Osmanlı İmparatorluğu’nun İslami ilimlere sağladığı önemli katkılara rağmen, onun Batı Afrika’daki ilmî etkisi genellikle göz ardı edilmiştir. Bu araştırma, 19. yüzyıl Sokoto Devleti alimi Abdullah b. Fûdî’nin (ö. 1245/1829) Ziyâ’ü’t-te’vîl adlı eseri ile 15. yüzyılın önde gelen Osmanlı Şeyhülislamlarından Molla Güranî’nin (ö. 893/1488) Gâyetü’l-emânî adlı eseri arasındaki ilişkiyi ortaya koymayı amaçlamıştır. Kendi dönemlerinde siyasi roller üstlenen bu iki alimin kaleme aldıkları eserler üzerine birçok çalışma yapılmış olmasına rağmen, eserlerinin kesişme noktalarına daha fazla dikkat edilmesi gerekmektedir. Bu çalışmada içerik analizi, tematik analiz ve karşılaştırmalı analizler kullanılarak, Molla Güranî’nin eserinin İbn Fûdî’nin eserinin içeriği ve metodolojisinin oluşumundaki rolü araştırılmıştır. Eserlerin çeşitli temalar çerçevesinde incelenmesi sonucunda, İbn Fûdî’nin Molla Güranî’nin tefsirlerinden büyük ölçüde yararlandığı ve onu İbnü’l-Arabî (ö. 543/1148), Beyzâvî (ö. .685/1286) ve es-Seâ’libî (ö. 875/1471) gibi önemli müfessirler arasında zikrettiği ortaya çıkmıştır. İbn Fûdî, Molla Güranî’nin çeşitli konulardaki düşüncelerini eserine alması ile birlikte onun rivayetlere yaptığı değerlendirmelere de büyük önem vermiştir. İbn Fûdî, kendi özgün yaklaşımı ve öncelikleri nedeniyle fıkhî konularda Molla Güranî’nin ahkâm ile ilgili görüşlerine sıklıkla yer vermezken fıkıh usulü ile ilgili istinbatlarını alıntılamıştır. Kırâat konusunda ise İbn Fûdî, Molla Güranî’nin değerlendirmelerinden faydalanmış olmakla birlikte onun bilgiyi sunma şeklini benimsememiştir. Kelam konusuna gelince her iki âlimin de Eş’arî teolojik geleneğe bağlı kalması, tefsirlerinde doktrinel benzerliklere yol açmıştır. Bu bağlamda İbn Fûdî, bazen Molla Güranî’nin eserinden doğrudan alıntılar yapmıştır. Son olarak, İşarî tefsir konusunda ise her ikisi de aşırı yoruma karşı tavır göstermiş olmakla birlikte İbn Fûdî, eserine, Molla Güranî’nin yer vermediği bazı yorumları dâhil etmiştir. Ayrıca İbn Fûdî’nin Molla Güranî’nin eserini zenginliği nedeniyle değerli bir kaynak olarak gördüğü ve onu Beyzâvî gibi diğer önemli kaynaklardaki bilgileri düzeltmek için kullandığı tahmin edilmektedir. İbn Fûdî ve Molla Güranî arasındaki bu bağlantıyı ortaya koyan bu çalışma, Osmanlı tefsir geleneği ile Sokoto tefsir geleneği arasındaki kesişimi yeni bir perspektifle ele alarak tefsir tarihi alanına yeni bilgiler sunmaktadır.
Tefsir Molla Gürânî Abdullah b. Fûdî Gâyetü'l-emânî Ziyâ'ü't-te'vîl
The intellectual influence of the Ottoman Empire in West Africa has often been overlooked despite its vastness and significant contributions to Islamic studies. This study aims to shed light on this intersection by examining the relationship between Abdullah b. Fodio’s (d. 1245/1829) Ḍiyāʾ al-taʾwīl fī maʿān-al-tanzīl and Mollā al-Gūrānī’s (d. 893/1488) Ghāyat al-amānī fī tafsīr al-Kalām al-Rabbānī. Abdullah b. Fodio, a scholar of the renowned 19th-century Sokoto Caliphate, and Molla al-Gūrānī, a prominent 15th-century Ottoman Shaykh al-Islam, were both influential Qur’anic exegetes who held significant political roles during their respective periods. Despite recent studies on their individual works, the intersection between their writings demands further attention. Through content analysis, thematic analysis, and comparative analysis, this study explored the role al-Gūrānī’s work played in the formation of Ibn Fodio’s work’s content and methodology. By delving into various themes of their works, we reveal that Ibn Fodio greatly benefited from al-Gūrānī’s commentaries, considering them on par with those of renowned scholars such as Ibn al-ʿArabī (d. 543/1148), al-Bayḍāwī (d. 685/1286), and al-Thaʿālibī (d. 875/1471). Ibn Fodio’s tafsir adeptly incorporated al-Gūrānī’s perspectives across various subjects and accorded significant value to his assessments of hadith authenticity. Nevertheless, Ibn Fodio, due to his distinct approach and priorities, selectively employed al-Gūrānī’s work in matters relating to fiqh, despite citing his istinbāṭ of uṣūl al-fiqh. While Ibn Fodio benefited from al-Gūrānī’s judgments on qirāʾāt, he did not uniformly adopt his approach. Both scholars adhered to the Ashʿarī theological tradition, resulting in doctrinal similarities, with Ibn Fodio occasionally directly quoting from al-Gūrānī’s work. On ishārī exegesis, while neither of them subscribed to its excessive form, Ibn Fodio included some interpretations omitted by al-Gūrānī. We speculated that Ibn Fodio sought al-Gūrānī’s work as a valuable source due to its richness, utilising it as a corrective tool for his other major sources, such as al-Bayḍāwī. By uncovering this link between Ibn Fodio and al-Gūrānī, this study contributes to the field of tafsir history, providing new insights into the intersection between the Ottoman tafsir tradition and the Sokoto tafsir tradition.
Tafsir al-Gūrānī Abdullah b. Fodio Ghāyat al-amānī Ḍiyāʾ al-taʾwīl
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Tefsir |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 27 Eylül 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2023 |
Gönderilme Tarihi | 24 Haziran 2023 |
Kabul Tarihi | 21 Eylül 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 7 Sayı: Özel Sayı |