Bu çalışma, 2014–2015 üretim
sezonunda yağışa dayalı şartlarda tesadüf blokları deneme desenine göre dört
tekerrürlü olarak üç lokasyonda (Diyarbakır, Ceylanpınar ve Hazro)
yürütülmüştür. Çalışmada amaç bölge şartlarına uygun, adaptasyonu yüksek, verim
ve kalitesi iyi olan genotipleri belirlemektir. İleri kademeye getirilmiş 20
yazlık ekmeklik buğday genotipi ve beş standart çeşitten oluşan genotipler;
tane verimi, hektolitre ağırlığı, bin tane ağırlığı, protein oranı ve Zeleny
sedimentasyon bakımından değerlendirilmiştir. Varyans analiz sonuçlarına göre;
genotipler arasında, tane verimi, hektolitre ağırlığı, bin tane ağırlığı ve Z.
sedimentasyon bakımından %1 düzeyinde önemli farklılıklar tespit edilmiştir.
Tane verimi 564–678 kg da-1, hektolitre ağırlığı 78.2–82.7 g,
bin tane ağırlığı 30.0–41.4 g ve Z. sedimentasyon 25.8–41.5 arasında
değişmiştir. Özellikler arası ve genotip-özellik ilişkilerini değerlendirmek
amacıyla Biplot analiz yöntemi uygulanmıştır. Biplot analiz sonuçlarına göre
tane verimi ile hektolitre ağırlığı ve bin tane ağırlığı, protein oranı ile Z.
sedimentasyon arasında önemli bir ilişki olduğu görülmüştür. Varyans analiz ve
Biplot analiz sonuçları bir arada değerlendirildiğinde tane veriminde Dinç
çeşidi ve 16 numaralı hat, hektolitre ağırlığında 7, 9, 11 bin tane ağırlığında
11, 12, 16 ve Z. sedimentasyonda 18 numaralı hat öne çıkmıştır. Elde edilen
sonuçlara göre; Dinç çeşidinin çiftçi şartlarında ekiminin yaygınlaştırılması
ve mevcut özellikler bakımından öne çıkan 7, 9, 11, 12, 16 ve 18 numaralı
hatların ıslah programlarında değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Kasım 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 26 |