Fizyoterapistlerde Enfeksiyon Bilgisi ve Bu Bilgiyi Kullanma Düzeyleri

Yıl 2015, Cilt: 26 Sayı: 1, 14 - 19, 12.04.2015

Selen Serel Çiğdem Öksüz Öznur Yılmaz Ayşe Karaduman

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı, fizyoterapistlerin enfeksiyon konusundaki bilgi düzeylerini, eğitim alma, korunma yöntemlerini uygulama durumlarını ve çalıştıkları yere göre farklılıkları
ortaya koymaktır.

Yöntemler: Çalışmaya 180 fizyoterapist (%64’ü kadın, %36’sı erkek) katıldı. Demografik
özelliklerinin yanı sıra mezun oldukları okul, çalışılan kurum ve mesleki deneyimleri sorgulandı.
Fizyoterapistlerin enfeksiyon riskleri konusundaki bilgisi ve bu bilgiyi kullanma durumlarını
ölçmek için yazarlar tarafından geliştirilen 35 maddelik bir anket kullanıldı.

Sonuçlar: Fizyoterapistlerin %44’ü hastanede, %33’ü özel eğitim merkezinde ve %7’si tıp
merkezinde çalışmaktaydı. 28 fizyoterapist ise çalıştığı kurumu belirtmedi. Hastanede çalışan
fizyoterapistlerin %76’sının, tıp merkezinde çalışanların %38’inin ve özel eğitim merkezinde
çalışanların %36’sının enfeksiyon eğitimi aldığı belirlendi. Anketi cevaplayan katılımcıların
%14’üne hastadan enfeksiyon geçtiği tespit edildi. Enfeksiyon eğitimi alan ve almayan fizyo-
terapistler arasında eldiven, maske, dezenfektan gibi hijyen ürünlerini kullanma, bu tür ürünle-
ri hangi hastalarda ve ne zaman kullanacağını bilme konusunda anlamlı fark bulundu (p<0.05).
Hastadan enfeksiyon geçmesi, hastane enfeksiyon biriminin çalışmalarından haberdar olma
ve hastalarla çalışırken önlük, forma, özel eğitim kurumları için özel olarak kıyafet giyme
konularında hastane ve tıp merkezi lehine fark tespit edildi (p<0.05). Enfeksiyon eğitimi alma
ve elde edilen bilgileri uygulama; aşılarını yaptırma; hijyen ürünlerini kullanma; çalışılan yerde
enfeksiyon kontrol komitesi bulunma; herhangi bir salgın durumunda enfeksiyon birimiyle koopere olma açısından hastane lehine fark bulundu (p<0.05).

Tartışma: Bu çalışma fizyoterapistlerin enfeksiyon riski konusunda eğitim almaları gerekliliğini ortaya koymaktadır. 

Anahtar Kelimeler

Fizyoterapist, enfeksiyon, korunma, sağlık

INFECTION KNOWLEDGE AND USING LEVEL IN PHYSIOTHERAPISTS

Öz

Purpose: The aim of this study was to present physiotherapists’ knowledge and education
about infections; application of protection methods; and the differences according to their
workplaces.

Methods: The study included 180 physiotherapists (64% female, 36% male). In addition to
demographic characteristics, graduated school, institutions which they were working and
professional experience were questioned. A 35-itemed questionnaire, developed by the authors was used to measure the knowledge and its using level of physiotherapists regarding
infection risks.

Results: 44% of them were working at hospitals, 33% in special education centers and 7%
in medical centers. 28 physiotherapists did not specify their institutions. 76% of physiotherapists from hospitals, 38% of physiotherapists from medical centers and, 36% of physiotherapists from special education centers had infection training. 14% of the questionnaire
respondents had transmission of infection from patients. There was significant differences
between physiotherapists who had and had not infection training, in aspects of using hygiene
products such as gloves, masks, disinfectants, and knowing when and for which patients to
use these products (p<0.05). There was a difference in favor of hospitals and medical centers
in infection transmission from patient, awareness about hospital-acquired infections unit
and wearing smocks, special clothing for special education centers when working with patients (p<0.05). There was also a difference in favor of hospitals in receiving infection train-
ing and using this information; vaccination; using hygiene products; presence of infection
control committee and cooperation with these committees (p<0.05).

Discussion: This study indicates the necessity of training physiotherapists about infection
risks. 

Anahtar Kelimeler

Physical therapist, infection, prevention, health

Kaynakça

• 1. Parlar S. A problem that is not considering in health workers: Healthy work environment. TAF Prev Med Bull. 2008;7(6):547-54.
• 2. World Health Organization. World health report 2002: Reducing risks, promoting healthy life. Available on http://www.who.int/ whr/2002/en/; accessed 20 October 2014.
• 3. Çopur ÇA, Atasoy A, Ertürk A, Öksüz ÜG. Evaluation of the tolerability and acceptability of alcohol-based handrub. Abant Medical Journal. 2014;3(2):150-5.
• 4. Akalın HE, Akova M. Sağlık personelinin işle ilgili infeksiyon hastalıkları riski. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Mezunlar Derneği Yayınları. 1991;2:25-34.
• 5. CDC. Update: Universal precautions for prevention of transmission of human deficiency virus, hepatitis B virus, and other blood-borne pathogens in health-care settings. MMWR Morb Mortal Wkly Rep. 1988;37(24):377-82.
• 6. Australian Guidelines for the prevention and control of infection in healthcare [homepage on the Internet]. Australia: Australian Government; c2010 [updated 2014 Nov]. Available from: http:// www.nhmrc.gov.au/node/30290.
• 7. Altıok M, Kuyurtar FF, K Karaçoğlu, Ersöz G, Erdoğan S. Sağlık çalışanlarının delici kesici aletlerle yaralanma deneyimleri ve yaralanmaya yönelik alınan önlemler. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi. 2009;2(3):70-9. Available from : http://hemsireliknew.maltepe.edu.tr/dergiler/cilt2sayi3/cilt2sa- yi3.htm.
• 8. Özen M, Mısırlıoğlu Özen N, Kayabaş Ü, Köroğlu M, Topaloğlu B. Biyokimya laboratuvarı personelinin iş kazaları hakkındaki bilgi ve tutumları. İnönü Üniv Tıp Fak Derg. 2006;13(2):87-90.
• 9. Çiftçi F, Torun Ö, Bozkanat E, Açıkel CH, Başoğlu C, Kartaloğlu Z. Sağlık çalışanlarında tüberküloz bilgi düzeyi ve risk algılaması. Toraks Derg. 2007;8(4): 221-6.
• 10. Şimşek Z. Sağlığı geliştirmenin tarihsel gelişimi ve örneklerle sağlığı geliştirme stratejileri. TAF Prev Med Bull. 2013;12(3):343-58.
• 11. Yanıklar D, Bilgil N. Sağlık çalışanlarının aşılanma durumları ve aşılanma durumları ile ilişkili faktörlerin belirlenmesi. 16. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi; 2013 Ekim 27-31; Antalya: 16. Ulusal Halk Sağlığı Kongre El Kitabı; 2013. s. 496
• 12. Reichardt C. German wide reference data of alcoholic hand rub consumption. Hyg Med. 2009;34(1/2):8-11.
• 13. Özyurt M. Hastanelerde Temizlik, Dezenfeksiyon, Sterilizasyon ve Tıbbi Atıkların Yok Edilmesi. Hastan İnfeks Derg. 1999:3(4);175- 83.
• 14. Pittet D, Panesar SS, Wilson K, Longtin Y, Morris T, Allan V, et al. Involving the patient to ask about hospital hand hygiene: A National Patient Safety Agency feasibility study. J Hosp Infect. 2011;77(4):299-303.