The Effects of Study Abroad on Second Language Identities and Language Learning

Yıl 2014, , 28 - 41, 01.03.2014

Tomoka Sato

https://doi.org/10.17569/tojqi.56715

Cited By: 3

Öz

There are numerous studies on the improvement of language proficiency and adaptability to different cultures through study abroad. However, there is a paucity of research on study abroad of Japanese students per se, not to mention the fact that there are even fewer studies on identities that are formed through one’s second language use, which is called second language identity and language learning in study abroad contexts. Based on a narrative inquiry of three Japanese students who participated in three or four-week study-abroad programs, this paper examines the construction of second language identity and language learning. A narrative approach has shown to be an ideal tool for revealing the complexity of human behavior since it is human-centered, and it analyses participants’ identity construction through oral accounts of their experiences. Data was collected through one-on-one and semi-structured interviews, in which the participants were asked to describe their study abroad experience. After collecting their statements, content analysis was conducted. The findings reveal that all participants constructed their second language identities. They become active in learning and using English by the interaction with local people and through self-enlightenment that was generated by finding a person they admire, and this impact has lasted well since they returned home. Moreover, the study shows that when there are no inequitable relations of power in social interaction, language learners can favorably construct their second language identities that they want to project. As a result, they become aware of linguistic analysis or pragmatics at the same time

Anahtar Kelimeler

Study abroad, Second language identity, Language learning

Yurtdışı Eğitimin İkinci Dil Kimliği ve Dil Öğrenimi Üzerindeki Etkileri

Öz

Alanyazında, yurtdışı eğitim programları aracılığıyla dilde yeterlilik kazanmaya ve farklı kültürlere uyum sağlamaya yönelik bir çok çalışma bulunmaktadır. Ancak, alanyazında ikinci dil kullanımı yoluyla öğrenenlerin kimlik gelişimlerine, yani ikinci dil kimliklerine ve yurtdışı eğitim bağlamında dil öğrenimlerine herhangi bir vurguda bulunulmamaktadır. Yurtdışı eğitim programlarına üç veya dört haftalık bir süre ile katılmış olan üç Japon öğrenciden sözel olarak alınan nitel verilere dayanan bu çalışmada, dil öğrenimi ve ikinci dil kimliğinin yapısı incelemektedir. Çalışma insan merkezli bir çalışmadır. Bu nedenle çalışmada, insan davranışlarının karmaşıklığını ortaya koyabilmek için en uygun yol olduğu düşünülen sözel bir yaklaşım uygulanmıştır. Bu sayede, deneyimlere ilişkin sözel veriler aracılığıyla katılımcıların kimlik yapıları çözümlenmiştir. Araştırmanın verileri, katılımcılardan yurtdışı eğitim deneyimlerini betimlemelerinin istendiği birebir ve yarıyapılandırılmış görüşmelerden elde edilmiştir. Katılımcılardan elde edilen tüm ifadeler içerik analizine tabii tutulmuştur. Katılımcıların İngilizceyi öğrenmede ve kullanmada etkin bir rol almaya başladıkları görülmüş ve bu etkinin ülkelerine/evlerine dönmelerinden sonra da devam ettiği gözlemlenmiştir. Bu süreçte öğrenenlerin, hayran oldukları insanlarla karşılaşmaları sonucunda oluşturdukları öz-aydınlanmadan ve yerel halk ile olan etkileşimlerden yararlandıkları görülmüştür. Buna ek olarak çalışma, sosyal etkileşimde adaletsiz güç ilişkileri olmadığında, dil öğrenenlerinin herhangi bir çekince veya kaygı hissetmeden dili öğrenebildikleri ve ikinci dil kimliklerini olumlu bir biçimde yapılandırabildiklerini göstermiştir. Bunun bir sonucu olarak katılımcılar dilbilimsel çözümleme ve bağlamsal dilbilim konusunda farkındalık geliştirebilmişlerdir

Anahtar Kelimeler

Yurtdışı eğitim, ikinci dil kimliği, dil öğrenimi

Kaynakça

• revealed. At the same time, Masato was hesitant to speak to Japanese returnees in class due to his self
• depreciation. From this perspective, what Norton (2000) pointed out is true: “Relations of power can
• serve to enable or constrain the range of identities, which language learners can negotiate in their
• classrooms and communities” (p. 9). In short, second language identities and language learning
• opportunities are closely related.
• Finally, this study presented the findings of a small-scale pilot study, which focused only on the impact
• of short-term study abroad. All of the participants enjoyed their study-abroad experience despite the
• fact that their English proficiency was insufficient for academic contexts. Perhaps, this inadequacy was
• due to the short duration of their stay, which did not allow them to become challenged as a resident.
• That is, they were simply tourists who were welcomed by their host country and school. This raises the
• question of whether there might be a difference in the construction of second language identity if one
• stays for a longer period of time. It is assumed that a longer duration of study abroad may be a more
• intense experience in terms of opportunities for second language identity than a shorter visit. In this
• case, as Norton mentions, it could be more possible for participants to encounter power relationships
• at the micro level of everyday social encounters between people, influencing their construction of second
• language identities. In addition, Wenger’s (1998) notion that learning is the transformation of identity
• by participating in a community of practice will be more emphasized. The current literature suggests
• that there is the need for additional research regarding study abroad during longer periods of time.
• Benson, P., Barkhuzen, G., Bodycott, P., & Brown, J. (2012). Study abroad and the development of second language identities. Applied Linguistics Review, 3(1), 173–193.
• Blackstone, B. (1997). Use of the CCAI (Cross-Cultural Adaptability Inventory) to assist students’ preparation in cross-cultural communication.The Review of Inquiry and Research, 65, 413–425.
• Block, D. (2006). Multilingual identities in a global city: London Stories. London: Palgrave.
• Block, D. (2007). Second language identities. London: Continuum.
• Clandinin, D. J., & Connelly, F. M. (2000). Narrative inquiry. San Francisco: Jossey-Bass
• DuFon, M., & Churchill, E. (2006).Language learners in study abroad contexts. Clevedon, UK: Multilingual Matters.
• Elmuti, D., Tück, B., & Kemper, F. (2008). Analyzing cross-cultural adaptability among business students: An empirical investigation. International Journal of Management, 25, 551–568.
• Erwin, T. D., & Coleman, P. K. (1998). The influence of intercultural experiences and second language proficiency on college students’ cross-cultural adaptability. International Education, 28, 5–25.
• Jackson, J. (2008). Language, identity, and study abroad: Sociocultural perspectives. London: Equinox.
• Kinginger, C. (2004). Alice doesn’t live here anymore: Foreign language learning and identity construction. In A. Pavlenko & A. Blackledge (Eds.), Negotiation of identities in multilingual contexts (pp. 219–242). Clevedon: Multilingual Matters.
• Kinginger, C. (2008). Language learning in study abroad: Case studies of Americans in France. Modern Language Journal, 92(s1). 1–124.
• Kinginger, C. (2009). Language learning and study abroad. London: Palgrave Macmillan.
• Kitsantas, A., & Meyers, J. (2001). Studying abroad: Does it enhance college student cross-cultural awareness?Paper presented at the combined annual meeting of the San Diego State University and the U.S. Department of Education Centers for International Business Education Research (ERIC Document Reproduction Service No. ED 456648).
• Kurata, N. (2011).Foreign language learning and use: interaction in informal social networks. UK: Continuum
• Kanno, Y. (1996). There’s no place like home: Japanese returnees’ identities in transition. Doctoral dissertation, University of Toronto.
• Lyons, N., & LaBoskey, V. K. (2002). Why narrative inquiry or exemplars for scholarship of teaching? In N. Lyons & V. K. LaBoskey (Eds.), Narrative inquiry in practice: Advancing the knowledge of teaching (pp. 11–30). New York: Teacher College Press.
• Magnan, S. S., & Back, M. (2007). Social interaction and linguistic gain during study abroad. Foreign Language Annals, 40(1), 43–61.
• Miyahara, M. (2009). Researching identity and language learning: taking a narrative approach. Language Research Bulletin, 25, ICU.
• Morgan, B. (2007). Post structuralism and applied linguistics: Complementary approaches toidentity and culture. In J. Cummins & C. Davison (Eds.), International handbook of English language teaching (pp. 949–968). New York: Springer Science + Business Media, LLC.
• Norton, B. (2000). Identity and language learning: Gender, ethnicity, and educational change. Harlow, England: Pearson Education Limited.
• Piller, I., & Takahashi, K. (2006). A passion for English: Desire and the language market. Retrieved March 8, 2013, from http://www.zfg.pwsz.krosno.pl/gfx/pwszkrosno/pl/defaultaktualnosci/675/5/1/s03_eb_piller2. pdf
• Polanyi, L. (1995). Language learning and living abroad: Stories from the field. In B. Freed (Ed.), Second language acquisition in a study abroad context(pp. 271–291), Amsterdam: John Benjamins.
• Shaftel, J., Shaftel, T., & Ahluwalia, R. (2007).International educational experience and intercultural competence.International Journal of Business & Economics, 6, 25–34.
• Siegal, M. (1996). The role of learner subjectivity in second language sociolinguistic competency: Western woman learning Japanese. Applied Linguistics, 17(3), 356–382.
• Skarin, R. (2001). Gender, ethnicity, class and social identity: A case study of two Japanese women in US universities. In E. Churchill & J. McLaughlin (Eds.), Qualitative research in applied linguistics: Japanese learners and contexts (pp. 26–55) Tokyo: Temple University.
• Twombly, S. (1995).Piropos and friendship: Gender and culture clash in study abroad. Frontiers: The Interdisciplinary Journal of Study Abroad, 1, 1–27.
• Webster, L., & Mertova, P. (2007). Using narrative inquiry as a research method: An introduction to using critical event analysis in research on learning and teaching. Oxford: Routledge.
• Wenger, E. (1998).Communities of practice: Learning, meaning, identity. Cambridge, UK: Cambridge University Press.
• Wolf, A. (2006). Subjectivity in a second language: Conveying the expression of self. Oxford: Peter Lang. GENİŞLETİLMİŞ ÖZ
• Son zamanlarda, sadece seyahat acentaları ve yayın evleri değil aynı zamanda üniversiteler de ikinci dil
• yeterliliği ve bireysel yetiler geliştirme gibi yararlı çıktılarını öne sürerek yurtdışında eğitim alma
• konusunda öğrencileri cesaretlendirmektedirler. Alanyazında, katılımcıların ikini bir dil kullanmalarının ve
• kültürlerarası yeterlilikler ve küresel farkındalık kazanmalarının öngörüldüğü yurtdışı eğitim programları
• aracılığıyla dil yeterliliği kazanımına yönelik birçok çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmaların sonuçlarının,
• üniversitelerin öğrencileri yurtdışı eğitim konusunda cesaretlendirdiğine ilişkin bulguları destekler
• nitelikte olduğu görülmektedir. Ancak, bu çalışmalar incelendiğinde dikkati çekecek bir şekilde eksik olan
• bir noktanın bulunduğu gözlemlenmektedir. Çalışmalarda, ikinci dil kullanımı yoluyla öğrenenlerin kimlik
• gelişimlerine, yani ikinci dil kimliklerine ve yurtdışı eğitim bağlamında dil öğrenimlerine herhangi bir
• vurguda bulunulmamaktadır. Muhtemelen, yabancı veya ikinci bir dil öğreniminin en iyi yolunun, o dili
• anadili olarak konuşan kişilerle arkadaşlıklar geliştirmenin ve onlarla bu dil aracılığıyla iletişime geçmek
• olduğuna inanılmaktadır. Bu ifade fazlaca iyimser ve uygun görünmekte ve bir dil öğreniminde yeni bir
• ortama maruz kalındığında herhangi bir zihinsel engelle karşı karşıya kalınmayacağını varsaymaktadır.
• Buna karşılık, birçok öğretmen iletişim ve sosyal becerilerde yetersizlik gösteren öğrencileri pasif ve
• sessiz olarak tanımlamaktadırlar. Ancak, bu noktada öğretmenler, bu tarz öğrencilerin Japonya’dan
• ayrıldıklarında genellikle daha açık sözlü ve özgüvenli bir karakter sergilediklerine ilişkin gerçeği farkına
• varmamaktadırlar. Bu nedenle, yurtdışı eğitim programlarına üç veya dört haftalık bir süre ile katılmış
• olan üç Japon öğrenciden sözel olarak alınan nitel verilere dayanan bu çalışma, ikinci dil kimliği ve dil
• öğreniminin yapısını post-yapısalcı bir çerçevede incelemektedir. Post-yapısalcı bakış açısıyla, dil
• değişendir; kimlikler ise çok yönlü, çelişkili ve birçok farklı duruma ve etkileşime göre değişir. Buna ek
• olarak, post-yapısalcılar belirli bir dil/kimlik bağıntısı oluşturulduğunda, güç ilişkinlerinin her zaman
• karıştırıldığını tartışmaktadırlar. Çalışmanın amacı, öğrencilerin kimliklerindeki değişimleri gözler önüne
• sermektir. Bu nedenle çalışmada, insan davranışlarının karmaşıklığını ortaya koyabilmek için en uygun
• yol olduğu düşünülen sözel bir yaklaşım uygulanmıştır. Bu sayede, deneyimlere ilişkin sözel veriler
• aracılığıyla katılımcıların kimlik yapıları çözümlenmiştir.
• Araştırmanın verileri, katılımcılardan yurtdışı eğitim deneyimlerini betimlemelerinin istendiği birebir ve
• yarı-yapılandırılmış görüşmelerden elde edilmiştir. İlk olarak katılımcıların ifadeleri, Japonca’dan
• İngilizce’ye çevrilmiştir. Katılımcılardan elde edilen tüm ifadeler çevrildikten ve bir araya getirildikten
• sonra, ifadeler yazıya aktarılarak kaydedilmiştir. Daha sonra katılımcıların anlatıları, yapı veya değişimle
• ilgili olan ifadeleri betimlemek amacıyla tekrar tekrar incelenmiş ve iki ana başlık altında kategorize
• edilmiştir: hedef dil (HD)-odaklı gelişim ve HD-odaklı öz-aydınlanma. Çalışmada, katılımcıların
• deneyimlerini nasıl betimledikleri üzerine odaklandığından dolayı içerik analizi işe koşulmuştur.
• Araştırmanın bulguları, tüm katılımcıların ikinci il kimliklerini olumlu bir şekilde yapılandırdıklarını
• göstermiştir. İlk olarak, tüm katılımcılar İngilizce dil yeterliliklerinde az bir gelişim olduğunu ya da hiç
• gelişim olmadığını söylemelerine rağmen, İngilizce’yi öğrenme ve kullanma davranışları, dili gerçek
• uygulamada kullanmalarının ardından değişmiştir. Katılımcılar, yerel halkın kendilerine karşı olan açık ve
• arkadaşça davranışlarının karşısında cesaretlenmiş ve İngilizce’yi kullanma konusunda isteklenmişlerdir.
• Katılımcıların bu cesaretleri ve isteklilikleri, kişiler Japonya’dayken hiç ortaya çıkmamıştır. Bunun nedeni,
• katılımcıların kötü telaffuzlarından dolayı utanmaları veya anadili İngilizce olan öğretmenlerle konuşmaya
• çalıştıklarında diğerleri tarafından “hava atıyormuş” gibi görünmelerinden çekinmeleridir. Çok kuvvetli
• bir biçimde olumlu olarak kazanılan deneyimler, öğrencilerin ülkelerine/evlerine dönmelerinden sonra da
• devam ettiği görülmüştür. Buna ek olarak, tüm katılımcıların geliştirmeyi planladıkları ikinci dil kimliklerini
• uygun bir şekilde yapılandırabildiklerini gözlemlenmiştir. Bu yapılandırma sürecinde öğrenenler, hayran
• oldukları insanlarla karşılaşmaları sonucunda oluşturdukları öz-aydınlanmadan yararlanmışlardır. Aynı
• zamanda, katılımcılar kendilerini özlem duydukları koşullara yerleştirdiklerinde, dilbilimsel çözümleme ve
• bağlamsal dilbilim konusunda farkındalık geliştirebilmişlerdir. Genel olarak çalışma, sosyal etkileşimde adaletsiz güç ilişkileri olmadığında, dil öğrenenlerinin herhangi bir çekince veya kaygı hissetmeden dili öğrenebildikleri ve ikinci dil kimliklerini olumlu bir biçimde yapılandırabildiklerini göstermiştir.