Comparison of Command and Peer Teaching in Teaching Folk Dances: A Teaching Experience

Yıl 2025, Cilt: 14 Sayı: 3, 293 - 302, 30.07.2025

Ayşe Feray Özbal , Muhammed Fatih Boztoprak

https://doi.org/10.22282/tojras.1648814

Öz

This study aims to compare the effects of the command method and peer teaching on student success, motivation, and learning experiences in folk dance instruction. The research was conducted with fourth-year Physical Education and Sports Teaching students at Kastamonu University’s Faculty of Sport Sciences. A qualitative research method was employed, adopting a phenomenological design. Data were gathered from semi-structured interview forms, observations, field notes, and participant journals, and analyzed using content analysis. Data collection took place between September 25, 2023, and January 30, 2024. Analysis using MAXQDA 2020 revealed themes related to the learning processes in both peer teaching and command method, including repetition, reinforcement of learning, motivation, attention, non-avoidance, technical teaching, enjoyment, relaxation, step-by-step learning, simplification of movements, and being a leader within a team. The findings suggest that while both methods have distinct advantages and limitations, it is more effective to choose teaching methods aligned with the subject matter in the instructional process.

Anahtar Kelimeler

folk dance , command method , peer teaching , teaching methods , physical education

Halk Oyunları Öğretiminde Komut ve Akran Öğretiminin Karşılaştırılması: Bir Öğretim Deneyimi

Öz

Bu araştırma, halk oyunları öğretiminde komut yöntemi ile akran öğretiminin öğrenci başarısı, motivasyonu ve öğrenme deneyimleri üzerindeki etkilerini karşılaştırmayı amaçlamaktadır. Araştırma, Kastamonu Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi'nde öğrenim gören beden eğitimi ve spor öğretmenliği 4. sınıf öğrencileri üzerinde yürütülmüştür. Araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmış ve fenomenolojik desen benimsenmiştir. Veriler, yarı yapılandırılmış görüşme formundan, gözlem, alan notları ve katılımcı günlüklerinden elde edilmiş, içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Veriler 25 Eylül 2023-30 Ocak 2024 tarihleri arasında toplanmıştır. MAXQDA 2020 programı ile yapılan analizlerde elde edilen veriler, akran öğretim modeli ve komutla öğretim yöntemi, kullanılan yöntemlerde öğrenme süreçleri temaları ve tekrar sayısı, öğrenmeyi pekiştirme, motivasyon, dikkat çekme, çekinmeme, teknik öğretimi, eğlenceli bulma, rahatlama, aşama aşama öğrenme, hareketlerin sadeleştirilmesi, takım içerisinde yöneticiyim olarak kodlanmıştır. Her iki yöntemin de farklı avantajlara ve sınırlılıklara sahip olduğunu ancak öğretim sürecinde branşa uygun öğretim yöntemlerinin tercih edilmesinin daha etkili olacağı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

halk oyunları , komut yöntemi , akran öğretimi , öğretim modelleri , beden eğitimi

Kaynakça

• Akış, S. (2024). Türk halk oyunlarında taklit unsuruna dair notlar. Rumelide Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (Ö14), 841–852. https://doi.org/10.29000/rumelide.1455640
• Alemu, M. (2020). Improving secondary school students physics achievement using reciprocal peer tutoring: A multi-level quasi-experimental study. EURASIA Journal of Mathematics, Science and Technology Education, 16(4), 1-14.
• Alp, H. (2018). Katılım stili ile işlenen beden eğitimi ve spor derslerinin öğrencilerin sürekli kaygı düzeyine etkisinin incelenmesi. Ulusal Spor Bilimleri Dergisi, 2(2), 113-120.
• Atlı, K. (2017). Beden eğitimi ve spor derslerinde fiziksel etkinlik kartları uygulamaları ile yürütülen akran öğretimi modeline ilişkin öğrenci ve öğretmen görüşleri (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Balcı, T. (2023). Akran öğretim modelinin öğretim stilleri bilgi düzeyi, pedagojik inanç ve mikro öğretim uygulamalarına etkisi: beden eğitimi öğretmen adaylarına yönelik çalışma (Doktora Tezi). Balıkesir Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
• Buyrukoğlu, E., Karademir, M. B., & Yetkin, M. (2024). Halk oyunları oynayan bireylerin halk oyunlarına yönelik tutumlarının incelenmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 7(1), 170–181. https://doi.org/10.38021/asbid.1388421
• Büyüköztürk, Ş. Çakmak E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2022). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (32.Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Çakmak Otluoğlu, K. Ö., Kurt Yılmaz, B., & Sürgevil Dalkılıç O. (2021). Covid-19 Döneminde akademisyen annelerin iş-yaşam deneyimlerini anlamak: nitel bir araştırma. KADEM Kadın Araştırmaları Dergisi, 7(1), 13-52.
• Çelik, H., Baykal, N. B., & Memur, H. N. K. (2020). Nitel veri analizi ve temel ilkeleri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 8(1), 379-406.
• Doğanay, A. (2007). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Pegem Yayımcılık.
• Ercan, A. M., & Hançer, A. (2024). Türkiye Halk Oyunları Federasyonunun kurulmasında Dr. Hasan Basri Öngel’in katkıları. Asia Minor Studies, 12(2), 190–197. https://doi.org/10.17067/asm.1501297.
• Gündüz, N., Güler, D, Güler, Y., & Yıldırım, M. (2019). Spor kaya tırmanışında akran öğretim modelinin uygulamalarına yönelik aday öğretmen ve akran öğrenci görüşlerinin değerlendirilmesi. Spormetre, 17(2), 163-176.
• Güven, B., & Demirhan, G. (2006). Beden eğitimi öğretiminin sınıf yönetiminin öğretmen davranışlı boyutuna ilişkin görüşleri. Spor Bilimleri Dergisi, 17(4), 158-172.
• Karabacak, E. (2024a). Halk oyuncularda imgeleme uygulamaları ile başarı motivasyonu arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası Bozok Spor Bilimleri Dergisi, 5(1), 14–32.
• Karabacak, E. (2024b). Halk oyunları sporcularının algıladıkları antrenör davranışlarının incelenmesi. Uluslararası Bozok Spor Bilimleri Dergisi, 5(1), 191–200.
• Karabulut, E. O., & Altun Ekiz, M. (2024). Halk oyuncuların öz yeterliklerinin ve problem çözme becerilerinin incelenmesi. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 5(1), 8–19.
• Karabulut, E. O., & Bozkuş, T. (2024). Milli değerler kazanımında sosyal ve kültürel faaliyetler; halk oyunlarının etkisi. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 10(1), 31–42.
• Köktan, D., & Adıgüzel, Ö. (2024). Dans, drama ve eylem: Türk halk danslarının öğretiminde yaratıcı drama yöntemi. Yaratıcı Drama Dergisi, 19(1), 59–88.
• Kuş, D., & Alıncak, F. (2024). Geleneksel Türk halk oyuncularında görülen sakatlık tiplerinin incelenmesi. Kilis 7 Aralık Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(2), 108–125.
• Küçük, İ. E., Acet, C., & Alptekin, E. (2024). Türk halk oyunları, dans terapisi ve halk hekimliği kavramları arasındaki ilişkiler. Eurasian Journal of Music and Dance, (25), 311–321. https://doi.org/10.31722/ejmd.1366881.
• Mirzeoğlu, A. D. (2017). Model temelli beden eğitimi öğretimi. Ankara: Spor Yayınevi ve Kitabevi.
• Özyürek, A., Özkan, İ., Begde, Z., & Yavuz, F. N. (2015). Okul öncesi̇ dönemde beden eğı̇tı̇mı̇ ve spor. International Journal of ScienceCultureandSport, (3), 479–488.
• Sözbilir, M., Gül, Ş., Okçu, B. Yazıcı, F., Kızılaslan, A. Zorluoğlu, S.L. ve Atila, G. (2015). Görme yetersizliği olan öğrencilere yönelik fen eğitimi araştırmalarında eğilimler. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 218-241.
• Şirinkan, A., & Erciş, S. (2009). İlköğretim okullarındaki beden eğitimi ve spor derslerinde uygulanan öğretim yöntemleri ve ölçme–değerlendirme kriterlerinin araştırılması. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(3), 184-189.
• Tamer, K., & Pulur, A. (2001). Beden eğitimi ve sporda öğretim yöntemleri. Ankara: Kozan Ofset Mat. San. ve Tic. Ltd. Ş.
• Turan, Z. (2024). Türk halk oyunları yarışma sporcularının zihinsel dayanıklılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Türk Spor ve Egzersiz Dergisi, 26(3), 498–510. https://doi.org/10.15314/tsed.1471522.
• Uslu, M. (2013). Halk oyunları çalışmalarının üniversite öğrencilerinin psiko-sosyal gelişimlerine etkisi. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, (39), 1-15.
• Ünver, C., & Konuk, M. (2024). Karaman halk oyunları ve yöresel kıyafetlerinin süslemeleri üzerine bir inceleme. Art-e Sanat Dergisi, 16(32), 1063–1087. https://doi.org/10.21602/sduarte.1366716.
• Yıldız, E., & Kangalgil, M. (2014). Beden eğitimi öğretmenlerinin mesleki yeterlikleri ve kullandıkları öğretim yöntemleri ile ilgili görüşlerin incelenmesi. Pamukkale Journal of Sport Science, 5(1), 61-76.
• Yılmaz, L. S., İnce, M. L., Kirazcı, S., & Çiçek S. (2005). Beden eğitimi öğretmenlerinin zaman yönetimi davranışları ve kullandıkları öğretim yöntemleri. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Dergisi, 10(2), 3-10.