Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2023, Cilt: 8 Sayı: 1, 1 - 20, 25.03.2023
https://doi.org/10.30622/tarr.1218900

Öz

Kaynakça

  • Akgemici, T. (2004). Sanayi ötesi toplum ve öğrenen organizasyonlar. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(3), 59-71.
  • Aksu, M. (2013). Meslek Lisesi Yönetici ve Öğretmenlerinin Öğrenen Örgüt Algıları. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
  • Arslan, Ş. (2014). Yönetici ve Örgütlerin Örgüt Kültürünü Algılama Düzeyleri: Söke İlçesi Örneği. Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Bal, Ö. (2011). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Okul Yöneticisi ve Öğretmenlerin Öğrenen Örgüt Olarak Okullarına İlişkin Algıları. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Başol, Ö. (2005). Havacılık Sektöründe Dönüşümcü Liderlik Tarzının Örgütsel Öğrenme Gelişimine Etkisi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Beck, M. (1990). Learning organizations-how to create them. International Journal of Manpower, 11(5), 27-33. Braham, B. J. (1998). Öğrenen bir organizasyon yaratmak. (A. Tekcan, Çev). İstanbul: Rota Yayın Yapım Tanıtım Ticaret Ltd. Şti.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32(32), 470-483.
  • Çoban, G. (2006, Yüksek Lisans Tezi Konya). Öğrenen Organizasyon ve Bankacılık Sektöründeki Uygulaması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • Dodgson, M. (1993), Organizational learning: A review of some literatures. Organizational Studies, 14(3), 375-394.
  • Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS, 3rd Edition. London: SAGE Publications Ltd.
  • Günsel, A. (2004). Bilgi Ekonomisinde Teknoloji Transferinin Bilgi Transferine Dönüşümü ve Etkin Bir Bilgi Transferi Süreci. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • Hargadon, A. B. (2002). Brokering Knowledge: Linking Learning and Innovation. Research in Organizational Behavior, 24, 41-86.
  • Inkpen, A. C., Crossan M. (1995). Believing ıs seeing: Joint ventures and organization learning. Journal of Management Studies, 32(5), 595-618.
  • Kalder (1998). Öğrenen organizasyonlar. İstanbul: Kalder Yayınları.
  • Kofman, F., Senge P. M. (1993). Communities of commitment: The heart of learning organization. Organizational Dynamics, 22(2), 5-23.
  • Mellander, K. (2008). Öğrenmenin Gücü. (S. Y. Kölay, Çev). İstanbul: Remzi Kitabevi A.Ş.
  • Öneren, M. (2008). İşletmelerde öğrenen örgütler yaklaşımı. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 163-178.
  • Özdamar, K. (2003). Modern bilimsel araştırma yöntemleri. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
  • Pınar, İ. (1999). Öğrenen organizasyonların kültürel çevresi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 28(2), 37-78.
  • Sayılır, A. (2001). Bireysel öğrenme, örgütsel öğrenme ve aralarındaki bağ. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 25, 229-243.
  • Seçkin, D. (2015). Öğrenme Engellerinin Öğrenen Örgüt Algısına Etkisi: Kamu Kuruluşlarında Bir Araştırma. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karabük.
  • Senge, P. (1993). Beşinci disiplin. (A. İldeniz ve A. Doğukan, Çev). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Srivastava, P. (2016). Flexible HR to cater to VUCA times. Global Journal of Flexible Systems Management, 17(1), 105–108.
  • Subaş, A. (2010). İlköğretim Okullarında Çalışan Sınıf ve Branş Öğretmenlerinin Öğrenen Örgütü Algılamaları. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Şahin, S. (1996). İşletmelerde Yeni yönetim felsefesi: Öğrenen organizasyonlar. Finansal Forum, 1-22.
  • Tan, F. (2014). Öğrenme, örgütlerde öğrenme, öğrenen organizasyonlar terimlerinin tanımı ve kavramsal ayırım. Business & Management Studies, 188-217.
  • Tavakol, M. & Dennick, R. (2011). Making sense of cronbach's alpha. International Journal of Medical Education, 2, 53-55.
  • Tsang, Eric W. K. (1997). Organizational learning and the learning organization: a dichotomy between descriptive and prescriptive research. Human Relations, 50(1), 73-89.
Yıl 2023, Cilt: 8 Sayı: 1, 1 - 20, 25.03.2023
https://doi.org/10.30622/tarr.1218900

Öz

Kaynakça

  • Akgemici, T. (2004). Sanayi ötesi toplum ve öğrenen organizasyonlar. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(3), 59-71.
  • Aksu, M. (2013). Meslek Lisesi Yönetici ve Öğretmenlerinin Öğrenen Örgüt Algıları. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
  • Arslan, Ş. (2014). Yönetici ve Örgütlerin Örgüt Kültürünü Algılama Düzeyleri: Söke İlçesi Örneği. Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Bal, Ö. (2011). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Okul Yöneticisi ve Öğretmenlerin Öğrenen Örgüt Olarak Okullarına İlişkin Algıları. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Başol, Ö. (2005). Havacılık Sektöründe Dönüşümcü Liderlik Tarzının Örgütsel Öğrenme Gelişimine Etkisi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Beck, M. (1990). Learning organizations-how to create them. International Journal of Manpower, 11(5), 27-33. Braham, B. J. (1998). Öğrenen bir organizasyon yaratmak. (A. Tekcan, Çev). İstanbul: Rota Yayın Yapım Tanıtım Ticaret Ltd. Şti.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32(32), 470-483.
  • Çoban, G. (2006, Yüksek Lisans Tezi Konya). Öğrenen Organizasyon ve Bankacılık Sektöründeki Uygulaması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • Dodgson, M. (1993), Organizational learning: A review of some literatures. Organizational Studies, 14(3), 375-394.
  • Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS, 3rd Edition. London: SAGE Publications Ltd.
  • Günsel, A. (2004). Bilgi Ekonomisinde Teknoloji Transferinin Bilgi Transferine Dönüşümü ve Etkin Bir Bilgi Transferi Süreci. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • Hargadon, A. B. (2002). Brokering Knowledge: Linking Learning and Innovation. Research in Organizational Behavior, 24, 41-86.
  • Inkpen, A. C., Crossan M. (1995). Believing ıs seeing: Joint ventures and organization learning. Journal of Management Studies, 32(5), 595-618.
  • Kalder (1998). Öğrenen organizasyonlar. İstanbul: Kalder Yayınları.
  • Kofman, F., Senge P. M. (1993). Communities of commitment: The heart of learning organization. Organizational Dynamics, 22(2), 5-23.
  • Mellander, K. (2008). Öğrenmenin Gücü. (S. Y. Kölay, Çev). İstanbul: Remzi Kitabevi A.Ş.
  • Öneren, M. (2008). İşletmelerde öğrenen örgütler yaklaşımı. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 163-178.
  • Özdamar, K. (2003). Modern bilimsel araştırma yöntemleri. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
  • Pınar, İ. (1999). Öğrenen organizasyonların kültürel çevresi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 28(2), 37-78.
  • Sayılır, A. (2001). Bireysel öğrenme, örgütsel öğrenme ve aralarındaki bağ. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 25, 229-243.
  • Seçkin, D. (2015). Öğrenme Engellerinin Öğrenen Örgüt Algısına Etkisi: Kamu Kuruluşlarında Bir Araştırma. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karabük.
  • Senge, P. (1993). Beşinci disiplin. (A. İldeniz ve A. Doğukan, Çev). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Srivastava, P. (2016). Flexible HR to cater to VUCA times. Global Journal of Flexible Systems Management, 17(1), 105–108.
  • Subaş, A. (2010). İlköğretim Okullarında Çalışan Sınıf ve Branş Öğretmenlerinin Öğrenen Örgütü Algılamaları. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Şahin, S. (1996). İşletmelerde Yeni yönetim felsefesi: Öğrenen organizasyonlar. Finansal Forum, 1-22.
  • Tan, F. (2014). Öğrenme, örgütlerde öğrenme, öğrenen organizasyonlar terimlerinin tanımı ve kavramsal ayırım. Business & Management Studies, 188-217.
  • Tavakol, M. & Dennick, R. (2011). Making sense of cronbach's alpha. International Journal of Medical Education, 2, 53-55.
  • Tsang, Eric W. K. (1997). Organizational learning and the learning organization: a dichotomy between descriptive and prescriptive research. Human Relations, 50(1), 73-89.
Yıl 2023, Cilt: 8 Sayı: 1, 1 - 20, 25.03.2023
https://doi.org/10.30622/tarr.1218900

Öz

Kaynakça

  • Akgemici, T. (2004). Sanayi ötesi toplum ve öğrenen organizasyonlar. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(3), 59-71.
  • Aksu, M. (2013). Meslek Lisesi Yönetici ve Öğretmenlerinin Öğrenen Örgüt Algıları. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
  • Arslan, Ş. (2014). Yönetici ve Örgütlerin Örgüt Kültürünü Algılama Düzeyleri: Söke İlçesi Örneği. Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Bal, Ö. (2011). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Okul Yöneticisi ve Öğretmenlerin Öğrenen Örgüt Olarak Okullarına İlişkin Algıları. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Başol, Ö. (2005). Havacılık Sektöründe Dönüşümcü Liderlik Tarzının Örgütsel Öğrenme Gelişimine Etkisi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Beck, M. (1990). Learning organizations-how to create them. International Journal of Manpower, 11(5), 27-33. Braham, B. J. (1998). Öğrenen bir organizasyon yaratmak. (A. Tekcan, Çev). İstanbul: Rota Yayın Yapım Tanıtım Ticaret Ltd. Şti.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32(32), 470-483.
  • Çoban, G. (2006, Yüksek Lisans Tezi Konya). Öğrenen Organizasyon ve Bankacılık Sektöründeki Uygulaması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • Dodgson, M. (1993), Organizational learning: A review of some literatures. Organizational Studies, 14(3), 375-394.
  • Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS, 3rd Edition. London: SAGE Publications Ltd.
  • Günsel, A. (2004). Bilgi Ekonomisinde Teknoloji Transferinin Bilgi Transferine Dönüşümü ve Etkin Bir Bilgi Transferi Süreci. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • Hargadon, A. B. (2002). Brokering Knowledge: Linking Learning and Innovation. Research in Organizational Behavior, 24, 41-86.
  • Inkpen, A. C., Crossan M. (1995). Believing ıs seeing: Joint ventures and organization learning. Journal of Management Studies, 32(5), 595-618.
  • Kalder (1998). Öğrenen organizasyonlar. İstanbul: Kalder Yayınları.
  • Kofman, F., Senge P. M. (1993). Communities of commitment: The heart of learning organization. Organizational Dynamics, 22(2), 5-23.
  • Mellander, K. (2008). Öğrenmenin Gücü. (S. Y. Kölay, Çev). İstanbul: Remzi Kitabevi A.Ş.
  • Öneren, M. (2008). İşletmelerde öğrenen örgütler yaklaşımı. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 163-178.
  • Özdamar, K. (2003). Modern bilimsel araştırma yöntemleri. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
  • Pınar, İ. (1999). Öğrenen organizasyonların kültürel çevresi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 28(2), 37-78.
  • Sayılır, A. (2001). Bireysel öğrenme, örgütsel öğrenme ve aralarındaki bağ. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 25, 229-243.
  • Seçkin, D. (2015). Öğrenme Engellerinin Öğrenen Örgüt Algısına Etkisi: Kamu Kuruluşlarında Bir Araştırma. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karabük.
  • Senge, P. (1993). Beşinci disiplin. (A. İldeniz ve A. Doğukan, Çev). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Srivastava, P. (2016). Flexible HR to cater to VUCA times. Global Journal of Flexible Systems Management, 17(1), 105–108.
  • Subaş, A. (2010). İlköğretim Okullarında Çalışan Sınıf ve Branş Öğretmenlerinin Öğrenen Örgütü Algılamaları. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Şahin, S. (1996). İşletmelerde Yeni yönetim felsefesi: Öğrenen organizasyonlar. Finansal Forum, 1-22.
  • Tan, F. (2014). Öğrenme, örgütlerde öğrenme, öğrenen organizasyonlar terimlerinin tanımı ve kavramsal ayırım. Business & Management Studies, 188-217.
  • Tavakol, M. & Dennick, R. (2011). Making sense of cronbach's alpha. International Journal of Medical Education, 2, 53-55.
  • Tsang, Eric W. K. (1997). Organizational learning and the learning organization: a dichotomy between descriptive and prescriptive research. Human Relations, 50(1), 73-89.
Yıl 2023, Cilt: 8 Sayı: 1, 1 - 20, 25.03.2023
https://doi.org/10.30622/tarr.1218900

Öz

Kaynakça

  • Akgemici, T. (2004). Sanayi ötesi toplum ve öğrenen organizasyonlar. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(3), 59-71.
  • Aksu, M. (2013). Meslek Lisesi Yönetici ve Öğretmenlerinin Öğrenen Örgüt Algıları. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
  • Arslan, Ş. (2014). Yönetici ve Örgütlerin Örgüt Kültürünü Algılama Düzeyleri: Söke İlçesi Örneği. Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Bal, Ö. (2011). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Okul Yöneticisi ve Öğretmenlerin Öğrenen Örgüt Olarak Okullarına İlişkin Algıları. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Başol, Ö. (2005). Havacılık Sektöründe Dönüşümcü Liderlik Tarzının Örgütsel Öğrenme Gelişimine Etkisi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Beck, M. (1990). Learning organizations-how to create them. International Journal of Manpower, 11(5), 27-33. Braham, B. J. (1998). Öğrenen bir organizasyon yaratmak. (A. Tekcan, Çev). İstanbul: Rota Yayın Yapım Tanıtım Ticaret Ltd. Şti.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32(32), 470-483.
  • Çoban, G. (2006, Yüksek Lisans Tezi Konya). Öğrenen Organizasyon ve Bankacılık Sektöründeki Uygulaması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • Dodgson, M. (1993), Organizational learning: A review of some literatures. Organizational Studies, 14(3), 375-394.
  • Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS, 3rd Edition. London: SAGE Publications Ltd.
  • Günsel, A. (2004). Bilgi Ekonomisinde Teknoloji Transferinin Bilgi Transferine Dönüşümü ve Etkin Bir Bilgi Transferi Süreci. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • Hargadon, A. B. (2002). Brokering Knowledge: Linking Learning and Innovation. Research in Organizational Behavior, 24, 41-86.
  • Inkpen, A. C., Crossan M. (1995). Believing ıs seeing: Joint ventures and organization learning. Journal of Management Studies, 32(5), 595-618.
  • Kalder (1998). Öğrenen organizasyonlar. İstanbul: Kalder Yayınları.
  • Kofman, F., Senge P. M. (1993). Communities of commitment: The heart of learning organization. Organizational Dynamics, 22(2), 5-23.
  • Mellander, K. (2008). Öğrenmenin Gücü. (S. Y. Kölay, Çev). İstanbul: Remzi Kitabevi A.Ş.
  • Öneren, M. (2008). İşletmelerde öğrenen örgütler yaklaşımı. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 163-178.
  • Özdamar, K. (2003). Modern bilimsel araştırma yöntemleri. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
  • Pınar, İ. (1999). Öğrenen organizasyonların kültürel çevresi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 28(2), 37-78.
  • Sayılır, A. (2001). Bireysel öğrenme, örgütsel öğrenme ve aralarındaki bağ. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 25, 229-243.
  • Seçkin, D. (2015). Öğrenme Engellerinin Öğrenen Örgüt Algısına Etkisi: Kamu Kuruluşlarında Bir Araştırma. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karabük.
  • Senge, P. (1993). Beşinci disiplin. (A. İldeniz ve A. Doğukan, Çev). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Srivastava, P. (2016). Flexible HR to cater to VUCA times. Global Journal of Flexible Systems Management, 17(1), 105–108.
  • Subaş, A. (2010). İlköğretim Okullarında Çalışan Sınıf ve Branş Öğretmenlerinin Öğrenen Örgütü Algılamaları. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Şahin, S. (1996). İşletmelerde Yeni yönetim felsefesi: Öğrenen organizasyonlar. Finansal Forum, 1-22.
  • Tan, F. (2014). Öğrenme, örgütlerde öğrenme, öğrenen organizasyonlar terimlerinin tanımı ve kavramsal ayırım. Business & Management Studies, 188-217.
  • Tavakol, M. & Dennick, R. (2011). Making sense of cronbach's alpha. International Journal of Medical Education, 2, 53-55.
  • Tsang, Eric W. K. (1997). Organizational learning and the learning organization: a dichotomy between descriptive and prescriptive research. Human Relations, 50(1), 73-89.
Yıl 2023, Cilt: 8 Sayı: 1, 1 - 20, 25.03.2023
https://doi.org/10.30622/tarr.1218900

Öz

Kaynakça

  • Akgemici, T. (2004). Sanayi ötesi toplum ve öğrenen organizasyonlar. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(3), 59-71.
  • Aksu, M. (2013). Meslek Lisesi Yönetici ve Öğretmenlerinin Öğrenen Örgüt Algıları. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
  • Arslan, Ş. (2014). Yönetici ve Örgütlerin Örgüt Kültürünü Algılama Düzeyleri: Söke İlçesi Örneği. Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Bal, Ö. (2011). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Okul Yöneticisi ve Öğretmenlerin Öğrenen Örgüt Olarak Okullarına İlişkin Algıları. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Başol, Ö. (2005). Havacılık Sektöründe Dönüşümcü Liderlik Tarzının Örgütsel Öğrenme Gelişimine Etkisi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Beck, M. (1990). Learning organizations-how to create them. International Journal of Manpower, 11(5), 27-33. Braham, B. J. (1998). Öğrenen bir organizasyon yaratmak. (A. Tekcan, Çev). İstanbul: Rota Yayın Yapım Tanıtım Ticaret Ltd. Şti.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32(32), 470-483.
  • Çoban, G. (2006, Yüksek Lisans Tezi Konya). Öğrenen Organizasyon ve Bankacılık Sektöründeki Uygulaması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • Dodgson, M. (1993), Organizational learning: A review of some literatures. Organizational Studies, 14(3), 375-394.
  • Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS, 3rd Edition. London: SAGE Publications Ltd.
  • Günsel, A. (2004). Bilgi Ekonomisinde Teknoloji Transferinin Bilgi Transferine Dönüşümü ve Etkin Bir Bilgi Transferi Süreci. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • Hargadon, A. B. (2002). Brokering Knowledge: Linking Learning and Innovation. Research in Organizational Behavior, 24, 41-86.
  • Inkpen, A. C., Crossan M. (1995). Believing ıs seeing: Joint ventures and organization learning. Journal of Management Studies, 32(5), 595-618.
  • Kalder (1998). Öğrenen organizasyonlar. İstanbul: Kalder Yayınları.
  • Kofman, F., Senge P. M. (1993). Communities of commitment: The heart of learning organization. Organizational Dynamics, 22(2), 5-23.
  • Mellander, K. (2008). Öğrenmenin Gücü. (S. Y. Kölay, Çev). İstanbul: Remzi Kitabevi A.Ş.
  • Öneren, M. (2008). İşletmelerde öğrenen örgütler yaklaşımı. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 163-178.
  • Özdamar, K. (2003). Modern bilimsel araştırma yöntemleri. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
  • Pınar, İ. (1999). Öğrenen organizasyonların kültürel çevresi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 28(2), 37-78.
  • Sayılır, A. (2001). Bireysel öğrenme, örgütsel öğrenme ve aralarındaki bağ. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 25, 229-243.
  • Seçkin, D. (2015). Öğrenme Engellerinin Öğrenen Örgüt Algısına Etkisi: Kamu Kuruluşlarında Bir Araştırma. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karabük.
  • Senge, P. (1993). Beşinci disiplin. (A. İldeniz ve A. Doğukan, Çev). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Srivastava, P. (2016). Flexible HR to cater to VUCA times. Global Journal of Flexible Systems Management, 17(1), 105–108.
  • Subaş, A. (2010). İlköğretim Okullarında Çalışan Sınıf ve Branş Öğretmenlerinin Öğrenen Örgütü Algılamaları. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Şahin, S. (1996). İşletmelerde Yeni yönetim felsefesi: Öğrenen organizasyonlar. Finansal Forum, 1-22.
  • Tan, F. (2014). Öğrenme, örgütlerde öğrenme, öğrenen organizasyonlar terimlerinin tanımı ve kavramsal ayırım. Business & Management Studies, 188-217.
  • Tavakol, M. & Dennick, R. (2011). Making sense of cronbach's alpha. International Journal of Medical Education, 2, 53-55.
  • Tsang, Eric W. K. (1997). Organizational learning and the learning organization: a dichotomy between descriptive and prescriptive research. Human Relations, 50(1), 73-89.
Yıl 2023, Cilt: 8 Sayı: 1, 1 - 20, 25.03.2023
https://doi.org/10.30622/tarr.1218900

Öz

Kaynakça

  • Akgemici, T. (2004). Sanayi ötesi toplum ve öğrenen organizasyonlar. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(3), 59-71.
  • Aksu, M. (2013). Meslek Lisesi Yönetici ve Öğretmenlerinin Öğrenen Örgüt Algıları. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
  • Arslan, Ş. (2014). Yönetici ve Örgütlerin Örgüt Kültürünü Algılama Düzeyleri: Söke İlçesi Örneği. Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Bal, Ö. (2011). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Okul Yöneticisi ve Öğretmenlerin Öğrenen Örgüt Olarak Okullarına İlişkin Algıları. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Başol, Ö. (2005). Havacılık Sektöründe Dönüşümcü Liderlik Tarzının Örgütsel Öğrenme Gelişimine Etkisi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Beck, M. (1990). Learning organizations-how to create them. International Journal of Manpower, 11(5), 27-33. Braham, B. J. (1998). Öğrenen bir organizasyon yaratmak. (A. Tekcan, Çev). İstanbul: Rota Yayın Yapım Tanıtım Ticaret Ltd. Şti.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32(32), 470-483.
  • Çoban, G. (2006, Yüksek Lisans Tezi Konya). Öğrenen Organizasyon ve Bankacılık Sektöründeki Uygulaması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • Dodgson, M. (1993), Organizational learning: A review of some literatures. Organizational Studies, 14(3), 375-394.
  • Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS, 3rd Edition. London: SAGE Publications Ltd.
  • Günsel, A. (2004). Bilgi Ekonomisinde Teknoloji Transferinin Bilgi Transferine Dönüşümü ve Etkin Bir Bilgi Transferi Süreci. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • Hargadon, A. B. (2002). Brokering Knowledge: Linking Learning and Innovation. Research in Organizational Behavior, 24, 41-86.
  • Inkpen, A. C., Crossan M. (1995). Believing ıs seeing: Joint ventures and organization learning. Journal of Management Studies, 32(5), 595-618.
  • Kalder (1998). Öğrenen organizasyonlar. İstanbul: Kalder Yayınları.
  • Kofman, F., Senge P. M. (1993). Communities of commitment: The heart of learning organization. Organizational Dynamics, 22(2), 5-23.
  • Mellander, K. (2008). Öğrenmenin Gücü. (S. Y. Kölay, Çev). İstanbul: Remzi Kitabevi A.Ş.
  • Öneren, M. (2008). İşletmelerde öğrenen örgütler yaklaşımı. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 163-178.
  • Özdamar, K. (2003). Modern bilimsel araştırma yöntemleri. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
  • Pınar, İ. (1999). Öğrenen organizasyonların kültürel çevresi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 28(2), 37-78.
  • Sayılır, A. (2001). Bireysel öğrenme, örgütsel öğrenme ve aralarındaki bağ. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 25, 229-243.
  • Seçkin, D. (2015). Öğrenme Engellerinin Öğrenen Örgüt Algısına Etkisi: Kamu Kuruluşlarında Bir Araştırma. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karabük.
  • Senge, P. (1993). Beşinci disiplin. (A. İldeniz ve A. Doğukan, Çev). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Srivastava, P. (2016). Flexible HR to cater to VUCA times. Global Journal of Flexible Systems Management, 17(1), 105–108.
  • Subaş, A. (2010). İlköğretim Okullarında Çalışan Sınıf ve Branş Öğretmenlerinin Öğrenen Örgütü Algılamaları. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Şahin, S. (1996). İşletmelerde Yeni yönetim felsefesi: Öğrenen organizasyonlar. Finansal Forum, 1-22.
  • Tan, F. (2014). Öğrenme, örgütlerde öğrenme, öğrenen organizasyonlar terimlerinin tanımı ve kavramsal ayırım. Business & Management Studies, 188-217.
  • Tavakol, M. & Dennick, R. (2011). Making sense of cronbach's alpha. International Journal of Medical Education, 2, 53-55.
  • Tsang, Eric W. K. (1997). Organizational learning and the learning organization: a dichotomy between descriptive and prescriptive research. Human Relations, 50(1), 73-89.

A Research on the Learning Organization Perceptions of Telecommunication Sector Employees

Yıl 2023, Cilt: 8 Sayı: 1, 1 - 20, 25.03.2023
https://doi.org/10.30622/tarr.1218900

Öz

The main purpose of this study is to determine the factors that affect employees' perceptions of the learning organization in the telecommunications sector. The secondary purpose is to determine whether demographic characteristics play a moderating role in this effect. The learning organization is based on a structure where the employee is at the center of the learning process. In this structure, employees do not expect direct guidance from their managers or related human resources units regarding their learning and development needs. Instead of a top-down dictated status quo information sharing approach, the learning organization is based on an organizational culture where employees take initiative, are involved in decision support mechanisms, and create added value by stepping out of routine works and operations in the institution they work for. For this purpose, a survey was administered to 1055 employees working in a telecommunications business in Turkey. The data obtained from the survey were analyzed using the SPSS 22 program. According to the findings of the research, the dimension that has the highest effect on the learning organization perceptions of the employees in the telecommunication sector is mental models. This study also examined whether employees' perceptions of the learning organization differ according to demographic characteristics (gender, marital status, age, education level and seniority). After all; it was determined that employees' learning organization perceptions did not differ according to gender and marital status variables, but it was concluded that it varied according to age, education level and seniority variables. Based on the results, recommendations were made to decision makers and future studies.

Kaynakça

  • Akgemici, T. (2004). Sanayi ötesi toplum ve öğrenen organizasyonlar. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(3), 59-71.
  • Aksu, M. (2013). Meslek Lisesi Yönetici ve Öğretmenlerinin Öğrenen Örgüt Algıları. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
  • Arslan, Ş. (2014). Yönetici ve Örgütlerin Örgüt Kültürünü Algılama Düzeyleri: Söke İlçesi Örneği. Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Bal, Ö. (2011). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Okul Yöneticisi ve Öğretmenlerin Öğrenen Örgüt Olarak Okullarına İlişkin Algıları. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Başol, Ö. (2005). Havacılık Sektöründe Dönüşümcü Liderlik Tarzının Örgütsel Öğrenme Gelişimine Etkisi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Beck, M. (1990). Learning organizations-how to create them. International Journal of Manpower, 11(5), 27-33. Braham, B. J. (1998). Öğrenen bir organizasyon yaratmak. (A. Tekcan, Çev). İstanbul: Rota Yayın Yapım Tanıtım Ticaret Ltd. Şti.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32(32), 470-483.
  • Çoban, G. (2006, Yüksek Lisans Tezi Konya). Öğrenen Organizasyon ve Bankacılık Sektöründeki Uygulaması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • Dodgson, M. (1993), Organizational learning: A review of some literatures. Organizational Studies, 14(3), 375-394.
  • Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS, 3rd Edition. London: SAGE Publications Ltd.
  • Günsel, A. (2004). Bilgi Ekonomisinde Teknoloji Transferinin Bilgi Transferine Dönüşümü ve Etkin Bir Bilgi Transferi Süreci. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • Hargadon, A. B. (2002). Brokering Knowledge: Linking Learning and Innovation. Research in Organizational Behavior, 24, 41-86.
  • Inkpen, A. C., Crossan M. (1995). Believing ıs seeing: Joint ventures and organization learning. Journal of Management Studies, 32(5), 595-618.
  • Kalder (1998). Öğrenen organizasyonlar. İstanbul: Kalder Yayınları.
  • Kofman, F., Senge P. M. (1993). Communities of commitment: The heart of learning organization. Organizational Dynamics, 22(2), 5-23.
  • Mellander, K. (2008). Öğrenmenin Gücü. (S. Y. Kölay, Çev). İstanbul: Remzi Kitabevi A.Ş.
  • Öneren, M. (2008). İşletmelerde öğrenen örgütler yaklaşımı. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 163-178.
  • Özdamar, K. (2003). Modern bilimsel araştırma yöntemleri. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
  • Pınar, İ. (1999). Öğrenen organizasyonların kültürel çevresi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 28(2), 37-78.
  • Sayılır, A. (2001). Bireysel öğrenme, örgütsel öğrenme ve aralarındaki bağ. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 25, 229-243.
  • Seçkin, D. (2015). Öğrenme Engellerinin Öğrenen Örgüt Algısına Etkisi: Kamu Kuruluşlarında Bir Araştırma. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karabük.
  • Senge, P. (1993). Beşinci disiplin. (A. İldeniz ve A. Doğukan, Çev). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Srivastava, P. (2016). Flexible HR to cater to VUCA times. Global Journal of Flexible Systems Management, 17(1), 105–108.
  • Subaş, A. (2010). İlköğretim Okullarında Çalışan Sınıf ve Branş Öğretmenlerinin Öğrenen Örgütü Algılamaları. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Şahin, S. (1996). İşletmelerde Yeni yönetim felsefesi: Öğrenen organizasyonlar. Finansal Forum, 1-22.
  • Tan, F. (2014). Öğrenme, örgütlerde öğrenme, öğrenen organizasyonlar terimlerinin tanımı ve kavramsal ayırım. Business & Management Studies, 188-217.
  • Tavakol, M. & Dennick, R. (2011). Making sense of cronbach's alpha. International Journal of Medical Education, 2, 53-55.
  • Tsang, Eric W. K. (1997). Organizational learning and the learning organization: a dichotomy between descriptive and prescriptive research. Human Relations, 50(1), 73-89.

Telekomünikasyon Sektörü Çalışanlarının Öğrenen Organizasyon Algıları Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2023, Cilt: 8 Sayı: 1, 1 - 20, 25.03.2023
https://doi.org/10.30622/tarr.1218900

Öz

Telekomünikasyon sektöründe çalışanların öğrenen organizasyon algıları üzerinde etkili olan faktörleri belirlemenin ana amaç olduğu bu çalışmada, demografik özelliklerin bu etkide düzenleyicilik rolüne sahip olup olmadığının belirlemesi ise ikincil amaçtır. Öğrenen organizasyon, öğrenme sürecinde çalışanın bizatihi merkezde olduğu bir yapıya dayanmaktadır. Bu yapıda çalışanlar öğrenme ve gelişim ihtiyaçlarıyla ilgili, yöneticilerinden ya da ilgili insan kaynakları birimlerinden direkt bir yönlendirme beklemezler. Dolayısıyla yukarıdan aşağıya dikta edilen statükocu bir bilgi paylaşımı yaklaşımı yerine öğrenen organizsyon; çalışanların insiyatif aldığı, karar destek mekanizmalarına dahil olduğu ve çalıştıkları kurumda rutin işlerin ve operasyonun dışına çıkıp katma değer oluşturdukları bir örgüt kültürene dayanmaktadır. Bu kapsamda araştırmanın uygulama kısmında, Türkiye’de telekomünikasyon sektöründe faaliyet gösteren bir işletmede görev yapan 1055 çalışana anket uygulanmıştır. Anket sonucu elde edilen veriler SPSS 22 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Analiz aşamasında ilk olarak betimsel istatistik yöntemler incelenmiş olup sırasıyla normallik ve güvenilirlik testleri yerine getirilmiştir. Araştırma veri kümesinin açımlayıcı faktör analizi yapma noktasında, uygun olduğunun testi üzerine hipotez testi safhasına geçilmiştir. Hipotez testi olarak t testi ve tek yönlü Anova testi olmak üzere iki farklı istatistiki yöntemden faydalanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre, telekomünikasyon sektöründe çalışanların öğrenen organizasyon algıları üzerinde en yüksek etkiye sahip olan boyut; zihni modellerdir. Çalışmada ayrıca çalışanların öğrenen organizasyon algılarının demografik özelliklere (cinsiyet, medeni durum, yaş, eğitim düzeyi ve kıdem) göre değişiklik gösterip göstermediği incelenmiştir. Sonuçta; çalışanların öğrenen organizasyon algılarının cinsiyet ve medeni durum değişkenlerine göre değişiklik göstermediği tespit edilirken; yaş, eğitim düzeyi ve kıdem değişkenlerine göre ise değişiklik gösterdiği sonucuna varılmıştır.

Kaynakça

  • Akgemici, T. (2004). Sanayi ötesi toplum ve öğrenen organizasyonlar. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(3), 59-71.
  • Aksu, M. (2013). Meslek Lisesi Yönetici ve Öğretmenlerinin Öğrenen Örgüt Algıları. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
  • Arslan, Ş. (2014). Yönetici ve Örgütlerin Örgüt Kültürünü Algılama Düzeyleri: Söke İlçesi Örneği. Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Bal, Ö. (2011). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Okul Yöneticisi ve Öğretmenlerin Öğrenen Örgüt Olarak Okullarına İlişkin Algıları. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Başol, Ö. (2005). Havacılık Sektöründe Dönüşümcü Liderlik Tarzının Örgütsel Öğrenme Gelişimine Etkisi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Beck, M. (1990). Learning organizations-how to create them. International Journal of Manpower, 11(5), 27-33. Braham, B. J. (1998). Öğrenen bir organizasyon yaratmak. (A. Tekcan, Çev). İstanbul: Rota Yayın Yapım Tanıtım Ticaret Ltd. Şti.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32(32), 470-483.
  • Çoban, G. (2006, Yüksek Lisans Tezi Konya). Öğrenen Organizasyon ve Bankacılık Sektöründeki Uygulaması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • Dodgson, M. (1993), Organizational learning: A review of some literatures. Organizational Studies, 14(3), 375-394.
  • Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS, 3rd Edition. London: SAGE Publications Ltd.
  • Günsel, A. (2004). Bilgi Ekonomisinde Teknoloji Transferinin Bilgi Transferine Dönüşümü ve Etkin Bir Bilgi Transferi Süreci. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • Hargadon, A. B. (2002). Brokering Knowledge: Linking Learning and Innovation. Research in Organizational Behavior, 24, 41-86.
  • Inkpen, A. C., Crossan M. (1995). Believing ıs seeing: Joint ventures and organization learning. Journal of Management Studies, 32(5), 595-618.
  • Kalder (1998). Öğrenen organizasyonlar. İstanbul: Kalder Yayınları.
  • Kofman, F., Senge P. M. (1993). Communities of commitment: The heart of learning organization. Organizational Dynamics, 22(2), 5-23.
  • Mellander, K. (2008). Öğrenmenin Gücü. (S. Y. Kölay, Çev). İstanbul: Remzi Kitabevi A.Ş.
  • Öneren, M. (2008). İşletmelerde öğrenen örgütler yaklaşımı. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 163-178.
  • Özdamar, K. (2003). Modern bilimsel araştırma yöntemleri. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
  • Pınar, İ. (1999). Öğrenen organizasyonların kültürel çevresi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 28(2), 37-78.
  • Sayılır, A. (2001). Bireysel öğrenme, örgütsel öğrenme ve aralarındaki bağ. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 25, 229-243.
  • Seçkin, D. (2015). Öğrenme Engellerinin Öğrenen Örgüt Algısına Etkisi: Kamu Kuruluşlarında Bir Araştırma. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karabük.
  • Senge, P. (1993). Beşinci disiplin. (A. İldeniz ve A. Doğukan, Çev). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Srivastava, P. (2016). Flexible HR to cater to VUCA times. Global Journal of Flexible Systems Management, 17(1), 105–108.
  • Subaş, A. (2010). İlköğretim Okullarında Çalışan Sınıf ve Branş Öğretmenlerinin Öğrenen Örgütü Algılamaları. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Şahin, S. (1996). İşletmelerde Yeni yönetim felsefesi: Öğrenen organizasyonlar. Finansal Forum, 1-22.
  • Tan, F. (2014). Öğrenme, örgütlerde öğrenme, öğrenen organizasyonlar terimlerinin tanımı ve kavramsal ayırım. Business & Management Studies, 188-217.
  • Tavakol, M. & Dennick, R. (2011). Making sense of cronbach's alpha. International Journal of Medical Education, 2, 53-55.
  • Tsang, Eric W. K. (1997). Organizational learning and the learning organization: a dichotomy between descriptive and prescriptive research. Human Relations, 50(1), 73-89.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Faruk Çakmak 0000-0001-8291-9659

Yayımlanma Tarihi 25 Mart 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 8 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Çakmak, F. (2023). Telekomünikasyon Sektörü Çalışanlarının Öğrenen Organizasyon Algıları Üzerine Bir Araştırma. Turkish Academic Research Review, 8(1), 1-20. https://doi.org/10.30622/tarr.1218900

Turkish Academic Research Review 
Creative Commons Lisansı Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.