Öz
Kamu yönetiminde dünyadaki gelişmelere paralel olarak ülkemizde 2005 yılından itibaren nüfusu 50.000 ve üzerinde olan belediyelere strateji plan hazırlama yükümlülüğü getirilmiştir. Ancak bu kavram kamu idareleri için stratejik plan hazırlama Kılavuzunda stratejik yönetim sürecinin tamamını kapsayacak şekilde kullanıldığı için bu araştırmanın “stratejik yönetim” kapsamında tasarlanması uygun görülmüştür. Stratejik yönetim ve belediyelerdeki uygulamalarını konu edinen bu çalışmada İstanbul ilçe belediyelerinden çalışmamıza katılmayı kabul eden dokuz ilçe belediyesi, stratejik yönetim uygulamaları kapsamında ele alınmış olup, bu uygulamaların etkin olarak yapılıp yapılmadığının araştırılıp ortaya çıkarılması ve yapılması gerekenlerle ilgili somut öneriler sunulması amaçlanmıştır. Bu doğrultuda stratejik yönetim süreci bütün aşamaları ile ele alınarak araştırmamıza katılan ilçe belediyelerinin strateji geliştirme müdürü veya müdür vekilleri ile yaptığımız mülakatlar sonucunda elde ettiğimiz bulgular, içerik analizi yöntemi aracılığıyla “frekans analizi” tekniği kullanılarak yorumlanmaya çalışılmıştır. Bulguların analizi ve yorumlanmasıyla elde edilen çıkarımlar sonucunda; belediyelerdeki stratejik yönetim uygulamalarında belli bir tecrübenin oluşmasına rağmen hem birbirinden farklı hem de ortak çeşitli eksikliklerin olduğu ve yeterli düzeyde standarttın oluşmadığı görülmektedir. Ayrıca belediyelerde büyük ölçüde benzer çalışmaların yapıldığı, hazırlanan plan ve programlar belediyelerin zaten yapmakta olduğu rutin işlerini kapsayan dokümanlara dönüşmekten öteye gidemediği dolayısıyla stratejik yönetim uygulamasının etkin olarak yapılmadığı düşünülmektedir.
Anahtar Kelimeler
Strateji Yönetim Stratejik Yönetim Belediyelerde Stratejik Yönetim
Kaynakça
- Aktan, C. C. (2005). Değişim çağında yönetim (2. Baskı). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
- Aşgın, S. (2008). Stratejik yönetim, İçişleri Bakanlığı, Yayın No: 649, SGB: 7, Ankara.
- Aydın, M., Akgül Açıkmeşe, S., Ereker, F., & Dizdaroğlu, C. (2012) Strateji ve Güvenlik. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Demir, C., & Yılmaz, M. K. (2010). Stratejik planlama süreci ve örgütler açısından önemi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 25(1), 69-88.
- Devlet Planlama Teşkilatı. (2018). Kamu kuruluşları için stratejik planlama kılavuzu (3.sürüm), DPT: Ankara.
- Dinçer, Ö. (2007). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası (8.Baskı). İstanbul: Alfa Yayınları.
- Eren, E. (2005). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası, İstanbul: Beta Basım Yayım A.Ş. Yedinci Baskı.
- Eren, E. (2013). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası (9.Baskı). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
- Ereş, F. (2004). Eğitim yönetiminde stratejik planlama. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 21-29.
- Gözübüyük, A., Ş. (1998). Yönetim Hukuku, Ankara: S Yayınları.
- Karaoğlu, B. (2010). Stratejik yönetim. İstanbul: Etap Yayınları.
- Kuyaksil, A. (1994). Türkiye'de yönetimi yeniden düzenleme çalışmaları: çok partili dönem, 1945-1963. İstanbul: Yıldızlar Basın ve Yayıncılık San. ve Tic. A.Ş.
- Parnell, J., A. (2014). Strategic Management; Theory and Practice. SAGE Publications Inc., California.
- Porter, M. (1996). What is Strategy, Harvard Business Review, November-December.
- Tekin, H. (2017), Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme, Ankara: Yargı Yayınevi
- Wheelen, T. L., & Hunger, D. J., (2004). Strategic Management and Business Policy, New Jersey: Prentice Hall.
- Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Ekim 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 7 Sayı: 3 |
