ASEMPTOMATİK HALLUKS VALGUSLU BİREYLERDE TEK AYAK ÜZERİ DENGE PERFORMANSININ İNCELENMESİ

Yıl 2020, Cilt: 31 Sayı: 1, 66 - 72, 13.04.2020

Serkan Taş Nilgün Bek Alp Çetin

https://doi.org/10.21653/tjpr.705817

Cited By: 1

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı, halluks valguslu (HV) bireylerde tek ayak üzeri denge performansının
araştırılarak sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırılmasıydı.
Yöntem: Bu çalışmaya, 20-57 yaş aralığında (32,57±10,15 yıl) iki erkek ve 21 kadın olmak üzere toplam
23 asemptomatik HV olan birey dahil edildi. Kontrol grubu ise 19-58 yıl yaş aralığında (33,36±10,53
yıl) iki erkek ve 23 kadın olmak üzere 25 bireyden oluşturuldu. Bireylerin ayak başparmağı pozisyonu
Manchester Skalası kullanılarak, halluks açısı ise gonyometre ile değerlendirildi. Tek ayak üzerinde
denge performansı ve postüral salınım miktarının ölçümü Biodex Denge Sistemleri kullanılarak
değerlendirdi. Tek ayak üzerinde denge performansının değerlendirilmesi amacıyla denge skorları
anteroposterior, mediolateal ve ortalama skor olmak üzere hesaplandı. Ayrıca testler esnasında, denge
merkezinden sapmaların standart deviasyonu anteroposterior ve mediolateral yönde hesaplandı.
Sonuçlar: Her iki grubun ortalama değerleri, anteroposterior ve mediolateral skorları arasında
anlamlı fark yoktu (p>0,05). Her iki gruba ait ortalama değerler, anteroposterior ve mediolateral
yönde denge merkezinden sapmaların standart deviasyonu da birbirine benzerdi (p>0,05). Ayak
parmağı halluks açısı ile ortalama, anteroposterior ve mediolateral skor arasında anlamlı ilişki yoktu
(p>0,05). Bireylerin yaşı ile değerlendirilen denge parametreleri arasında ilişki bulunmaz iken (p>0,05),
bireylerin boy, vücut ağırlığı ve vücut kütle indeksi (VKİ) değerleri ile denge skorları arasında düşük
düzeyden kuvvetliye değişen ilişki olduğu belirlendi (r=0,314-0,692, p<0,05).
Tartışma: Bu çalışmanın sonuçları, asemptomatik HV olan ve normal ayak parmağı pozisyonuna
sahip bireylerin tek ayak üzerindeki denge performansının benzer olduğunu göstermektedir. Bununla
birlikte elde edilen sonuçlar bireylerin vücut kütlesindeki artışın denge performansında kayıplara
neden olduğuna işaret etmektedir.

Anahtar Kelimeler

halluks valgus

Kaynakça

• 1. Perera AM, Mason L, Stephens MM. The pathogenesis of hallux valgus. J Bone Joint Surg Am. 2011;93(17):1650-61. 2. Nix S, Smith M, Vicenzino B. Prevalence of hallux valgus in the general population: a systematic review and meta-analysis. J Foot Ankle Res. 2010;3(1):21. 3. Lopez DL, Callejo Gonzalez L, Losa Iglesias ME, Canosa JL, Sanz DR, Lobo CC, et al. Quality of life impact related to foot health in a sample of older people with hallux valgus. Aging Dis. 2016;7(1):45-52. 4. Menz HB, Fotoohabadi MR, Wee E, Spink MJ. Validity of selfassessment of hallux valgus using the Manchester scale. BMC Musculoskelet Disord. 2010;11:215. 5. Abhishek A, Roddy E, Zhang W, Doherty M. Are hallux valgus and big toe pain associated with impaired quality of life? A crosssectional study. Osteoarthritis Cartilage. 2010;18(7):923-6. 6. Snijders CJ, Snijder JG, Philippens MM. Biomechanics of hallux valgus and spread foot. Foot Ankle. 1986;7(1):26-39. 7. Thordarson D, Ebramzadeh E, Moorthy M, Lee J, Rudicel S. Correlation of hallux valgus surgical outcome with AOFAS forefoot score and radiological parameters. Foot Ankle Int. 2005;26(2):122-7. 8. Carl A, Ross S, Evanski P, Waugh T. Hypermobility in hallux valgus. Foot Ankle. 1988;8(5):264-70. 9. Hansen ST, Jr. Hallux valgus surgery. Morton and Lapidus were right! Clin Podiatr Med Surg. 1996;13(3):347-54. 10. Hagedorn TJ, Dufour AB, Riskowski JL, Hillstrom HJ, Menz HB, Casey VA, et al. Foot disorders, foot posture, and foot function: the Framingham foot study. PloS one. 2013;8(9):e74364. 11. Koller U, Willegger M, Windhager R, Wanivenhaus A, Trnka HJ, Schuh R. Plantar pressure characteristics in hallux valgus feet. J Orthop Res. 2014;32(12):1688-93. 12. Deschamps K, Birch I, Desloovere K, Matricali GA. The impact of hallux valgus on foot kinematics: a cross-sectional, comparative study. Gait Posture. 2010;32(1):102-6. 13. Mickle KJ, Nester CJ. Morphology of the toe flexor muscles in older adults with toe deformities. Arthritis Care Res (Hoboken). 2018;70(6):902-7. 14. Lobo CC, Marin AG, Sanz DR, Lopez DL, Lopez PP, Morales CR, et al. Ultrasound evaluation of intrinsic plantar muscles and fascia in hallux valgus: a case-control study. Medicine. 2016;95(45):e5243. 15. Bellows R, Wong CK. The effect of blacing and balance training on ankle sprain incidence among athletes: a systematic review with meta-analysis. Int J Sports Phys Ther. 2018;13(3):379-88. 16. Lin CW, Su FC, Lin CF. Influence of ankle injury on muscle activation and postural control during ballet grand plie. J Appl Biomech. 2014;30(1):37-49. 17. Khalaj N, Abu Osman NA, Mokhtar AH, Mehdikhani M, Wan Abas WA. Balance and risk of fall in individuals with bilateral mild and moderate knee osteoarthritis. PloS one. 2014;9(3):e92270. 18. Cinar-Medeni O, Atalay Guzel N, Basar S. Mild hallux valgus angle affects single-limb postural stability in asymptomatic subjects. J Back Musculoskelet Rehabil. 2016;29(1):117-21. 19. Hurn SE, Vicenzino B, Smith MD. Functional impairments characterizing mild, moderate, and severe hallux valgus. Arthritis Care Res (Hoboken). 2015;67(1):80-8. 20. Yoshimoto Y, Oyama Y, Tanaka M, Sakamoto A. Toe functions have little effect on dynamic balance ability in elderly people. J Phys Ther Sci. 2017;29(1):158-62. 21. Garrow AP, Papageorgiou A, Silman AJ, Thomas E, Jayson MI, Macfarlane GJ. The grading of hallux valgus. The Manchester Scale. J Am Podiatr Med Assoc. 2001;91(2):74-8. 22. Arifin N, Abu Osman NA, Wan Abas WA. Intrarater test-retest reliability of static and dynamic stability indexes measurement using the Biodex Stability System during unilateral stance. J Appl Biomech. 2014;30(2):300-4. 23. Kavlak Y. The relation of hallux valgus severity with foot function and balance in older men. Turk J Physiother Rehabil. 2015;26(2):93-9. 24. McGraw B, McClenaghan BA, Williams HG, Dickerson J, Ward DS. Gait and postural stability in obese and nonobese prepubertal boys. Arch Phys Med Rehabil. 2000; 81(4):484-9. 25. Ledin T, Odkvist LM. Effects of increased inertial load in dynamic and randomized perturbed posturography. Acta Oto- Laryngologica. 1993;113(3):249-52. 26. Hue O, Simoneau M, Marcotte J, Berrigan F, Doré J, Marceau P, et al. Body weight is a strong predictor of postural stability. Gait Posture. 2007;26(1):32-8. 27. Teasdale N, Hue O, Marcotte J, Berrigan F, Simoneau M, Doré J, et al. Reducing weight increases postural stability in obese and morbid obese men. Int J Obes (Lond). 2007;31(1):153-60. 28. Zemková E, Kyselovičová O, Jeleň M, Kováčiková Z, Ollé G, Štefániková G, et al. Unilateral stability and visual feedback body control improves after three-month resistance training in overweight individuals. J Mot Behav. 2017;49(4):398-406.