Dealing With Difficult Patients And Their Relatives

Yıl 2016, Cilt: 8 Sayı: 3, 42 - 46, 27.11.2016

Kamuran Bahar Sandikçi

Öz

Communication with patients is one of the most important skills for clinical medical profession. Doctors’ having good communication skills, increases the patient’s treatment compliance and satisfaction, it also increases professional satisfaction and provides the reduction of work stress. The difficulties in the patient-physician communication are affected by the interaction of many reasons.

Anahtar Kelimeler

Patient-doctor communication, difficult patient, communication skills

Zor Hasta Ve Hastanın Yakınları İle Başa Çıkabilme

Öz

ÖZET Hastalarla iletişim hekimlik mesleğinin en önemli klinik becerileridendir. İyi iletişim becerilerine sahip hekimler, hastalarının tedaviye uyum ve memnuniyetini artır-
makta, böylelikle hem mesleki memnuniyet artışını hem de iş stresinin azalmasını sağlamaktadır. Hasta-hekim iletişimi hasta, hekim ve sağlık sisteminin karşılıklı et-
kileşimi içinde olan birçok sebepten etkilenmektedir.

Kamuran Bahar SANDIKÇI
Yusuf ÜSTÜ

Anahtar Kelimeler

Hasta-hekim iletişimi, zor hasta, iletişim, becerileri

Kaynakça

• 1. Ong LM, De Haes JC, Hoos AM, Lam-mes FB. Doctor-patient communication: a review of the literature. Social science & medicine 1995;40: 903-18.
• 2. Maguire, P., & Pitceathly, C. Key communication skills and how to acquire them. BMJ 2002; 325:697.
• 3. Aspegren, K. BEME Guide No. 2: Teaching and learning communication skills in medicine-a review with quality grading of articles.Medical teacher 1999; 21: 563-70.
• 4. Rosenberg W, Donald A. Evidence based medicine: an approach to clinical problem-solving. BMJ 1995; 310: 1122-6.
• 5. Aile Hekimliği Sürekli Mesleki Gelişim Programı, Hasta Hekim İletişimi Modülü 2013, 7.1.İletişimin Genel İlkeleri ve İletişimde Zor Durumlar, v1.0 http://ahu-zem.ybu.edu.tr/ ( Erişim tarihi: Haziran 2016).
• 6. Haas LJ, Leiser JP, Magill MK, Sanyer ON. Management of the difficult patient. AmFam Physician 2005;72:2063-8.
• 7. An PG, Rabatin JS, Manwell LB, Linzer M, Brown RL, Schwartz MD. Burden of difficult encounters in primary care: data from the minimizing error, maximizing outcomes study. Archives of internal medicine, 2009:169:410-14.
• 8. Kravitz RL. Measuring patients' expectations and requests. Annals of Internal Medicine 2001 ;134: 881-8.
• 9. Virshup BB, Oppenberg AA, Coleman MM. Strategic risk management: reducing malpractice claims through more effective patient-doctor communication. American Journal of Medical Quality 1999;14:153-9.
• 10. Mayou R, Sharpe R. Patients whom doctors find difficult to help / an important and neglected problem. Psychosomatics 1995;36:323-5.
• 11. John C, Schwenk TL, Roi LD, Cohen M. Medical care and demographic characteristics ofdifficulVpatients. The Journal of family practicel 987;24:607-10.
• 12. A, PG, Manwell LB, Williams ES. Does a higher frequency of difficult patient encounters lead to lower quality care? The Journal of family practice 2013;62:24-9.
• 13. Erol A, SarıçiçekA, Gülseren P .Asistan hekimlerde tükenmişlik: iş doyumu ve depresyonla ilişkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2007;8:241-7.
• 14. Avcı K, Pala K. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesinde çalışan araştırma görevlisi ve uzman doktorların yaşam kalitesinin değerlendirilmesi. UÜTF Derg 2004; 30:81-5.
• 15. Mathers, N., Jones, N.,Hannay, D. Heartsink patients: a study of their general practitioners. British Journal of General Practice, 1995; 45(395), 293-296.
• 16. Sloane PD, Slatt LM, Ebell MH, Jacques LB, Smith MA, (Çev. edi. Yaman H, Çul-hacı A), Aile Hekimliğinin Temelleri. Beşinci Baskı, İstanbul: Sigma Yayıncılık; 2008:31-38.
• 17. Steinmetz D. The problematic physician-patient encounter. Harefuah 1992; 122:357-9.
• 18. Krebs EE, Garrett JM, Konrad TR. The difficult doctor? Characteristics of physicians who report frustration with patients: an analysis of survey data. BMC health services research 2006; 6:128.
• 19. Ölmezoğlu ZB, Vatansever K, Ergör A. İzmir metropol alanı 112 çalışanlarında şiddet maruziyetinin değerlendirilmesi. Toplum ve Hekim 1999;1:420-5.
• 20. Steinmetz D, Tabenkin H. "The ‘difficult patient' as perceived by family physicians." Family Practice 2001;18:495-500.
• 21. Tan MN, Özçakar N, Kartal M. Asistan Hekimlerin Tıpta Uzmanlık Eğitimi Kapsamında Mesleki Memnuniyetleri ve Yaşam Koşulları ile İlişkisi." Marmara MedicalJournal 2012;25:20-5.
• 22. Magnus, S. A., & Mick, S. S. Medical schools, affirmative action, and the neglected role of social class. American Journal of Public Health, 2000;90:1197.
• 23. Fatih Ç. Sağlık Kurumlarında İletişim; Hasta İle Sağlık Personeli İletişimi Üzerine Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, Konya: Halkla İlişkiler ve Tanıtım AD; 2008.
• 24. Ağbasan M, Çakar F. Doktor-Hasta İletişiminde Dile ve Davranışa Dayalı İleti-şimsel Sorunları Belirlemeye Yönelik Bir Alan Araştırması Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2006; 15:609-29.
• 25. Prof. Dr. MeralUysal, “Medya ve Şiddet”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, Sempozyum. http://www.egitim-sen.org.tr/ekler/5fee888414ee9fc4752e 62f3f291 a39_ek.pdf (ErişimTarihi: 09.07.2013).
• 26. Palabıyıkoğlu, R. Medya ve şiddet. Kriz Dergisi 1997;5:123-6.
• 27. Freedman JL, Carlsmith JM, Sears DO. Sosyal Psikoloji (Çeviren: Dönmez A). 2. baskı, Ankara: İmge KitapYayınları; 1993.
• 28. Kılıç B, Sayek İ. Türk Tabipleri Birliği Mezuniyet Öncesi Tıp Eğiimi Raporu-2000. Toplum ve Hekim 2001 ;16: 230-40.
• 29. Dereboy İF, Gürel M, Erpek S, Şavk Ö. Tıp Eğitiminde Tam Entegrasyona Doğru: Menderes Deneyimi. Toplum ve Hekim 2001:16:194-204.
• 30. Lloyd H, Bor R. Communication Skills For Medicine, London: Churcill Livingstone lnc;1996.
• 31. http://www.tkhk.gov.tr/EklentiZ120,cali-sangenelgesi.pdf?0 (ErişimTarihi: 09.07.2013).
• 32. http://www.saglik.gov.tr/TR/dosya/1 -82968/h/faaliyetraporu2012.pdf. (ErişimTarihi: 09.07.2013).
• 33. Levinson W, Roter DL, Mullooly JP, Dull VT, Frankel RM. Physician-patient communication: the relationship with malpractice claims among primary care physicians and surgeons. Jama 1997; 277:553-9.
• 34. Dugdale DC, Epstein R, Pantilat SZ. Time and the patient-physician relationship. Journal of General Internal Medicine 1999;14:34-40.
• 35. İşnas C, Tatar M. Doktor-Hasta ilişkisi, Ankara Numune Hastanesi Ortopedi Kliniklerinde Yatan Hastaların Değerlendirmeleri Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi 2000;5:157-8.
• 36. Elder N, Ricer R, Tobias B. How respected family physicians manage difficult patient encounters. J Am Board Fam Med 2006;19:533-41.
• 37. Gemlik, H.N, Sur, H., Özel Hastane Yöneticilerinin Problem Çözme Becerilerini Algılama Düzeylerine İlişkin Bir İnceleme. Hastane Yönetimi Dergisi 2003; 7:1-6.
• 38. Serour M. Othman HA, Khalifah GA. Difficult Patients or Difficult Doctors: An Analysis of Problematic Consultations. European Journal of General Medicine 2009;6:87-93.
• 39. Çelik C, Yurdakul M. Hastane Yöneticilerinin Problem Çözme Becerileri: Bir Alan Araştırması. Journal of the Çukurova University Institute of Social Sciences 2009;18:95-108.
• 40. http://www.saglik.gov.tr/TR/belge/1-15642/calisan-guvenligi-genelgesi.html (ErişimTarihi: 09.07.2013).
• 41. Hahn SR, Kroenke K, Spitzer RL, Brody D, Williams JB, Linzer M. The difficult patient. Journal of General Internal Medicine 1996;11:1-8.
• 42. Çıtak EA. Avcı S. Basmacı Ö, Durukan İ. Bir Üniversite Hastanesinde Hemşirelerin ““zor hasta”” Olarak Tanımladıkları Hastalarla İletişim Davranışlarının İncelenmesi. Hemşirelikte Araştırma Geliş- tirme Dergisi 2011;1:35-44.
• 43. Kutlu M, Çolakoğlu N, Özgüvenç ZP. "Hasta hekim ilişkisinde empatinin önemi hakkında bir araştırma." Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi 2010;1: 127-43.
• 44. Lorenzetti RC, Jacques CM, Donovan C, Cottrell S, Buck J. Managing difficult encounters: understanding physician, patient, and situational factors. American Family Physician 2013;87:419-25.