Öz
Incorporation of plant residues by various types and numbers of tillage operations, or harvesting straw for feed and grazing stubble, are common residue management practices. Low amounts of crop residue on the soil surface can increase the potential for soil erosion and water loss by evaporation and/or runoff. This study investigated the hypothesis that practices that lower the amount of crop residue on the soil surface will also reduce available soil water, crop growth, and grain yield. The effects of no tillage (Ti) and conventional tillage (Gi) coupled with simulated intensive grazing (YO), controlled grazing (KO), and no grazing (Oz) on spring wheat (Triticum aestivum L.) in two consecutive years were investigated under rainfed conditions. In 1988, more water was stored in NG plots, whereas there was no difference in 1989. Early season growth was not affected by any of the treatments in either year. By anthesis, plants in the IG, NT plots had lower green leaf area and relative water content and had aborted more tillers than the plants in the other plots in 1988 but not in 1989. Yield in the IG plots was less than the other plots in 1988. Soil moisture at anthesis appears to be a critical factor affecting later growth and grain yield.
Öz
Hasat artığı bitki materyalinin değişik alet ve sayıda toprak işlemesi suretiyle toprağa karıştırılması, bu materyalin hayvan yemi olarak değerlendirilmek için toplanması ya da tarlada otlatılması genel olarak kullanılan anız kullanma yöntemleridir. Toprak yüzeyinde az miktarlarda bulunan bitki materyali, toprak erozyonu, evaporasyon ve/veya yüzey akışı ile olan su kayıplarını arttırabilir. Bu çalışma, toprak yüzeyinde az miktarda bitki materyali bırakan tarımsal uygulamaların toprakta biriktirilen su miktarında ve dolayısıyle bitki büyümesi ve veriminde azalmaya neden olacağı şeklindeki hipotezi test etmek amacı ile yapılmıştır. Geleneksel toprak işleme (Gi) ve toprak işlemesiz (Ti) konularının yazlık buğday (Triticum aestivum L.) büyüme ve gelişmesine olan etkileri, otlatmanın simüle edildiği yoğun (YO), kontrollü otlatma (KO) ve otlatmasız (Oz) konuları ile birlikte incelenmiştir. Deneme kuru tarım koşullarında iki yıl sürdürülmüştür. 1988 yılında Oz parsellerde daha fazla su biriktirilirken 1989 yılında fark önemli çıkmamıştır. Erken büyüme her iki yılda da herhangi bir uygulamadan etkilenmemiştir. Ancak çiçeklenme döneminde 1988 yılında YO, Ti parsellerindeki bitkiler diğerlerine nazaran daha az yeşil yaprak alanı üretmişler, daha düşük nisbi su kapsamı taşımışlar ve daha fazla kardeş kaybetmişlerdir. Dane verimleri aynı yıl YO parsellerinde diğer otlatma konu parsellerine oranla daha az olmuştur. 1989 yılında bu farklılıklar saptanmamıştır. Çiçeklenme döneminde, toprakta bulunan su miktarı daha sonraki dönemlerde bitkide meydana gelecek büyüme ve dane verimini etkileyen önemli bir faktör olarak gözlenmektedir.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 1993 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 1993 Cilt: 2 Sayı: 3 |
