STRATEJİK YÖNETİMİN GELİŞİM SÜRECİ VE STRATEJİK YÖNETİME DAİR LİTERATÜRDEKİ GÜNCEL ARAŞTIRMA KONULARININ SINIFLANDIRILMASI

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 2, 61 - 84, 30.09.2018

Murat Çubukçu

Öz

Bu çalışmanın amacı, günümüzün yoğun rekabet ortamında
daha da önemli hale gelen strateji ve stratejik yönetim düşüncesinin gelişimini
ve günümüzdeki stratejik yönetim konularındaki araştırma konularının yönünü ortaya
koymaktır. Bu çerçevede çalışmamızda konuyu geniş ve derin bir bakış açısı ile
irdeleyerek, yorum yapma ve yeni sentezlere ulaşmak için literatür incelemesi
yapılmıştır. Makale konusu ile ilgili kaynakların gözden geçirilmesi, görüşler,
tutumlar ve betimlemelerin bulunması sağlanmıştır. Bu makalemizde, geçmişten
günümüze stratejik yönetim düşüncesinin ve felsefesinin öncüleri ve tarihsel
gelişim süreci, günümüze kadar ortaya çıkan stratejik yönetim okulları ve
araştırma konuları literatür taraması ile ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Çalışmamızda, stratejik yönetim düşüncesinin sağladığı ilerleme ve gelişmeler incelenmiştir.
Yapılan literatür taraması sonucunda, öncelikle stratejik yönetimin bir
bağımsız bilim dalı olarak bilimleşme sürecinin 1980’lerde başladığı,
1990’larda bilimselliğin sorgulandığı, 2000’lerde disiplinleşme tartışmaları,
2010’larda toparlayıcı kuram arayışları olduğu görülmüştür.  Günümüzdeki stratejik yönetim
araştırmalarının yönünün tespitine yönelik, akademik makalelerde yer alan
stratejik yönetime dair araştırma konularının tespiti ve listelenmesi
sağlanmıştır. Literatür taraması yöntemiyle stratejik yönetim araştırmalarına
konu edinen araştırmaların temel, içerik, süreç, bilişsel ve bağlamsal
araştırmalar olarak sınıflandırıldığı sonucuna ulaşılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Strateji, Stratejik Yönetim, Stratejik Yönetim Süreci, Araştırma Konularının Sınıflandırılması, Literatür Taraması

Kaynakça

• Akgemci, T. ve Güleş, H.K. (2010). İşletmelerde Stratejik Yönetim. 2. Baskı. Ankara: Gazi Kitapevi.
• Akgemci, T. (2013). Stratejik Yönetim, 3. Baskı. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Ansoff, I., Declerck, R.P. ve Hayes, R.L. (1976). From Strategic Planning To Strategic Management, Wiley & Sons, London.
• Barca, M. (2005). Stratejik Yönetim Düşüncesinin Evrimi: Bilimsel Bir Disiplin Oluşum Hikâyesi, Yönetim Araştırmaları Dergisi, C. 5, S. 1, Mart, 7–38.
• Barca, M. (2009). Stratejik Yönetim Düşüncesinin Gelişimi, ASOMEDYA: Ankara Sanayi Odası Aylık Yayın Organı, Nisan/Mayıs/Haziran, ss.34–52.
• Barca, M. ve Hızıroğlu, M. (2009). 2000’li Yıllarda Türkiye’de Stratejik Yönetim Alanının Entellektüel Yapısı, Eşkişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, C. 4, S. 1, Nisan, 113–148.
• Barney, J.B. (1991). Firm Resources and Sustained Competitive Advantage, Journal of Management, 17(1), s. 99-120.
• Barutçugil, İ. (2013). Stratejik Yönetim. 1. Baskı. İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
• Braam, J.M. ve Nıjssen, E.J. (2004). Performance Effects of Using the Balanced Scorecard: A Note on the Dutch Experience. Long Range Planning, Vol. 37, pp.335–349.
• Bryson, J.M. (2011). Strategic Planning for Public and Nonprofit Organizations, 4. Edition, Jossey-Bass Publishers, San Francisco.
• Çetin, Ç.K. ve Çaylan, D.Ö. (2015). “Stratejik Yönetim Yazınının Entelektüel Yapısında Değişim”, Atatürk Üniv. İİBF Dergisi, Cilt: 29, Sayı: 1, 10–120.
• Çomaklı, Ş.E., Ekici, K.M. ve T.Z. Şahım. (2007). Geleceği Planlamada Stratejik Yönetim. 1. Baskı. Ankara: A-C Yayınevi.
• Domenec, M. ve Guillen M. (2006). The Intellectual Evolution Of Strategic Management And Its Relationship With Ethiccs And Social Responsibility, Working Paper No: 658, IESE Business School-Universty Of Navara, October, ss. 1-22.
• Duman, Ş.A., Kalemci, A.R. ve Çakar, M. (2005). Türkiye’de Stratejik Yönetim Alanının Kapsamını Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma, Yönetim Araştırmaları Dergisi, Cilt 5, Sayı 1, ss. 57-72.
• Eryılmaz, M.E. (2016). Bir Araştırmacının Naçizane Gözlemleri: İlgili Dergilerin Editör ve Hakemleri Stratejik Yönetim Alanı Yazarlarından Ne Beklerler?, Turkish Journal of Management, Vol 1, No 1, ss. 9-22.
• Hamel, G. ve Prahalad, C.K. (1989). Strategic Intent, Harvard Business Review, Vol 83, NO 7/8, pp.148–161.
• Hamel, G. ve Prahalad, C.K. (1990). The Core Competence of the Corporation, Harvard Business Review, Vol 68, No 3, pp.79–91.
• Hannan, M.T. ve Freeman, J. (1977). The Population Ecology of Organizations, American Journal of Sociology, Vol. 82, No. 5, pp.929-964.
• Hussey, D. (1998). Strategic Management: From Theory to Implementation, 4.Edt., Butterworth Heinemann, Oxford.
• Köseoğlu, M.A., Karayormuk, K. ve M. Barca. (2013). Stratejik Yönetim Literatüründe İş Etiğinin Örüntüsü Nasıl Gelişiyor? Türkiye’deki Akademik Çalışmalar Üzerine Bir Araştırma, İş Ahlakı Dergisi, Turkish Journal of Business Ethics, Mayıs, Vol. 6, No. 1, ss. 79-110.
• Mintzberg, H., Quinn, J.B. ve Ghoshal, S. (1995). The Strategy Process, European Edition, Prentice Hall, London.
• Mintzberg, H., Ahlstrand, B. ve Lampel, J. (1998). Strategy Safari: A Guided Tourthrough The Wilds Of Strategic Management, The Free Press, New York.
• Mütercimler, E. (2011). Geleceği Yönetmek ve Kazanmak İçin Stratejik Düşünme. 5. Baskı. İstanbul: Alfa Yayınları.
• Öğülmüş, S. (1991). İçerik çözümlemesi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Vol. 24, No 1, ss. 213-228.
• Özdemirci, A. (2011). Stratejik Liderlik ve Örgütsel Uyumlanma, 1. b., Beta Basım, İstanbul.
• Pamuk, G., Erkut, H. v.d. (1997). Stratejik Yönetim ve Senaryo Tekniği, 1. b., İrfan Yayımcılık, İstanbul.
• Pennings, J.M., Hinings, C.R., Hickson, D.J. ve Schneck, R.E. (1974). Structural Conditions of Intra Organizational Power, Administrative Science Quarterly, Vol. 19, No. 1, March, pp.22-44.
• Porter, M.E. (1998). Competitive Advantage: Creating and Sustaining Superior Performance - With a New Introduction , The Free Press. New York.
• Robbins, S.P. (1990). Organization Theory: Structures, Designs and Applications, 3. Ed., Prentice-Hall, International Editions, USA.
• Saklı, A.R. (2012). Stratejik Kurumsal Yönetişim. 1. Baskı. Ankara: Nobel Kitap.
• Sarvan, F., Arıcı, E. D., Özen, J., Özdemir, B. ve İçigen, E. T. (2003). On Stratejik Yönetim Okulu: Biçimleşme Okulunun Bütünleştirici Çerçevesi, Akdeniz İİBF Dergisi, S. 6, 73–122.
• Senge, P. (1990). The Fifth Discipline, Doubleday, New York.
• Tümer, S. (1993). Neden Stratejik Yönetim, Verimlilik Dergisi, Milli Prodüktivite Merkezi Yayını, 1, Ankara, ss.99–118.
• Üsdiken, B. ve Çetin, D. (2001). From Betriebswirtsschaftslehre to Human Relations: Turkish Management Literature Before and After the Second World War, Business History, Vol. 43, No. 2, pp. 99-124.
• Venkatraman, N., Camillus, J.C. (1984). Exploring the Concept of Fit in Strategic Management, Academy of Management Review, Vol. 9, No 3, pp.513-525.
• West, G.P. ve Bamford, C.E. (2010). Strategy: Sustainable Advantage and Performance, International Ed., South-Western, Canada.
• Wing, R.L. (1995). Strateji Sanatı, 1.b., Çev. Mehmet Sami DENKER – Sharifah M. ALSAGOFF, Ezgi Kitabevi, İstanbul.
• Venkatraman, N. (1989). The Concept of Fit in Strategy Research: Toward Verbal and Statistical Correspondence, Academy of Management Review, Vol 14, No 3, pp.423-444.
• Yeniçeri, Ö. ve İnce, M. (2005). Bilgi Yönetim Stratejileri ve Girişimcilik, 1.b., IQ Yayınları, İstanbul.
• Yeniçeri, Ö. (2006). Liderlerin Stratejik Sorumlulukları, Yönetimde Yeni Yaklaşımlar, IQ Yayıncılık, İstanbul.
• Yüzbaşıoğlu, N. (2004). 2000’li Yıllarda Strateji ve Planlama, 1. Baskı. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Zajac, E.J., Kraatz, M.S. ve Bresser, R.K.F. (2000). Modeling The Dynamics Of Strategic Fit: A Normative Approach To Strategic Change, Strategic Management Journal, April, Vol. 21, No 4, pp.429-453.