This review article provides a comprehensive evaluation of facilitated communication (FC), a method used for individuals with communication barriers, in light of its historical development, supporters, and critics. Facilitated communication first emerged in Australia in the 1970s and quickly gained popularity among therapists working with individuals facing communication difficulties, such as those with autism. The second part of the article focuses on the advocates of FC. Experts in this group argue that when applied correctly, FC can be an effective tool for individuals to express themselves. Various case studies are presented, showing how individuals with autism and other communication disabilities have achieved social and academic success through this method. However, FC has also faced serious criticism. The third section examines the opposing views, questioning FC from scientific and ethical perspectives. Critics argue that facilitators risk directing the messages of individuals and that the method may create false communication. These critiques gained prominence particularly in the late 1990s, with numerous scientific studies highlighting these concerns. Finally, the section titled "Systematic Reviews on Facilitated Communication" assesses the outcomes of various experimental studies examining the effectiveness of FC. These reviews question the accuracy of the method's application and the development of independent communication abilities, suggesting that while FC may be effective under certain conditions, it generally requires careful consideration.
Facilitator Facilitated Communication Supported Typing Assisted Writing
Yoktur.
Bu derleme makalesi, iletişim engelleri yaşayan bireyler için bir yöntem olan kolaylaştırılmış iletişimin (Kİ) tarihsel gelişimi, savunucuları ve karşıtları ışığında kapsamlı bir değerlendirme sunmaktadır. İlk olarak, kolaylaştırılmış iletişim, 1970’lerde Avustralya’da ortaya çıkmış ve özellikle otizm gibi iletişim güçlüğü çeken bireylerle çalışan terapistler arasında hızla yaygınlaşmıştır. Tarihsel süreçte, Kİ’nin gelişimi, bu yöntemin yayılımını destekleyen bir dizi teorik ve uygulamalı yaklaşımla birlikte genişlemiştir. Özellikle 1980’ler ve 1990’larda, alternatif ve artırıcı iletişim yöntemleri arasında popüler bir seçenek haline gelmiştir. Makalenin ikinci bölümünde, Kİ'nin savunucuları ele alınmaktadır. Bu gruptaki uzmanlar, Kİ’nin doğru bir şekilde uygulandığında bireylerin kendilerini ifade etmeleri için etkili bir araç olabileceğini savunmaktadır. Özellikle, otizmli bireyler ve diğer iletişim yetersizliği olan kişilerin bu yöntemle sosyal ve akademik başarılar elde ettiği çeşitli vaka çalışmaları sunulmaktadır. Bununla birlikte, Kİ’ye yönelik ciddi eleştiriler de mevcuttur. Üçüncü bölümde, Kİ’yi bilimsel geçerlilik ve etik açılardan sorgulayan karşıt görüşler incelenmiştir. Eleştirmenler, kolaylaştırıcıların bireylerin mesajlarını yönlendirme riski taşıdığını ve yöntemin sahte bir iletişim oluşturabileceğini iddia etmektedirler. Bu eleştiriler, özellikle 1990’ların sonlarına doğru yapılan birçok bilimsel araştırmada ön plana çıkmıştır. Son olarak, Kolaylaştırılmış İletişim Üzerine Karşıt Sistematik İncelemeler başlıklı bölüm, Kİ’nin etkinliğini inceleyen çeşitli deneysel çalışmaların sonuçlarını değerlendirmektedir. Bu incelemeler, yöntemin uygulama doğruluğunu ve bağımsız iletişim yeteneğinin gelişimini sorgulamakta, Kİ’nin belirli koşullar altında etkili olabileceği ancak genelde dikkatli bir değerlendirme gerektirdiğini öne sürmektedir.
Kolaylaştırıcı Kolaylaştırılmış İletişim Yardımlı Yazma Destekli Yazma.
Etik beyan gerektirmeyen çalışma.
Yoktur.
Yoktur.
Yoktur.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Özel Eğitim ve Engelli Eğitimi (Diğer) |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Proje Numarası | Yoktur. |
| Erken Görünüm Tarihi | 13 Kasım 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 14 Kasım 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 26 Aralık 2024 |
| Kabul Tarihi | 14 Nisan 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 7 Sayı: 1 |