Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Conditions Of The Temyiz İn Arabic Language

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 2, 70 - 76, 31.12.2022

Serap Kaya

Öz

Tèmyîz, which means to distinguish in our language, is an excessive element that allows it to be distinguished by explaining the closeness in the sentence.Tèmyîz consists of two elements: mumayyaz (ambiguous element) and Tèmyîz, which are closed words or sentences that need explanation in the sentence. In some cases, the Temyîz which is accepted as mansȗbât comes as mecrur, while the closed mümeyyez is becomes i’rab according to its position in the sentence. In this study, the elements and conditions of Temyiz (the accusative of distinction) in Arabic language are investigated.

Anahtar Kelimeler

Temyiz Mansub ambiguous mufrad cumla

Kaynakça

  • ʿAbbâs, Ḥasan. en-Naĥvü’l-Vâfî. 4 Cilt. Mısır: Dâru’l-Maʿârif, 2. Basım, ts..
  • ʿAbduhu’r-Râciḥî. et-Taṭbîḳu’ṣ-Ṣarfî. Beyrut: Dâru’n-Nehḍatü’l-ʿArabiyye, 1430/2009.
  • ʿAbdü’l-Ĥalîm, Feras Ekrem. et-Temyîz Dirâse Taḥlîliyye fi’l-Binye. Suriye: Câmiʿatü Teşrîn, Külliyetü’l-͗Âdâb ve’l-ʿUlûmi’l-İnsâniyye, Yüksek Lisans Tezi, 2007/2008.
  • ʿAbdü’l-Ĥamîd, Muĥammed Muĥyiddîn. ʿUmdetü’s-Sâlik ilâ taĥḳiḳi evḍaĥi’l-Mesâlik (“Evḍĥü’l-Mesâlik” ile birlikte). 2 Cilt. Beyrut: el-Mektebetü’l-ʿAṣriyye, ty..
  • Aĥmed Nûreddîn, ʿAbdürraĥmân b. Nizâmeddîn. el-Fevâidü’z-Ziyâiyye. İstanbul: Salâh Bilici Kitabevi, ts..
  • ʾĀlûsî, es-Seyyid Maḥmûd İbnü’s-Seyyid ʿAbdullah Efendî. Ḥâşiyetü Şerḥ’il-Ķaṭr fî ʿİlmi’n-Naḥvi (“Şerḥu Ḳaṭri’n-nedâ ve ellü’ṣ-ṣadâ” ile birlikte). 2 Cilt. Dâru’l-Maʿârif, 1320/1902.
  • el-Ehdel, eş-Şeyĥ Muḥammed b. Aḥmed b. ʿAbdi’l-Bârî. el-Kevâkibü’d-Dürriyye (“Mütemmimetü’l-ʾĀcurrûmiyye” ile birlikte). 2 Cilt. Beyrut: el-Kutübü’ŝ-Ŝeḳāfiyye, 1410/1990.
  • el-Ferrâ, Ebȗ Zekeriyyâ Yaḥyâ b. Ziyâd. Meʿâni’l-Kurân. thk. Ahmed Yusȗf Necâtî. Kâhire: Maŧbaʿatü Dâri’l-Kütübi’l-Mıśtiyye, 1374/1955.
  • el-Enbârȋ, Ebu’l-Berakât Kemâlü’d-dȋn ʿAbdurraḥmân b. Muḥammed b. ʿAbȋdullah İbn Ebȋ Seʿȋd. Esrâru’l-ʿArabiyye. thk. Berakāt Yusuf Habûd. Beyrut: Şirketü Dâru’l-Erķam b. Ebî’l-Erķam, 1420/1999.
  • el-Enbârȋ, Ebu’l-Berakât Kemâlü’d-dȋn ʿAbdurraḥmân b. Muḥammed b. ʿAbȋdullah İbn Ebȋ Saʿȋd. el-İnsâf fî Mesâili’l-Ḫilâf Beyne’l-Baśriyyîne ve’l-Kûfiyyîn. thk. Cevdet Mebrûk Muḥammed. Kāhire: Mektebetü’l-Ḫâncî bi’l-Kahire, 1422/2002.
  • eŝ-Ŝemânînî, ʿÖmer b. Sâbit. el-Fevâid ve’l-ḳavâʿid. thk. ʿAbdulvehhâb Mahmûd el-Kahle Beyrut: Müessesetü’r-Risâle,1422/2002.
  • Ezherî, Ḫâlid b. ʿAbdullah. Şerḥu’t-Taṣrîḥʿala’t-Tevḍîḥ (“Hâşiyetü şerḥi’t-Taṣrîḥ ʿala’t-Tevḍîḥ” ile birlikte). 2 Cilt. Dâru’l-fikr, ty.
  • ez-Zeccâcî, Ebü'l-Kâsım. Mecalisü'l-‘ulemâ' (nşr. Abdüsselam M. Hârûn), Kahire: y.y., 1983.
  • Ġalâyȋnȋ, eş-Şeyḫ Muṣṭafâ. Câmiʿu’d-Durûsi’l-ʿArabiyye. thk. ʿAbdu’l-Münʿim Ḫafâci, 4 Cilt. Beyrut: el-Mektebetü’l-ʿAṣriyye, 3. Basım, 1414/1994.
  • Ḫalîl, Ebû ʿAbdi’r-Raḥmân b. Aḥmed el-Ferâhîdî. Kitâbü’l-ʿAyn. thk. Dr. Mehdî el-Maḫzûmî - Dr. İbrâhim es-Samerraî. y.y., ts.
  • Ḥaŧŧâb, eş-Şeyḫ Muḥammed b. Muḥammed er-Raʿaynî. Mütemmimetü’l-ʾĀcurrûmiyye (“el-Kevâkibü’d-dürriyye” ile berabar). 2 Cilt. Beyrut: el-Kütübü’ŝ-Ŝeḳāfiyye, 1410/1990.
  • Ḫuḍarî, Muḥammed eş-Şafiʿi. Ḥâşiyetü’l-Ḫuḍarî ʿalâ Şerḥi İbn ʿAḳîl ʿalâ Elfiyyeti İbn Mâlik (“Şerḥu ibn ʿAḳîl ʿalâ Elfiyyeti ibn Mâlik” ile birlikte). thk. Yusuf eş-Şeyḫ Muḥammed el-Beḳāʿî. 2 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Fikr, 1310/1995.
  • İbn ʿAḳîl, Ebu ʿAbdi’r-Raĥmân Bahâu’d-din ʿAbdullah b. ʿAbdi’r-Raĥmân b. ʿAbdillah. Şerḥu İbn ‘Aķîl ʿalâ elfiyyeti İbn Mâlik. thk. Maḥmud Musṭafâ el-Ḥalâvî. 2 Cilt. Beyrut: Müessesetü’t-Târîħi’l-ʿArabî, 1416/1996.
  • İbn Hişâm, Ebû Muḥammed Abdullah Cemâleddîn el-Enṣârî. Ḳaṭru’n-nedâ ve bellü’ṣ-ṣadâ (“Şerhu Ḳaṭri’n-nedâ ve bellü’ṣ-ṣadâ” ile birikte). Beyrut: el-Mektebetü’l-ʿAṣriyye, 1432/2011.
  • İbn Hişâm, Ebû Muḥammed Abdullah Cemâleddîn el-Enṣârî. Evḍaĥü’l-Mesâlik ilâ Elfiyyeti İbn Mâlik (“ʿUmdetü’s-Sâlik ilâ Taĥḳiḳi Evḍaĥi’l-Mesâlik”ile birlikte). 2 Cilt. Beyrut: el-Mektebetü’l-ʿAṣriyyeh, ts.
  • İbn Hişâm, Ebû Muḥammed Abdullah Cemâleddîn el-Enṣârî. et-Tevḍîḥ ʿAlâ Elfiyyeti İbn. Mâlik fî ʿİlmi’n-Naḥvi (“Şerḥü’t-Taṣrîḥ ʿala’t-Tevḍîḥ” ile birlikte). 2 Cilt. Dâru’l-fikr, ty; Şerhu Ḳaṭri’n-nedâ ve Belli’ṣ-ṣadâ. (“Ḳaṭru’n-nedâ ve Bellü’ṣ-ṣadâ” ile birlikte). Beyrut: el-Mektebetü’l-ʿAṣriyye, 1432/2011.
  • İbn Hişâm, Ebû Muḥammed Abdullah Cemâleddîn el-Enṣârî. Muġni’l-Lebîb. 2 Cilt. İstanbul: el-Mektebetü’l-Maĥmûdiyye, ts.
  • İbnü’s-Serrâc, Ebu Bekir Muĥammed b. Sehl en-Naĥvi el-Baġdâdî. el-Uṣûl fi’n-Naĥvi. thk. ʿAbdü’l-Ĥüseyn el-Fetlî1. 4 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risale, 3. Basım, 1417/1996.
  • İbn Yaʿîş, Ebu’l-Beķāʾ Yaʿîş b. ʿAli en-Naĥvî. Şerĥu’l-Mufaṣṣal. thk. Aĥmed es-Seyyid Aĥmed. 4 Cilt. Mısır: Mektebetü’t-Tevfîḳıyye, ts.
  • Kişmir, Abdulkadir. Arapçada Kıyas ve Basra İle Kûfe Dil Ekollerindeki Rolü. Rize: Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora tezi, 2018.
  • Kur’ân-ı Kerîm Meâli. çev. Halil Altuntaş – Muzaffer Şahin. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 2009.
  • Mustafâ, İbrâhîm vd. el-Muʿcemü’l-Vasîṭ. İstanbul: el-Mektebetü’l-İslâmiyye, 1392/1972.
  • Müberred, Ebü’l-ʿAbbâs Muĥammed b. Yezîd. el-Muḳteḍab. thk. Muĥammed ʿAdu’l-Ḫâliḳ ʿAḍîme. 3 Cilt. Ḳâhire: y.y., 1410/1993.
  • Özkul, Ertuğrul. Arap Basra ve Kûfe Ekollerinin Terminoloji Farklılıkları. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2019.
  • Raḍî, Muĥammed b. el-Ĥasan el-İstirâbâzî es-Semnâî en- Necefî. Şerĥu’r-Raḍî ʿala’l-Kâfiye (“el-Kâfiye” ile birlikte). thk. Yusuf Ĥasan Ömer. 4 Cilt. Tahrân: Müessesetü’ṣ-Ṣâdıķ, 1398/1978.
  • Ṣabbân, Muḥammed b. ʿAli. Ḥâşiyetü’ṣ-Ṣabbânʿalâ Şerḥi’l-Eşmûnî ʿalâ Elfiyyeti İbn-i Mâlik. 2 Cilt. Dâru’l-Fikr, ts.
  • Sȋbeveyh, Ebû Bişr b. ʿOsmân b. Kamber. el-Kitâb. thk. ʿAbdu’s-Selâm Muḫammed Hârûn. 5 Cilt. Kahire: Mektebetü’l- Ḫâncȋ, 3. Basım, 1408/1988.
  • Sarı, Mevlüt. el-Mevârid. İstanbul: Bahar Yayınları, 1404/1984.
  • Sücâʿî, Şihâbüddîn Aḥmed b. Aḥmed b. Muḥammed eş-Şâfiʿî el-Ezherî. Ĥâşiyet’s-Sücâʿî ʿAlâ Şerḥi’l-ķaŧr (“Şerḥu’l-ķaŧr” ile birlikte). İstanbul: Dersaadet Kitabevi, ts.
  • Şeyḫ Yâsîn, b. Zeyni’d-dîn el-ʿalîmî el-Ḥımṣî eş-Şâfiʿî. Ḥâşiyetün ʿalâ şerḥi’l-Fâkihî li-Ḳaṭri’n-nedâ (“Mücîbü’n-Nidâ ilâ Şerḥi Ḳaṭri’n-nedâ” ile beraber.). 2 Cilt. Mısır: Mektebetü müṣṭafâ’l-Bârî. 2. Basım, 1390/1971.
  • Üşmûnî, ʿAli b. Muḥammed. Şerḥu’l-Üşmûnî ʿAlâ Elfiyyeti İbn. Mâlik (“Ḥâşiyetü’ṣ-Ṣabbân” ile birlikte). 4 Cilt. Dâru’l-Fikr, ts.
  • Yâkȗb, İmîl Bediʿ. el-Muʿcemü’l-Mufaśśal Fî Şevâhidi’l-Luğati’l-ʿArabiyye. Beyrut: Dâru’l-Kütübü’l-ʿİlmiyye, 1417/1996.
  • Yesûî, Luvîs maʿlûf. el-Müncid fi’l-luġa. Beyrut: Dâru’l-Meşriķ, 33. Basım, 1412/1992.
  • Zemaḫşerî, Ebü’l-Kâsım Cârullah Maĥmud b. Ömer. el-Mufaṣṣal fi Ṣanʿati’l-İaʿrâb. Beyrut: Dâru’l-Kütübü’l-ʿİlmiyye, 1420/1999.

Arap Dilinde Temyîzin Şartları

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 2, 70 - 76, 31.12.2022

Serap Kaya

Öz

Dilimizce ayırt etmek, ayırmak anlamına gelen temyîz cümle içerisindeki kapalılığı açıklayarak ayırt edilmesini sağlayan fadle bir ögedir. Temyîz, cümle içerisinde açıklamaya ihtiyaç duyulan kapalı kelime veya cümle olan mümeyyez ve temyîz olmak üzere iki unsurdan oluşmaktadır. Mansûbattan sayılan temyîz bazı durumlarda mecrûr olarak gelmekte, kapalı olan mümeyyez ise cümledeki konumuna göre iʿrablanmaktadır. Bu çalışmada Arap Dilinde temyîz unsuru ve şartları ele alınacaktır.

Anahtar Kelimeler

Temyiz, mansub, Mübhem, Mufred, Cümle

Kaynakça

  • ʿAbbâs, Ḥasan. en-Naĥvü’l-Vâfî. 4 Cilt. Mısır: Dâru’l-Maʿârif, 2. Basım, ts..
  • ʿAbduhu’r-Râciḥî. et-Taṭbîḳu’ṣ-Ṣarfî. Beyrut: Dâru’n-Nehḍatü’l-ʿArabiyye, 1430/2009.
  • ʿAbdü’l-Ĥalîm, Feras Ekrem. et-Temyîz Dirâse Taḥlîliyye fi’l-Binye. Suriye: Câmiʿatü Teşrîn, Külliyetü’l-͗Âdâb ve’l-ʿUlûmi’l-İnsâniyye, Yüksek Lisans Tezi, 2007/2008.
  • ʿAbdü’l-Ĥamîd, Muĥammed Muĥyiddîn. ʿUmdetü’s-Sâlik ilâ taĥḳiḳi evḍaĥi’l-Mesâlik (“Evḍĥü’l-Mesâlik” ile birlikte). 2 Cilt. Beyrut: el-Mektebetü’l-ʿAṣriyye, ty..
  • Aĥmed Nûreddîn, ʿAbdürraĥmân b. Nizâmeddîn. el-Fevâidü’z-Ziyâiyye. İstanbul: Salâh Bilici Kitabevi, ts..
  • ʾĀlûsî, es-Seyyid Maḥmûd İbnü’s-Seyyid ʿAbdullah Efendî. Ḥâşiyetü Şerḥ’il-Ķaṭr fî ʿİlmi’n-Naḥvi (“Şerḥu Ḳaṭri’n-nedâ ve ellü’ṣ-ṣadâ” ile birlikte). 2 Cilt. Dâru’l-Maʿârif, 1320/1902.
  • el-Ehdel, eş-Şeyĥ Muḥammed b. Aḥmed b. ʿAbdi’l-Bârî. el-Kevâkibü’d-Dürriyye (“Mütemmimetü’l-ʾĀcurrûmiyye” ile birlikte). 2 Cilt. Beyrut: el-Kutübü’ŝ-Ŝeḳāfiyye, 1410/1990.
  • el-Ferrâ, Ebȗ Zekeriyyâ Yaḥyâ b. Ziyâd. Meʿâni’l-Kurân. thk. Ahmed Yusȗf Necâtî. Kâhire: Maŧbaʿatü Dâri’l-Kütübi’l-Mıśtiyye, 1374/1955.
  • el-Enbârȋ, Ebu’l-Berakât Kemâlü’d-dȋn ʿAbdurraḥmân b. Muḥammed b. ʿAbȋdullah İbn Ebȋ Seʿȋd. Esrâru’l-ʿArabiyye. thk. Berakāt Yusuf Habûd. Beyrut: Şirketü Dâru’l-Erķam b. Ebî’l-Erķam, 1420/1999.
  • el-Enbârȋ, Ebu’l-Berakât Kemâlü’d-dȋn ʿAbdurraḥmân b. Muḥammed b. ʿAbȋdullah İbn Ebȋ Saʿȋd. el-İnsâf fî Mesâili’l-Ḫilâf Beyne’l-Baśriyyîne ve’l-Kûfiyyîn. thk. Cevdet Mebrûk Muḥammed. Kāhire: Mektebetü’l-Ḫâncî bi’l-Kahire, 1422/2002.
  • eŝ-Ŝemânînî, ʿÖmer b. Sâbit. el-Fevâid ve’l-ḳavâʿid. thk. ʿAbdulvehhâb Mahmûd el-Kahle Beyrut: Müessesetü’r-Risâle,1422/2002.
  • Ezherî, Ḫâlid b. ʿAbdullah. Şerḥu’t-Taṣrîḥʿala’t-Tevḍîḥ (“Hâşiyetü şerḥi’t-Taṣrîḥ ʿala’t-Tevḍîḥ” ile birlikte). 2 Cilt. Dâru’l-fikr, ty.
  • ez-Zeccâcî, Ebü'l-Kâsım. Mecalisü'l-‘ulemâ' (nşr. Abdüsselam M. Hârûn), Kahire: y.y., 1983.
  • Ġalâyȋnȋ, eş-Şeyḫ Muṣṭafâ. Câmiʿu’d-Durûsi’l-ʿArabiyye. thk. ʿAbdu’l-Münʿim Ḫafâci, 4 Cilt. Beyrut: el-Mektebetü’l-ʿAṣriyye, 3. Basım, 1414/1994.
  • Ḫalîl, Ebû ʿAbdi’r-Raḥmân b. Aḥmed el-Ferâhîdî. Kitâbü’l-ʿAyn. thk. Dr. Mehdî el-Maḫzûmî - Dr. İbrâhim es-Samerraî. y.y., ts.
  • Ḥaŧŧâb, eş-Şeyḫ Muḥammed b. Muḥammed er-Raʿaynî. Mütemmimetü’l-ʾĀcurrûmiyye (“el-Kevâkibü’d-dürriyye” ile berabar). 2 Cilt. Beyrut: el-Kütübü’ŝ-Ŝeḳāfiyye, 1410/1990.
  • Ḫuḍarî, Muḥammed eş-Şafiʿi. Ḥâşiyetü’l-Ḫuḍarî ʿalâ Şerḥi İbn ʿAḳîl ʿalâ Elfiyyeti İbn Mâlik (“Şerḥu ibn ʿAḳîl ʿalâ Elfiyyeti ibn Mâlik” ile birlikte). thk. Yusuf eş-Şeyḫ Muḥammed el-Beḳāʿî. 2 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Fikr, 1310/1995.
  • İbn ʿAḳîl, Ebu ʿAbdi’r-Raĥmân Bahâu’d-din ʿAbdullah b. ʿAbdi’r-Raĥmân b. ʿAbdillah. Şerḥu İbn ‘Aķîl ʿalâ elfiyyeti İbn Mâlik. thk. Maḥmud Musṭafâ el-Ḥalâvî. 2 Cilt. Beyrut: Müessesetü’t-Târîħi’l-ʿArabî, 1416/1996.
  • İbn Hişâm, Ebû Muḥammed Abdullah Cemâleddîn el-Enṣârî. Ḳaṭru’n-nedâ ve bellü’ṣ-ṣadâ (“Şerhu Ḳaṭri’n-nedâ ve bellü’ṣ-ṣadâ” ile birikte). Beyrut: el-Mektebetü’l-ʿAṣriyye, 1432/2011.
  • İbn Hişâm, Ebû Muḥammed Abdullah Cemâleddîn el-Enṣârî. Evḍaĥü’l-Mesâlik ilâ Elfiyyeti İbn Mâlik (“ʿUmdetü’s-Sâlik ilâ Taĥḳiḳi Evḍaĥi’l-Mesâlik”ile birlikte). 2 Cilt. Beyrut: el-Mektebetü’l-ʿAṣriyyeh, ts.
  • İbn Hişâm, Ebû Muḥammed Abdullah Cemâleddîn el-Enṣârî. et-Tevḍîḥ ʿAlâ Elfiyyeti İbn. Mâlik fî ʿİlmi’n-Naḥvi (“Şerḥü’t-Taṣrîḥ ʿala’t-Tevḍîḥ” ile birlikte). 2 Cilt. Dâru’l-fikr, ty; Şerhu Ḳaṭri’n-nedâ ve Belli’ṣ-ṣadâ. (“Ḳaṭru’n-nedâ ve Bellü’ṣ-ṣadâ” ile birlikte). Beyrut: el-Mektebetü’l-ʿAṣriyye, 1432/2011.
  • İbn Hişâm, Ebû Muḥammed Abdullah Cemâleddîn el-Enṣârî. Muġni’l-Lebîb. 2 Cilt. İstanbul: el-Mektebetü’l-Maĥmûdiyye, ts.
  • İbnü’s-Serrâc, Ebu Bekir Muĥammed b. Sehl en-Naĥvi el-Baġdâdî. el-Uṣûl fi’n-Naĥvi. thk. ʿAbdü’l-Ĥüseyn el-Fetlî1. 4 Cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risale, 3. Basım, 1417/1996.
  • İbn Yaʿîş, Ebu’l-Beķāʾ Yaʿîş b. ʿAli en-Naĥvî. Şerĥu’l-Mufaṣṣal. thk. Aĥmed es-Seyyid Aĥmed. 4 Cilt. Mısır: Mektebetü’t-Tevfîḳıyye, ts.
  • Kişmir, Abdulkadir. Arapçada Kıyas ve Basra İle Kûfe Dil Ekollerindeki Rolü. Rize: Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora tezi, 2018.
  • Kur’ân-ı Kerîm Meâli. çev. Halil Altuntaş – Muzaffer Şahin. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 2009.
  • Mustafâ, İbrâhîm vd. el-Muʿcemü’l-Vasîṭ. İstanbul: el-Mektebetü’l-İslâmiyye, 1392/1972.
  • Müberred, Ebü’l-ʿAbbâs Muĥammed b. Yezîd. el-Muḳteḍab. thk. Muĥammed ʿAdu’l-Ḫâliḳ ʿAḍîme. 3 Cilt. Ḳâhire: y.y., 1410/1993.
  • Özkul, Ertuğrul. Arap Basra ve Kûfe Ekollerinin Terminoloji Farklılıkları. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2019.
  • Raḍî, Muĥammed b. el-Ĥasan el-İstirâbâzî es-Semnâî en- Necefî. Şerĥu’r-Raḍî ʿala’l-Kâfiye (“el-Kâfiye” ile birlikte). thk. Yusuf Ĥasan Ömer. 4 Cilt. Tahrân: Müessesetü’ṣ-Ṣâdıķ, 1398/1978.
  • Ṣabbân, Muḥammed b. ʿAli. Ḥâşiyetü’ṣ-Ṣabbânʿalâ Şerḥi’l-Eşmûnî ʿalâ Elfiyyeti İbn-i Mâlik. 2 Cilt. Dâru’l-Fikr, ts.
  • Sȋbeveyh, Ebû Bişr b. ʿOsmân b. Kamber. el-Kitâb. thk. ʿAbdu’s-Selâm Muḫammed Hârûn. 5 Cilt. Kahire: Mektebetü’l- Ḫâncȋ, 3. Basım, 1408/1988.
  • Sarı, Mevlüt. el-Mevârid. İstanbul: Bahar Yayınları, 1404/1984.
  • Sücâʿî, Şihâbüddîn Aḥmed b. Aḥmed b. Muḥammed eş-Şâfiʿî el-Ezherî. Ĥâşiyet’s-Sücâʿî ʿAlâ Şerḥi’l-ķaŧr (“Şerḥu’l-ķaŧr” ile birlikte). İstanbul: Dersaadet Kitabevi, ts.
  • Şeyḫ Yâsîn, b. Zeyni’d-dîn el-ʿalîmî el-Ḥımṣî eş-Şâfiʿî. Ḥâşiyetün ʿalâ şerḥi’l-Fâkihî li-Ḳaṭri’n-nedâ (“Mücîbü’n-Nidâ ilâ Şerḥi Ḳaṭri’n-nedâ” ile beraber.). 2 Cilt. Mısır: Mektebetü müṣṭafâ’l-Bârî. 2. Basım, 1390/1971.
  • Üşmûnî, ʿAli b. Muḥammed. Şerḥu’l-Üşmûnî ʿAlâ Elfiyyeti İbn. Mâlik (“Ḥâşiyetü’ṣ-Ṣabbân” ile birlikte). 4 Cilt. Dâru’l-Fikr, ts.
  • Yâkȗb, İmîl Bediʿ. el-Muʿcemü’l-Mufaśśal Fî Şevâhidi’l-Luğati’l-ʿArabiyye. Beyrut: Dâru’l-Kütübü’l-ʿİlmiyye, 1417/1996.
  • Yesûî, Luvîs maʿlûf. el-Müncid fi’l-luġa. Beyrut: Dâru’l-Meşriķ, 33. Basım, 1412/1992.
  • Zemaḫşerî, Ebü’l-Kâsım Cârullah Maĥmud b. Ömer. el-Mufaṣṣal fi Ṣanʿati’l-İaʿrâb. Beyrut: Dâru’l-Kütübü’l-ʿİlmiyye, 1420/1999.
Toplam 39 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Serap Kaya 0000-0002-4025-6997

Erken Görünüm Tarihi 10 Ocak 2022
Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2022
Gönderilme Tarihi 2 Ocak 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kaya, S. (2022). Arap Dilinde Temyîzin Şartları. Turkish Research Journal of Academic Social Science, 4(2), 70-76.

ISSN: 2667-4491

20120

Bu ürün Creative Commons Attribution 4.0 tarafından lisanslanmıştır.

20119

Türk Akademik Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi (TURAJAS) aşağıda verilen Alan Endeksleri tarafından taranmaktadır;

20096 20097 20098 20126 20127 20128 20147

20148