Yield and Quality Characteristics of Alfalfa (Medicago sativa L.) Cultivars

Year 2020, Volume: 1 Issue: 1, 1 - 6, 09.10.2020

Sebahattin Albayrak , Tamer Yavuz

Abstract

The aim of the research was to determine the forage yield and quality of alfalfa (Medicago sativa L.) cultivars. As research materials, five alfalfa cultivars were used, including domestic Albatur and Bilensoy in addition to cultivars Gea, Planet and Verko of foreign origin. The investigation was evaluated under Isparta and Kırşehir conditions in the 2015-2017 growing seasons. Plots were established in a randomized complete block design with 4 replicates in both locations. Five cuttings were done during the 2016 and 2017. Average values of all parameters examined are as follows: DMY-2182 kg/da, CP-20.21%, ADF-33.18%, NDF-41.43%, ADL, 7.97%, TDN-63.06%, RFV-142%. As average of two years, the highest dry matter yield was obtained from cultivar Albatur in both locations. Results of stability analysis, it was found that Albatur the most stable cultivar in terms of dry matter yields.

Keywords

Alfalfa, Medicago sativa L., Relative feed value

References

• References Ahmad, J., A. Iqbal., M. Ayub., J. Akhtar. 2016.Forage yıeld potentıal and qualıty attrıbutes of alfalfa (Medicago sativa L.) under varıous agro-management technıques. The Journal of Animal & Plant Sciences, 26(2): 2016, Page: 465-474. Aioanei, N.M., I.M. Pop. 2013. Research on chemıcal composıtıon of alfalfa hay obtaıned ın dıfferent productıon systems (Conventıonal And Organıc). University of Agricultural Sciences and Veterinary Medicine. 60: 60-64. Albayrak, S., M. Öten, M. Türk., M. Alagöz. 2018. An investigation on improved source population for the alfalfa (Medicago sativa L.) breeding. Legume Research. 41(6): 828-832. Albayrak, S., M. Türk., C.S. Sevimay., S. Kazaz., M. Tonguç. 2014. Göller yöresinde adi yonca (Medicago sativa L.) populasyonlarının toplanması ve karakterizasyon çalışmaları TUBİTAK Proje No: 110O257 Sonuç raporu. Albayrak, S., M. Türk. 2013. Changes in the forage yield and quality of legume-grass mixtures throughout the vegetation period. Turk J. Agriculture and Forestry. 17(2): 139-147. Albayrak S., Türk, M., O. Yüksel., and M. Yılmaz. 2011. Forage yield and the quality of perennial legume-grass mixtures under rainfed conditions. Notulae Botanicae Horti Agrobotanici Cluj-Napoca. 39(1):114-118. Albayrak, S ve C.S. Sevimay. 2005. Ankara ve Samsun koşullarında bakteri aşılamasının yaygın fiğ (Vicia sativa L.) çeşitlerinin kuru ot ve tohum verimleri üzerine etkileri ve stabilite analizi. Ankara Üniv. Zir.Fak. Tarım Bilimleri Dergisi. 11(3) 263-269. Altınok, S., A. Karakaya. 2002. Forage yield of different alfalfa cultivars under Ankara conditions., Tr.J. of Agric. For., (26) s: 11-16. Avcıoğlu, R., M.B. Yıldırım., N. Budak. 1989. Ege Bölgesine uygun yonca hatlarının geliştirilmesi ve adaptasyonu. E.Ü. Ar. Fonu, 1987-154, İzmir. Bozickoviç, A.D., G.A. Grubiç., N.Z. Dordeviç., B. D. Stojanoviç.2014. Changes ın alfalfa cell wall structure durıng vegetatıon. Journal of Agricultural Sciences. 59(3): 275-286. Çınar, S. 2012. Çukurova taban koşullarında bazı çokyıllık sıcak mevsim buğdaygil yembitkilerinin yonca (Medicago sativa L.) ile uygun karışımlarının belirlenmesi, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü (Doktora tezi), 151s, Adana. Dale, L.M., I. Rotar., A. Thewıs., R.Vıdıcan., V. Florıan., A. Cıure. 2012. Determınatıon of alfalfa crude fıber, NDF, ADF and lıgnın content by NIR spectrometry. Agronomie. 5: 245-249. Demiroğlu, G., H. Geren., R. Avcıoğlu. 2008. Farklı yonca (Medicago sativa L.) genotiplerinin Ege bölgesi koşullarına adaptasyonu. Ege Üniversitesi, ziraat fakültesi dergisi. 45(1): 1-10. Jafarian, S., M.R. Chaichi., M.M.Ghahderijani. 2016. Effects of surfactant and limited irrigation on forage yield and quality of alfalfa (Medicago sativa L.). Australian J. of Crop Science. 10(1):76-80. Kacar, B., A. İnal. 2008. Bitki Analizleri. Nobel yayınları. No: 1241, Ankara, 892s. Karayılanlı, E., V. Ayhan (2016) Investigation of feed value of alfalfa (Medicago sativa L.) harvested at different maturity stages. Legume Research, 39 (2) 2016 : 237-247. Katıç S., Mıhaılovıç V., Mılıç D., Karagıç D., Glamociç D., Jajıç I. 2008. Genetic and seasonal variations of fibre content in lucerne. Proceedings of the XXVIIth EUCARPIA Symposium on Improvement of Fodder Crops and Amenity Grasses, Copenhagen, Denmark, 19-23 August 2007, 130-135. Kavut, Y.T., R. Avcıoğlu. 2015. Yıeld and qualıty performances of varıous alfalfa (Medicago sativa L.) cultıvars ın dıfferent soıl textures ın a medıterranean envıronment. Turkish Journal of Field Crops2015, 20(1), 65-71. Kertikova, D., Y. Naydenova., D. Yankov.2014. Evaluation of the productivity and quality of elite alfalfa clones. Agrarni Nauki. 6 (16): 25-31. Kır, H. 2010. Tokat-Kazova şartlarında bazı yonca çeşitlerinin performanslarının belirlenmesi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü (Yüksek Lisans tezi), 44s, Tokat. Komarek A.R., 1993. An improved filtering technique for the analysis of neutral detergent fiber and acid detergent fiber utilizing the filter bag technique. Publication No 101, ANKOM Company, Fairport, NY. 1-10. Malushi, N., L. Papa., M. Maia., H. Oliveira. 2017. Determınatıon of chemıcal content and dry matter dıgestıbılıty of some under- utılızed feeds ın rumınants feedıng through two ın vıtro methods. Scientific Papers. Series D. Animal Science. Vol. LX: 91-96. Min, D. 2016. Effects of Cutting Interval between Harvests on Dry Matter Yield and Nutritive Value in Alfalfa. American Journal of Plant Sciences, 2016, 7, 1226-1231. Mohammed, A. S., 2007. Farklı lokasyonlarda bazı yonca çeşitlerinin yem verimleri ve bitkisel özellikleri. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Ankara. Öten, M. 2014. Batı Akdeniz Sahil Kuşağında adi yonca (Medicago sativa L.) populasyonlarının toplanması ve karekterizasyon çalışmaları, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü (Doktora tezi), 115s, Isparta. Popovic. S., M. Stjepanovic., S. Grljusic., T. Cupic., M. Tucak. 2001. Protein and fiber contents in alfalfa leaves and stems. Centre International de Hautes Etudes Agronomiques Mediterraneennes. Rimi, F., S. Macolino., B. Leinauer., L.M. Lauriault., U. Ziliotto.2012. Fall Dormancy and Harvest Stage Effects on Alfalfa Nutritive Value in a Subtropical Climate. Agron. J. 104:415–422. SAS Institute. 1998. INC SAS/STAT users’ guide release 7.0, Cary, NC, USA. Shroyer. J., D. Fjell., M. Mikesell. 1984. Timely cutting of alfalfa. Kansas State Universty Cooperative Extension Service. Sulc, R.M., A. Parker., K. Albrecht., K. Cassida., M. Hall., D. Min., S. Orloff., X. Xu., D. Undersander. 2017. Tri-State Nurtition Conference. April 17-19; 79-87. Şengül, S, L.Tahtacıoğlu., A. Mermer. 1992. Dogu Anadolu Bölgesi şartlarına adapte olabilecek yüksek verimli yonca çeşit ve hatlarının belirlenmesi üzerine bir araştırma. Dogu Anadolu Tarimsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları No: 15, Erzurum. Yılmaz, M., S. Albayrak. 2016. Isparta ekolojik koşullarında bazı yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin ot verim ve kalitelerinin belirlenmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 25(1):42-47. Yüksel, O., S. Albayrak., M. Türk., C.S. Sevimay. 2016. Dry Matter Yields and Some Quality Features of Alfalfa (Medicago sativa L.) Cultivars under Two Different Locations of Turkey. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 20 (2): 155‐160.