Meta-Thematic Analysis of Constructivist Approach in the Second Level of Primary Education

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 2, 145 - 157, 31.12.2022

Nazan Yalçın Derya Tatlı Büşra Burçak Çakar Zehra Kaya

https://doi.org/10.52134/ueader.1027958

Öz

Today, the primary purpose of education is to raise individuals suitable for the age, as well as the personal development of the individual. Countries are trying to reflect the human qualities required by the age to social development by renewing their education programs in line with these purposes. It is seen that many different approaches have been adopted in the historical process. The aim of this study is to determine the effectiveness of the constructivist approach adopted today at the second level of primary education. In the study, a meta-thematic analysis study was carried out on the subject by scanning the literature. In the study, in order to determine the effectiveness of the constructivist approach in the second level of primary education, 680 studies were reached in the search made with the keywords "constructivist approach, primary education second level constructivism" in the National Thesis Center and Google Scholar database. As a result of the research, many cognitive-affective domain codes related to the constructivist approach have emerged. Outputs obtained in the cognitive domain; It has various contributions such as encouraging students to come up with new products, learning by doing, enabling the application of theoretical knowledge, providing permanent learning, and transferring the acquired knowledge to different courses. Codes obtained in affective social sense; it has come to the fore as the student's interest in the lesson and learning by having fun. It was concluded that the constructivist approach showed improvement in emotional and social areas such as providing a free environment in which students can express themselves, helping each other, enjoying the discussion environment, respecting the decisions taken by their peers, acting together, thinking that the lesson is getting boring, and liking to do research. It has been concluded that the activities and the time required to implement the activities are limited, the activities are similar to each other, the difficulties experienced by the students due to their prior learning, the disagreements within the group, the lack of equal responsibility within the group and the expectation of different materials are the negativities of the constructivist approach activities.

Anahtar Kelimeler

constructivist approach, Elementary second level, Meta-thematic analysis

Kaynakça

• Açıkgöz, K. Ü. (2003). Etkili Öğrenme ve Öğretme, Eğitim Dünyası Yayınları, İzmir.
• Akyol, C. (2019). Çoklu Ortam Tasarımı Destekli Yapılandırmacı Öğretim Etkinliklerinin Öğrencilerin Akademik Başarı, Tutum ve Motivasyonlarına Etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Konya
• Arslan, M. (2007). Eğitimde yapılandırmacı yaklaşımlar.
• Arslan, A. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımına göre hazırlanan Türkçe Dersi öğretim programının uygulanmasına ilişkin öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Başaran, M., Kaya, Z., Akbaş, N., & Yalçın, N. (2020). Reflection of eTwinning activity on teachers' professional development in project-based teaching process. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 6(3), 373-392.
• Bağcı Kılıç, G. (2006). Yeni Yaklaşımlar Işığında İlköğretim Bilim Öğretimi, İstanbul: Morpa Yay
• Batdı, V. (2019). Meta-tematik analiz. Meta-tematik analiz: örnek uygulamalar içinde, (ss. 10-76), Ankara: Anı Yayıncılık.
• Batdı, V., Atik, Ü. (2020) İstasyon Tekniğinin Meta-Tematik Analizi. Uluslararası Eğitim Araştırmacıları Dergisi, 3(1), 60-70.
• Bay, E., Gündoğdu, K., & Kaya, HI (2010). Öğretmen adaylarının yapılandırmacı öğrenme ortamının demokratik yönlerine ilişkin algıları. Elektronik Eğitim Psikolojisi Araştırmaları Dergisi, 8 (2), 617-642.
• Brooks, J. G. ve Brooks M.G. (1999). In Search of Understanding the Case for Constructivist Classrooms, Alexandria, Association for Supervision and Curriculum Development.
• Demirel, Ö. (2002) Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Pegem-A Yayıncılık, (4. Baskı). Ankara.
• Demirel, Ö. (2012). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem Akademi.
• Demiralp, N. (2007). Coğrafya Eğitiminde Materyaller ve 2005 Coğrafya Dersi Öğretim Programı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(1). 373-384
• Doğan, Y. (2012). Fen ve teknoloji dersi programında belirtilen yapılandırmacı etkinliklerin benimsenme düzeyi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(1), 167-186.
• Eisenkraft, A. (2003). Expanding the 5e model. The Science Teacher, 70(6), 56-59.
• Erdem, E. (2001). Program Geliştirmede Yapılandırmacı Yaklaşım, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
• Ergin, A. (1998). Öğretim Teknolojisi–İletişim, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Foerster, H. Von (1998), Entdecken oder Erfinden, Wie lasst sich Verstehen verstehen? In: Foerster, Glasersfeld, Hejl, Schmidt, Watzlawick: Einführung in den Konsrtruktivismus, Müchen, s. 45.
• Hanley, S., (2005). On Constructivism, Maryland Collaborative for Teacher Preparation, The Universty of Maryland at College Park, www.inform.umd.edu/UMS+State/UMD, Aralık 2005.
• Hein, E., G., CECA (International Committee of museum Educators) Conference, Jerusalem Israel, 15-22 October 1991 (www.exploratorium.edu)
• Hesapçıoğlu, M. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri eğitim programları ve öğretim (7. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Holmes, E. E. (1991). Democracy in elementary school classrooms. Social Education, 55,176-178.
• Hoşgörür, V. (2002). Sınıf yönetiminde yapısalcı yaklaşım. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 9, 73-78.
• Kesal, F., & Aksu, M. (2005). Özel Öğretim Yöntemleri II derslerinde oluşturmacı öğrenme ortamı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(1), 118-126.
• Kirişçioğlu, S. (2007). İlköğretim 7. sınıf fen bilgisi dersi" basınç" konusunun yapılandırmacı öğrenme yaklaşımına dayalı öğretiminin akademik başarıya etkisi (Master's thesis, Pamukkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü).
• Kurtdede Fidan, N. (2010). Sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımın gerektirdiği niteliklere sahip olma düzeylerinin değerlendirilmesi: Afyonkarahisar İli örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Ocak, G., (2010). Yapılandırmacı öğrenme uygulamalarına yönelik öğretmen tutumları. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3), 835-857.
• Özden, Y. (2003) Öğrenme ve Öğretme, Önder Matbaacılık, Ankara. Perkins, D. (1999). Yapılandırmacılığın birçok yüzü. Eğitim liderliği, 57 (3), 6-11.
• Piaget, J. (1955). The language and thought of the child. Cleveland, Ohio: World Publishing.
• Saban, A. (2004). Öğrenme öğretme sureci: Yeni teori ve yaklaşimlar (3. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Sabancı, A. (2008). Sınıf Yönetiminin Temelleri, Mustafa Çelikten (Ed.) Yapılandırmacı Yaklaşıma Göre Sınıf Yönetimi, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Saraç, H. (2018). Yapılandırmacı yaklaşım öğrenme halkası modellerinin öğrenilen bilgilerin kalıcılığına etkisi: Meta analiz çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(3), 753-764.
• Semerci, Ç., & Batdi, V. (2015). Öğrencilerin Akademik Başarıları, Kalıcılıkları ve Tutumları Üzerine Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Meta Analizi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3 (2), 171-180.
• Senemoğlu, N. (2009). Gelişim, öğrenme ve öğretim: Kuramdan uygulamaya (14. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Şimşek, N. (2004). Yapılandırmacı öğrenme ve öğretime eleştirel bir bakış. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, cilt 3. sayı 5.
• Tuncel, G., & Öztürk, C. (2013). Yapılandırmacı öğrenme kuramına dayalı öğretim uygulamalarının 6. Sınıf sosyal bilgiler dersi konularının öğretimine etkileri. Marmara Coğrafya Dergisi, (27), 15-40.
• Ün Açıkgöz, K. (2005). Aktif Öğrenme, İzmir: Eğitim Dünyası Yay.
• Von Glasersfeld (1996). Radikaler Konstruktivismus, Ideen, Ergebnisse, Probleme, Frankfurt am Main.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (1999). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi
• Yönez, S. (2009). Yapılandırmacı yaklaşıma dayalı işbirlikli öğrenmenin ilköğretim 5. Sınıf fen ve teknoloji dersinde öğrencilerin başarı ve tutumlarına etkisi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.