In Turkey, historical city centers have become the urban areas with their deprived area characteristics because of derelict housing and rundown environment and because of excessive migration and poor immigrant population. These areas have been subject to increasing urban renewal projects by government authorities throughout Turkey. Eminönü-Süleymaniye District tops the list of the places where these effects and transformations can be observed clearly. This study focuses on the social dimension which is often sidestepped in spatial interventions like urban renewal projects using Eminönü-Süleymaniye, the historical core of Istanbul. It also attempts to evaluate the impact of Süleymaniye Urban Renewal Project on the residents who are mainly poor and vulnerable groups on the base of the sociality of the location and the views of the local residents.
Türkiye’de tarihsel kent merkezleri fiziksel-mekânsal özellikleri açısından yıpranmış bina ve düşük nitelikli çevre kalitesi yanında yoğun göçün kente taşıdığı göçmen yoksul nüfus nedeniyle çöküntü mahallesi karakteri giderek belirginlik kazanan kent bölgeleri haline gelmiştir. Bu bölgeler Türkiye’nin pek çok yerinde kamu otoritelerince yürütülen ve sayıları giderek artan kentsel dönüşüm uygulamalarına konu olmaktadır. Bu etki ve dönüşümlerin sonuçlarının en belirgin olarak gözlenebileceği yerlerin başında Eminönü-Süleymaniye Bölgesi gelmektedir. Bu çalışmada İstanbul'un tarihi kalbi durumundaki Eminönü-Süleymaniye örneği üzerinden kentsel dönüşüm tarzı mekansal müdahalelerde önemsiz/ikincil bırakılan sosyal boyuta odaklanılmıştır. Mekanın toplumsallığından hareketle yoksul grupların yoğunlaştığı bir alanda yürütülen Süleymaniye Kentsel Dönüşüm Projesi uygulamasının sonuçları yerel ikametçilerin perspektifinden yorumlanmaya çalışılmaktadır.
Diğer ID | JA39CU42KK |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Temmuz 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Cilt: 5 Sayı: 11 |