Giriş ve Amaç: Bu çalışmada, ebeveynlerin çocukluk çağında yüksek ateş konusunda bilgi düzeyleri, ateş karşısındaki tutum ve davranışları ile ateş düşürücü ilaç kullanımı ve bunlarla ilişkili olan faktörlerin ortaya konulması amaçlandı.Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya çocuk acil servisine herhangi bir şikayetle başvuran, çocuğunda kronik bir hastalık olmayan ve anket formunu doldurmayı kabul eden 400 aile dahil edildi. Anket verileri SPSS for Windows 13.0 paket programında değerlendirilerek p<0.05 değerleri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.Bulgular: Çocukların yaş ortalaması 4.98±4.28 yıl dı. Ailelerin çoğunluğu ateşin koltuk altından (n: 318, %79.5) ölçüleceğini, 137’si (%34.3) 38˚C ve üzeri değerlerin ateş olarak kabul edileceğini belirtmekteydi. Katılanların 261’i (%65.3) soğuk algınlığında, 179’u (%44.8) aşılama sonrasında, 160’ı ise (%40.0) ise diş çıkarma döneminde ateşin yüksek olabileceği görüşündeydi. Ailelerin büyük çoğunluğu (n: 386, %96.5) ateşin çocuk için zararlı olabileceğini düşünüyordu. Yüksek ateş tedavisinde en sık tercih edilen yöntem ateş düşürücü ilaç kullanımı (n: 314, %78.50), ilaç ise parasetamol (n: 376, %94.0) olarak saptandı. Sadece 169’u (%42.2) ilacı uygun dozda kullanıyordu. İlaçlar hakkında bilgi kaynağı olarak doktor (n: 368, %92.0), eczacı (n: 62, %15.5) ve hemşireler (n: 54, %13.5) gösterilmekteydi.Sonuç: Ailelerin büyük çoğunluğu yüksek ateş tedavisinde ateş düşürücü ilaçları tercih ediyordu, ancak sadece yarıya yakını ilacı uygun dozda kullanmaktaydı. Ateş düşürücü ilaçlar konusundaki bilgi çoğunlukla sağlık çalışanlarından alınmaktaydı. Bu nedenlerle sağlık çalışanlarının ebeveynlerin ateşle ilgili yaklaşımlarında büyük öneme sahip olduğu, aileye ateşin tanımı, nedenleri, ateşli çocuğa yapılacak ilk müdaheleler gibi konularda eğitim verilmesinin ateşli çocuklarda hatalı uygulamaların önlenmesine katkıda bulunabileceği düşünüldü.
Objective: The objective of this study was to determine parents’ knowledge and attitudes on childhood fever, use of antipyretic drugs, and related factors.Material and Methods: The study was performed with 400 parents who presented at the pediatric emergency department, had a child without a chronic disease, and accepted to participate in this study. All statistical data were analyzed by the SPSS for Windows version 13.0 program and statistical significance was defined as p<0.05.Results: The mean age of the children was 4.98±4.28 years. The majority of the parents said that they measured fever from the axilla (n: 318, 79.5%) and 137 (34.3%) parents said that they considered a value of ≥38˚C as fever. Two hundred sixty-one parents (65.3%) stated that fever may be high during infections of influenza or common cold, 179 (44.8%) stated that fever may be high after vaccination, and 160 (40.0%) stated that fever may be high during the dentition period. The majority of families (n: 386, 96.5%) thought that fever could be harmful for children. The most preferred treatment method of fever was the use of an antipyretic drug (n: 314, 78.5%) and the most preferred drug was paracetamol (n: 376, 94.0%). However, only 169 (42.2%) parents had used medication at the appropriate dosage. The parents received information about antipyretic drugs from physicians (n: 368, 92.0%), pharmacists (n: 62, 15.5%), and nurses (n: 54, 13.5%).Conclusion: The majority of families preferred antipyretic drugs in the treatment of fever, but only half of them had used the appropriate dose. Health professionals were the most common source of information about antipyretic drugs. Therefore, health professionals should educate parents about the description and causes of fever and the most appropriate approach to children with fever. This kind of education may prevent inappropriate applications for febrile children
Diğer ID | JA48RA29MY |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2013 |
Gönderilme Tarihi | 1 Nisan 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 7 Sayı: 1 |