Social Work Practice in the Hospital Setting: The Case of Ankara

Yıl 2010, Cilt: 21 Sayı: 2, 31 - 46, 15.10.2010

Cengiz Özbesler Arzu İçağasıoğlu Çoban

Öz

The shift in the understanding
towards health and the emergence of a holistic approach to health have led to
an increase in the need for medical social work and in the importance attached
to practices in this field. The aim of this study is to determine the working
conditions of social workers employed at hospitals, the approaches, methods and
techniques they utilize within the scope of professional practice, their
post-graduation training needs and the type of work they undertake. According
to the findings of the study, nearly half of social workers (%48) work at
social services of hospitals. The percentage of those working in services such
as oncology, hemodialysis, psychiatry and emergency is %20,8. The study
concluded that social workers are content with their relations with
administrators (%49,4) and the majority of applicants mainly present with
problems pertaining to the coverage of hospital costs. Among the approaches
utilized in professional practice, those utilized most frequently include the
problem-solving approach (%76,6), the psychosocial approach (%72,7) and the
empowerment approach (%49,4). The societal resources most frequently employed
are foundations of social assistance and solidarity and social work agencies
and institutions. Most of social workers state a need for post-graduation
supervision and training.

Anahtar Kelimeler

Hospital social work, medical social work

HASTANE ORTAMINDA SOSYAL HİZMET UYGULAMALARI: ANKARA ÖRNEĞİ

Öz

Bu çalışmanın
amacı, hastanede çalışan sosyal hizmet uzmanlarının çalışma koşullarını,
mesleki uygulama kapsamında kullandıkları yaklaşım, yöntem ve teknikleri, mezuniyet
sonrası eğitim gereksinimlerini ve ne tür çalışmalar yaptıklarını saptamaktır.
Araştırmada elde edilen bulgulara göre, sosyal hizmet uzmanlarının yarıya
yakını (%48) hastanelerin sosyal servislerinde görev yapmaktadır. Hastanelerin
onkoloji, hemodiyaliz, psikiyatri ve acil gibi servislerinde çalışanların oranı
%20,8’dir. Sosyal hizmet uzmanlarının yöneticileri ile olan ilişkilerden memnun
oldukları (%49,4), müracaatçıların çoğunluğunun
hastane tedavi giderlerinin karşılanmasına ilişkin sorunlarla başvurduğu
saptanmıştır. Mesleki çalışmalarda kullanılan yaklaşımlar arasında problem
çözme yaklaşımı (%76,6), psiko- sosyal yaklaşım (%72,7) ve güçlendirme
yaklaşımı (%49,4) en çok kullanılan yaklaşımlarıdır. En çok kullanılan
toplumsal kaynaklar sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakıfları ile sosyal hizmet
kurum ve kuruluşlarıdır. Sosyal hizmet uzmanlarının çoğunluğu, mezuniyet
sonrası süpervizyon ve eğitime gereksinimleri olduğunu bildirmektedir. 

Anahtar Kelimeler

Hastane sosyal hizmeti, tıbbi sosyal hizmet

Kaynakça

• Ashman, K. Karen, Grafton H. Hull Jr. (1999) Understanding generalist practice (Second Edition). Chicago: Nelson – Hall Publishers.
• Aydemir, İ. (2003) Sağlık Bakanlığı’na bağlı hastanelerde tıbbi sosyal hizmet uygulamaları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Hizmet Anabilim Dalı, Ankara.
• Aydemir, İ. (2005). Sağlık Bakanlığı’na bağlı hastanelerde sosyal hizmet uzmanlarının karşılaştıkları hasta sorunları ve bu sorunlara yönelik verdikleri hizmetler, Sağlık ve Toplum Dergisi, 15.
• Badawi, M. ve Biamonti B. (1990). Conclusion. In Social work practice in health care. (191-196). England: Woodhead-Faulkner Limited.
• Barın, D. (1967). Tıbbi sosyal hizmet. Sosyal Hizmet, 2 (7), 5-6.
• Barın, D. (1968). Atatürk sanatoryumunda tıbbi sosyal hizmet çalışmaları. Sosyal Hizmet, 2, (11),14-15.
• Ben-Zur, H ve Michael, K. (2007). Burnout, social support, and coping at work among social workers, psychologists, and nurses: The role of challenge/control appraisals. Social Work in Health Care, 45(4), 63-82.
• Bentley, J. (2002). Social work pratice in mental health. contemporary roles, tasks, and techniques books. USA:Cole. Thomson Learning.
• Browne, E. (2005). Social work in health care settings. In M. Alston ve McKinnon, J, (Ed.) Social work. fields of practice. (2th ed.). (107-117). USA: Oxford University Press.
• Carr, J. ve Parsons N. (1990). The organisation of social work in health service setting. In Social work practice in health care. (19-31). England: Woodhead-Faulkner Limited.
• Coşkun, N. (1971). Sosyal hizmet ve rehabilitasyon. Sosyal Hizmet, Rehabilitasyon Özel Sayısı. 5 (7), 2-4.
• Duyan, V. (1996). Sağlıkta psiko-sosyal boyut. Tıbbi sosyal hizmet. Ankara: 72TDFO Ltd Şti.
• Duyan, V. (2003) Hastaların karşılaştıkları sorunlar ve çözümleri odağında tıbbi sosyal hizmet. Cumhuriyet Üniversitesi. Tıp Fakültesi Dergisi, 25(4), 39-44.
• Duyan, V., Özgür Sayar, Ö. Özbulut M. (2008). Sosyal hizmeti tanımak ve anlamak, sosyal hizmet uzmanları ve sosyal hizmet alanında çalışanlar için bir rehber (Birinci baskı). Ankara: Öncü Basımevi.
• Ergin, Ü., Batman, A. Gözübüyük, G. (1971) Ankara rehabilitasyon merkezinde sosyal hizmet” Sosyal Hizmet, Rehabilitasyon Özel Sayısı. 5, (7), 16-17.
• Hansung, K. ve Sun Young, L. (2009) Supervisory communication, burnout, and turnover intention among social workers in health care settings, Social Work in Health Care, 48 (4), 364-385.
• International Federation of Social Workers (2008). Definition of social work. 06.Temmuz 2010. http://www.ifsw.org/en/f38000138.html.
• İçağasıoğlu, A. (2001). Mesleki yönetim-liderlik ilişkisi. V Duyan,. ve Aktaş A. M. (Ed.), Prof. Dr. Nihal Turan’a armağan içinde (216-221). Ankara:Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Yayını.
• Kadushin, A.(1992). Supervision in social work. (3th ed.). New York: Columbia University Press,
• Kaynaköz, F. (1971). Rehabilitasyon çalışmaları Sosyal Hizmet, Rehabilitasyon Özel Sayısı. 5, (7), 11-12.
• Kol, E. (2009). Türkiye’de sağlık işletmelerinde sosyal hizmet uygulamaları, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Anabilim Dalı, Eskişehir.
• Marlow, C. (2000). Research methods for generalist social work (3th ed.). U.S.A: Brooks/Cole
• Miller, B. C. (1996). Aile araştırma yöntemleri. (D. Köksal, Çev.). Ankara: T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı Yayınları. Bilim Serisi.
• Neumann, L. (1997). Social research methods qualitative and quantitative approachs. U.S.A.: Allyn and Bacon.
• Penhale, B. (2002). Social work in health care settings. companion to social work. USA: Blackwell Publishing.
• Snow, A. Warner, J., Zilberfein, F. (2008). The increase of treatment options at the end of life: ımpact on the social work in an inpatient hospital setting. Social Work in Health Care, 47 (4), 376-391.
• Swanson, B. (2005). Medical social worker and psychiatric social worker,. In Careers in health care. (5 th ed.) .USA: McGraw-Hill Companies.
• Stevenson, S. J., Unwin (1990). The nature of medical social work. (32-51) In Badawi, M. B.,Biamonti (Ed.). Social work practice in health care. England: Woodhead-Faulkner Limited.
• T.C. Sağlık Bakanlığı (2008) Alma Ata’dan günümüze temel sağlık hareketi Türkiye’de sağlıkta dönüşüm programı ve temel sağlık hizmetleri (2002–2008). Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı Yayını
• Tufan, B. (1981). Sosyal hizmet eğitiminde yönetim Yayınlanmamış notlar. Ankara: SSYB Sosyal Hizmetler Enstitüsü Yayınları Çoğaltım Dizisi. Sayı 2. Yoksulluk sınırı. (b.t). 08 Temmuz 2010, www.turkis.org.tr.
• World Health Report (2008) Entitled primary health care – now more than ever, World Health Organization.