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları. Ankara: Yükseköğretim Kurulu Yayınları.
  • YÖK. (2005). Eğitim Fakültesi Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları, , Ankara: Yüksek Öğretim Kurulu Yayınları.
  • Yüksel, S. (2004). “Tezsiz Yüksek Lisans Programının Öğrencilerin Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Tutumlarına Etkisi”. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 17 (2), ss.(355-379).
Toplam 22 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Bülent Özkan

Namık Şahbaz

Yayımlanma Tarihi 25 Ekim 2011
Yayımlandığı Sayı Yıl 2011 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Özkan, B., & Şahbaz, N. (2011). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Alan Derslerinin İşlevselliğine Yönelik Görüşleri. Sakarya University Journal of Education, 1(1), 32-43. https://doi.org/10.19126/suje.70516